W roku 1951 jedną z czterech katedr Wydziału Melioracji Rolnych była Katedra Miernictwa, z kierownikiem prof. Romanem Hlibowickim. Katedra ta w 1954 r. zmieniła nazwę na Katedra Geodezji.

W lutym 1960 r. doc. dr Roman Hlibowicki został upowaĚźniony przez Departament Studiów Rolnych Ministerstwa Szkolnictwa WyĚźszego do zorganizowania studiów wyĚźszych w ramach Oddziału Geodezji i Urządzeń Rolnych. Studia takie zostały powołane  w roku akademickim 1960/1961. W tym czasie powstały, oprócz istniejącej Katedry Geodezji, Katedra Fotogrametrii oraz Katedra Geodezji WyĚźszej. Te trzy katedry, po reorganizacji Uczelni w 1969 r., zostały połączone w Katedrę Geodezji, a po kolejnej reorganizacji, w 1972 r., wraz z przyłączoną Katedrą Matematyki utworzyły Instytut Geodezji i Zastosowań Matematycznych. W 1985 r. Zakład Geodezji i Fotogrametrii przekształcono w Katedrę, której kierownikiem została doc. dr hab. Ewa Krzywicka-Blum, z trzema zakładami: Geodezji Gospodarczej (kierownik dr inĚź. Marian Krzeszowski), Geodezji WyĚźszej i Obliczeń Geodezyjnych (kierownik doc. dr hab. inĚź. Stefan Cacoń), Fotogrametrii (kierownik dr inĚź. Andrzej Świątkiewicz).

W roku 1996 zorganizowano Stację Permanentnych Obserwacji Satelitarnych „WROC” włączoną do międzynarodowych sieci EPN i IGS.

W 2002 r. w Katedrze Geodezji i Fotogrametrii powstało Laboratorium GIS (kierownik dr inż. Adam Iwaniak), a w 2003 r. Laboratorium Technologii Geodezyjnych (kierownik dr inż. Zbigniew Patrzałek).

W 2003 r., po przejściu na emeryturę prof. dr hab. inż. Ewy Krzywickiej-Blum, kierownikiem Katedry Geodezji i Fotogrametrii został prof. dr hab. inż. Stefan Cacoń.

Z początkiem 2006 r. Katedra Geodezji i Fotogrametrii została przemianowana  na Instytut Geodezji i Geoinformatyki (dyrektor prof. dr hab. inĚź. Stefan Cacoń, zastępca dyrektora dr hab. inĚź. Halina Klimczak). W strukturze Instytutu utworzono zakłady: Kartografii, Fotogrametrii i Geoinformatyki (kierownik dr hab. inĚź. Halina Klimczak, prof. nadzw.), Podstaw Geodezji (kierownik dr hab. inĚź. Andrzej Borkowski, prof. nadzw.), Geodezji  i Geodynamiki (kierownik prof. dr hab. inĚź. Stefan Cacoń). Kierownikiem stacji satelitarnej „WROC” został dr hab. inĚź. Jarosław Bosy, prof. nadzw.

Od 1 września 2009 r. dyrektorem Instytutu Geodezji i Geoinformatyki jest dr hab. inż. Andrzej Borkowski, prof. nadzw.

W Katedrze Geodezji i Fotogrametrii, a obecnym Instytucie Geodezji i Geoinformatyki 35 pracowników obroniło rozprawy doktorskie. Siedem osób uzyskało stopień droktora habilitowanego, w tym pięć w ostatnim dziesięcioleciu, dwie osoby uzyskały tytuł profesora nauk technicznych.

W maju 2010 r. stan osobowy kadry Instytutu wynosił 25 pracowników naukowo- -dydaktycznych, w tym: jeden profesor tytularny, pięciu ze stopniem doktora habilitowanego, jedenastu adiunktów ze stopniem doktora, trzech starszych wykładowców ze stopniem doktora, pięciu asystentów.

Na stanowiskach inĚźynieryjno-technicznych zatrudnionych jest ośmiu pracowników. W 60-letniej historii Katedry, obecnie Instytutu, wyodrębnić moĚźna dwa okresy – pierwsze dziesięciolecie, gdy nieliczna kadra geodetów prowadziła zajęcia dydaktyczne wyłącznie ze studentami melioracji wodnych i pięćdziesięciolecie, gdy Katedra stała się teĚź jednostką podstawową kształcenia studentów kierunku geodezyjnego. W ostatnich latach, rozszerzona oferta dydaktyczna zreformowanych programów studiów na Uniwersytecie Przyrodniczym zawiera elementy geodezji i kartografii, fotogrametrii i teledetekcji, systemów informacji przestrzennej w programach kierunków budownictwa, inĚźynierii środowiska, gospodarki przestrzennej, architektury krajobrazu, ochrony środowiska.

Intensyfikacja badań oraz dalszy rozwój naukowy pracowników w okresie ostatnich 20 lat mają związek z pozyskiwanymi środkami finansowymi na badania w ramach grantów KBN oraz MNiSW. W tym okresie zrealizowano 44 projekty badawcze. Obejmowały one zagadnienia kluczowe do rozwoju dyscypliny geodezja i kartografia.

Pracownicy Instytutu współpracują z zagranicznymi ośrodkami badawczymi i naukowymi w Czechach, Niemczech, Kanadzie, Szwajcarii, RPA, Grecji, na Ukrainie, we Włoszech i na Słowacji.

Tematyka badawcza Instytutu Geodezji i Geoinformatyki skupiona jest wokół głównego problemu, jakim jest: monitoring zjawisk naturalnych, antropogenicznych  z wykorzystaniem technik satelitarnych, geodezyjnych i fotogrametrycznych oraz kartografii  i systemów geoinformatycznych.

W ramach tego zagadnienia, związanego z rozwojem dyscypliny naukowej geodezja  i kartografia oraz innych partnerskich dyscyplin nauk o Ziemi, wyróĚźnione są badawcze grupy tematyczne: monitorowanie zmian w środowisku przyrodniczym i inĚźynierskim z wykorzystaniem technik satelitarnych, geodezyjnych i innych; wieloaspektowe modelowanie zjawisk przestrzennych; optymalizacja technologii pozyskiwania, przetwarzania i udostępniania geodanych; budowa infrastruktury informacji przestrzennej.

Do grona profesorów, którzy połoĚźyli szczególne zasługi w dziele kształtowania nowych kierunków badawczych i dydaktycznych w dziedzinie geodezji i kartografii, niewątpliwie moĚźna zaliczyć prof. Romana Hlibowickiego – organizatora studiów geodezyjnych, autora podstawowych podręczników i promotora prac doktorskich z zakresu geodezji oraz kontynuatorów tego dzieła prof. Ewę Krzywicką-Blum i prof. Stefana Caconia.