Jednostka powstaÄšÂa na bazie Katedry Mechanizacji Rolnictwa, utworzonej w 1950 r. przy Wydziale Rolnym Uniwersytetu i Politechniki we WrocÄšÂawiu. Organizatorami Katedry byli: prof. dr CzesÄšÂaw Kanafojski i prof. dr Roman FĂ fara. W latach 1951–1959 kierownikiem Katedry byĚ dr ZbisÄšÂaw Martini. W nastĂÂpnych piĂÂciu latach obowiĂ zki kierownika peÄšÂniĚ dr Jan Bogdanowicz pod kuratelĂ prof. BolesÄšÂawa ÄšÂwiĂÂtochowskiego. Od 1965 r. kierownikiem Katedry, a póÄšĹniej, od 1970 r., kiedy to utworzony zostaĚ Instytut Mechanizacji Rolnictwa, jego dyrektorem byĚ prof. dr hab. Jan Bogdanowicz. Od 1995 r. Instytutem kierowaĚ prof. dr hab. Eugeniusz KamiÄšÂski. W roku 1998 nastĂ piÄšÂa zmiana nazwy na Instytut InĚźynierii Rolniczej. W latach 1999–2009 dyrektorem Instytutu byĚ prof. dr hab. Józef Szlachta, a obecnie kieruje nim dr hab. Józef CieĚź.
Po restrukturyzacji przeprowadzonej w 2009 r. w skÄšÂad Instytutu wchodzĂ cztery zakÄšÂady:
- ZakÄšÂad InĚźynierii Systemów Agrotechnicznych i BezpieczeÄšÂstwa Pracy zajmujĂ cy siĂ technologiami prac maszynowych, zwÄšÂaszcza w terenach górzystych, optymalizacjĂ maszyn ochrony roÄšÂlin, bezpieczeÄšÂstwa i ochrony zdrowia czÄšÂowieka, optymalizacjĂ ukÄšÂadów jezdnych i konstrukcji maszyn pracujĂ cych na terenach urzeÄšĹbionych, zmiennoÄšÂciĂ charakterystyki gleby poddanej obróbce maszynowej, zuĚźyciem narzĂÂdzi rolniczych i optymalizacjĂ procesów skrawania gruntów rolniczych.
- ZakÄšÂad Techniki Cieplnej i InĚźynierii Procesowej zajmujĂ cy siĂ problemami wymiany ciepÄšÂa podczas suszenia produktów rolniczych, matematycznym modelowaniem procesów suszenia, optymalizacjĂ zuĚźycia energii przy suszeniu, wykorzystaniem niekonwencjonalnych ÄšĹródeĚ suszenia.
- ZakÄšÂad InĚźynierii Produkcji ZwierzĂÂcej i Bioenergetyki zajmujĂ cy siĂ doskonaleniem doju i systemów udojowych, metodami i technikami przeróbki i przygotowania pasz, badaniem cech elektrycznych ziaren polskich odmian zbóĚź i ich wykorzystaniem w procesach separacji, a takĚźe przetwarzaniem surowców biologicznych i odpadów w energiĂÂ.
- ZakÄšÂad Podstaw Techniki zajmujĂ cy siĂ badaniem cech wytrzymaÄšÂoÄšÂciowych i reologicznych materiaÄšÂów roÄšÂlinnych, biologicznymi skutkami stosowania techniki w rolnictwie. Ponadto ZakÄšÂad podejmuje badania i dziaÄšÂalnoÄšÂĂ edukacyjnĂ w zakresie wykorzystania energii wiatru, sÄšÂonecznej oraz geotermalnej.
W roku 2009 Instytut wzbogaciĚ siĂ o nowy budynek (Centrum BioinĚźynierii), w którym znajdujĂ siĂ nowoczeÄšÂnie wyposaĚźone laboratoria, sale dydaktyczne, sale komputerowe, biblioteka oraz pokoje dla pracowników. Budynek ten zastĂ piĚ tak zwany pawilon namysÄšÂowski, stanowiĂ cy istotnĂ czĂÂÄšÂĂ pomieszczeĚ dydaktycznych oraz laboratoryjnych Instytutu przez blisko 30 lat. Ponadto, dziĂÂki adaptacji hali maszyn (nowej) w Instytucie powstaÄšÂo Centrum Odnawialnych ĚťródeĚ Energii. W skÄšÂad Centrum wchodzĂ : laboratorium energii wiatrowej, solarnej i geotermalnej, laboratorium biogazu oraz laboratorium przetwarzania biomasy.
W Instytucie pracujĂ : siedmiu profesorów, siedmiu doktorów habilitowanych, 21 adiunktów ze stopniem doktora, czterech wykÄšÂadowców i jeden asystent.
Instytut nawiĂ zaĚ wspóÄšÂpracĂ z zagranicznymi uczelniami rolniczymi i technicznymi w Republice Czeskiej (Praha, Brno, Ceske Budejovice, Hradec Kralove) i SÄšÂowacji (Nitra) oraz z Uniwersytetem Rolniczym w Uppsali – Szwecja, Cemagref we Francji, Katolickim Uniwersytetem w Leuwen – Belgia. Prowadzone sĂ takĚźe wspólne prace badawcze z Uniwersytetem w Alicante (Hiszpania) oraz z WydziaÄšÂem Mechanicznym University of Nottingham w Malezji.