Instytut Budownictwa powstał 1 stycznia 2010 r. na bazie Katedry Budownictwa i Infrastruktury oraz Instytutu Inżynierii Środowiska. Katedra Budownictwa i Infrastruktury została utworzona po kolejnych przekształceniach Instytutu Budownictwa Rolniczego w Instytut Budownictwa i Architektury Krajobrazu.

Instytut Budownictwa Rolniczego utworzono z myślą organizacyjnego zabezpieczenia zajęć na kierunku studiów budownictwo rolnicze, uruchomionym na Wydziale Melioracji Wodnych w roku akademickim 1972/1973. W jego skład weszły: Katedra Budownictwa Wiejskiego, Zespół Geometrii Wykreślnej Katedry Matematyki oraz Zespół Ekonomiki Melioracji Wodnych Katedry Planowania Urządzeń Rolnych. W końcu 1972 r. Instytut liczył łącznie 16 pracowników, w tym 10 nauczycieli akademickich. Od 1 paĹşdziernika 1973 r. do Instytutu włączono Zespół Zaopatrzenia w Wodę i Kanalizacji Osiedli Wiejskich Instytutu Budownictwa Wodnego i Ziemnego. W końcu 1973 r. Instytut liczył juĚź łącznie 27 pracowników, w tym 17 nauczycieli akademickich: czterech docentów, trzech adiunktów oraz 10 starszych asystentów, asystentów i asystentów staĚźystów.

Po utworzeniu kierunku budow nictwo rolnicze, w związku ze wzrostem liczby pracowników i studentów, pogorszyły się warunki lokalowe na Wydziale. Poprawa tego stanu nastąpiła w roku 1975, gdy dzięki decyzji rektora Akademii Rolniczej we Wrocławiu prof. R. Badury Instytut otrzymał do zagospodarowania nowo wybudowany pawilon przy ul. Dicksteina 3a. W pawilonie siedzibę swą miała początkowo dyrekcja Instytutu (do roku 1981), Zakład Zaopatrzenia w Wodę i Kanalizacji Wsi (przekształcony w roku 1991 w Zakład Techniki Sanitarnej Wsi), część Zakładu Budownictwa Inwentarskiego, Zespół Budownictwa Towarzyszącego oraz Biblioteka Instytutu. Ponadto na potrzeby dydaktyki przydzielono Wydziałowi trzy sale dydaktyczne.

W roku 2000 w Instytucie Budownictwa Rolniczego zatrudnionych było 38 osób, w tym jeden profesor tytularny, czterech profesorów nadzwyczajnych, dwóch adiunktów ze stopniem naukowym doktora habilitowanego, 13 adiunktów, dwóch asystentów, trzech starszych wykładowców, jeden wykładowca, sześciu pracowników inĚźynieryjno-technicznych i 2 pracowników administracyjnych.

We wrześniu 2000 r. Instytut Budownictwa Rolniczego zmienił swoją nazwę na Instytut Budownictwa i Architektury Krajobrazu. Dyrektorem tego Instytut został dr hab. inż. Janusz Łomotowski a jego zastępcą dr hab. inż. Edward Hutnik, prof. nadzw. W skład Instytutu wchodziły cztery zakłady: Zakład Budownictwa Rolniczego, Zakład Architektury Krajobrazu, Zakład Konstrukcji Budowlanych, Zakład Techniki Sanitarnej Wsi.

Pracownicy Instytutu prowadzili zajęcia na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji na kierunkach budownictwo, geodezja i kartografia, inżynieria śro dowiska i architektura krajobrazu oraz na Wydziale Rolniczym na kierunku inżynierii rolniczej oraz ochrona środowiska.

W roku 2006 nastąpiła reorganizacja Instytutu, w wyniku której powstały 2 jednostki organizacyjne: Katedra Budownictwa i Infrastruktury oraz Instytut Architektury Krajobrazu.

1 stycznia 2010 r., w wyniku restrukturyzacji Wydziału, powstał Instytut Budownictwa na bazie Zakładu Budownictwa Rolniczego Katedry Budownictwa i Infrastruktury oraz Zakładu Mechaniki i Konstrukcji InĚźynierskich Instytutu InĚźynierii Środowiska. W Instytucie zatrudnionych jest 24 pracowników (pięciu profesorów tytularnych), w tym trzech na stanowisku profesora zwyczajnego, czterech na stanowisku profesora nadzwyczajnego, siedmiu na stanowisku adiunkta, sześciu na stanowisku starszego wykładowcy, czterech na stanowisku asystenta oraz cztery osoby na etatach administracyjnych lub inĚźynieryjno- -technicznych.

Pierwszym dyrektorem Instytutu Budownictwa Rolniczego był doc. dr hab. Czesław Wajdzik (1972–1973). W kolejnych latach, przy róĚźnych nazwach jednostki, funkcję tę sprawowali: prof. dr hab. Adam Szpindor (1973–1983 oraz 1987–1989), prof. dr hab. Czesław Opaliński (1983–1987), prof. dr hab. arch. Zdzisław Pogodziński (1989–1998), dr hab. Janusz ́omotowski, prof. nadzw. (1998–2006), prof. dr hab. inĚź. Edward Hutnik (2006–2009), a od 1 stycznia 2010 r. p.o. dyrektora Instytutu Budownictwa został prof. dr hab. inĚź. Jerzy Sobota, a jego zastępcą prof. dr hab. inĚź. Edward Hutnik. 1 grudnia 2010 r. funkcję dyrektora objął dr hab. inĚź. Zbigniew Mańko, prof. nadzw.

Na trwałe w historii Instytutu zapisali się nieżyjący już profesorowie: Czesław Wajdzik, Jacek Maria Fuliński, Zdzisław Pogodziński, Adam Szpindor i Czesław Opaliński.

W okresie działalności Instytutu 24 jego pracowników uzyskało stopień naukowy doktora, siedmiu stopień naukowy doktora habilitowanego, a sześciu tytuł profesora: Adam Szpindor (1976), Czesław Opaliński (1976), Jacek Fuliński (1985), Zdzisław Pogodziński (1992), Zuzanna Borcz (2000) i Edward Hutnik (2006).

W Instytucie prowadzono badania w zakresie budownictwa inwentarskiego, składowego, mieszkaniowego, usługowego i zaplecza rolnictwa, kształtowania mikroklimatu w budynkach inwentarskich, procesów cieplno-wilgotnościowych w przegrodach budowlanych, modernizacji i adaptacji budynków na cele produkcji zwierzęcej, zarządzania zasobami budowlanymi, prognozowania efektywności nakładów inwestycyjnych w budownictwie rolniczym, zasad kształtowania i architektury krajobrazu, waloryzacji terenów wiejskich pod kątem agroturystyki, infrastruktury technicznej terenów wiejskich, technicznych rozwiązań systemów zaopatrzenia w wodę oraz kanalizacji.

Pracownicy Instytutu prowadzą zajęcia na sześciu kierunkach studiów: budownictwie, architekturze krajobrazu, gospodarce przestrzennej, geodezji i kartografii, inĚźynierii środowiska i inĚźynierii bezpieczeństwa na Wydziale InĚźynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji oraz na kierunku technika rolnicza i leśna na Wydziale Przyrodniczo-Technologicznym.

Instytut posiada dobre zaplecze laboratoryjne do prowadzenia prac badawczych na poziomie podstawowych badań naukowych w zakresie materiałów budowlanych, technologii betonów, wytrzymałość materiałów. Po przeprowadzonej w latach 2008–2009 przebudowie i modernizacji Laboratorium Materiałów Budowlanych oraz Laboratorium Technologii Betonu i Wytrzymałości Materiałów oraz po zakupie aparatury do wytrzymałościowych badań budowlanych elementów konstrukcyjnych belek, słupów i płyt; uniwersalnej maszyny wytrzymałościowej z dodatkowym wyposaĚźeniem do badań wytrzymałości stali w zakresie wysokich temperatur; zestawu nowego usprzętowienia i aparatury stosownie do wymogów unijnych w zakresie badań materiałów budowlanych i elementów konstrukcyjnych, z uwzględnieniem posiadanego juĚź zestawu nowoczesnych maszyn wytrzymałościowych sterowanych komputerowo stawia te laboratoria w czołówce krajowej zaplecza badawczego na potrzeby budownictwa. Laboratorium Technologii Betonu i Wytrzymałości Materiałów stale prowadzi badania podstawowe i stosowane na potrzeby jednostek gospodarki narodowej. Laboratorium to kierowane przez wiele lat przez dr. hab. inĚź. Stanisława Klina posiada niekwestionowaną renomę w południowo-zachodniej Polsce w zakresie receptur betonów hydrotechnicznych, a takĚźe w zakresie spoiw cementowych, gipsowych i wapiennych; technologii betonów i zapraw specjalnych; kontroli jakości betonowych konstrukcji hydrotechnicznych i budownictwa ogólnego.

Aktualnie wiodącymi strategicznymi kierunkami prac naukowych w Instytucie Budownictwa są badania z zakresu bezpieczeństwa i trwałości budowli oraz racjonalizacji budownictwa rolniczego.