Jednostka powstała na bazie Katedry Chemii Rolniczej utworzonej w 1946 r. na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Organizatorem Katedry  i jej pierwszym kierownikiem był prof. dr hab. Kazimierz Boratyński – wybitny specjalista  w zakresie chemii rolniczej. Prof. Boratyński pełnił funkcję kierownika tej Katedry aĚź do roku 1970, kiedy to w wyniku reorganizacji Uczelni weszła w skład Instytutu Chemii Rolniczej Gleboznawstwa i Mikrobiologii. W latach 1970–1976 dyrektorem Instytutu był prof. Kazimierz Boratyński, następnie w latach 1976–1982 funkcję tę pełniła doc. ElĚźbieta Małysowa. W 1982 r. przywrócono samodzielne katedry, w tym równieĚź Katedrę Chemii Rolniczej. Funkcję kierownika pełnili kolejno: doc. ElĚźbieta Małysowa 1982–1986, prof. Kazimierz Wilk (1986–1990), prof. Eligiusz Roszyk (1990–1994), a od 1994 r. prof. Zofia Spiak.

W roku 2004 w wyniku włączenia w strukturę Katedry Chemii Rolniczej Zakładu Fizjologii Roślin jednostka zmieniła nazwę na Katedrę Ěżywienia Roślin. Obecnie w Katedrze pracuje dwóch profesorów, dziewięciu doktorów oraz pięciu pracowników technicznych.

Działalność naukowo-badawcza Katedry koncentruje się wokół następujących zagadnień:

• wpływ wieloletniego nawoĚźenia mineralnego i organicznego na jakość produkowanej Ěźywności oraz wybrane elementy Ěźyzności gleb;
• badania metodyczne nad oceną stanu zaopatrzenia roś lin w makro- i mikroskładniki w wybranych warunkach siedliskowych;
• badania nad określeniem progu toksyczności niektórych me tali ciężkich (Zn, Cu, Ni, Mn, Cd) dla roślin;
• ocena wartości nawozowej nowych nawozów mineralnych organicznych oraz substancji  poprawiających właściwości gleb i wspomagających wzrost roślin;
• badania nad siarką w agrosystemach.
• wykorzystanie odpadów mineralnych i organicznych do rewitalizacji zdegradowanych  terenów poprzemysłowych;
• badania nad selenem w systemie gleba–roślina;
• wpływ czynników środowiska na przebieg procesów fizjologicznych w roślinach (zasolenie, susza, herbicydy, regulatory wzrostu, substancje allelopatyczne, niedobór i nadmiar składników pokarmowych, metale ciężkie).

Katedra współpracuje z wieloma krajowymi i zagranicznymi ośrodkami naukowymi, m.in. z Królewskim Uniwersytetem Rolniczo-Weterynaryjnym w Kopenhadze, Uniwersytetem w Manchesterze i Uniwersytetem w Cottbus.