Z grupy związkowej Uniwersytetu Wrocławskiego, obejmującej pracowników zatrudnionych na Wydziałach Rolniczym i Weteryna ryjnym, 10 stycznia 1952 r. powstała Rada Miejscowa Zakładowej Organizacji Związkowej Związku Nauczycielstwa Polskiego przy WSR we Wrocławiu. W dniu 31 stycznia 1952 r. wybrany został Zarząd RM ZOZ, w którym funkcję przewodniczącego powierzono Lesławowi Ogielskiemu. W skład Zarządu weszli póĹş niejsi wieloletni aktywiści ZNP: Jerzy Kotliński, Eligiusz Roszyk, Jerzy Kiersnowski, Julia ́obarzewska.

W pierwszym okresie działania odnotować należy znaczące inicjatywy i dokonania, m.in.:

• powołano Pracowniczą Kasę Zapomogowo-PoĚźyczkową,
• zainicjowano starania o uruchomienie stołówki,  
• w ramach RM ZOZ powołano w dniu 2.06.1952 Radę Kobiet, której przewodniczącą została Natalia Balicka.

W lipcu 1952 r. Zakładowa Organizacja Związkowa liczyła 281 członków. W wyniku kolejnych wyborów w 1953 r. funkcję przewodniczącego objął Jerzy Lipanowicz. W czasie tej kadencji władz zorganizowano cykl wykładów z pedagogiki dla młodych pracowników naukowo-dydaktycznych (pierwsze zajęcia tego typu w kraju), podjęto starania o powołanie uczelnianego Wydawnictwa (Zeszytów Naukowych WSR) i zorganizowano lektoraty z języków obcych. Zakładowa Organizacja Związkowa zajęła się organizacją wypoczynku pracowników (wydano 70 skierowań na wczasy) oraz interwencjami u władz Uczelni w sprawie przydziału mieszkań dla pracowników.

Trzecia kadencja Zarządu RM ZOZ rozpoczęła się 15 stycznia 1954 r., funkcję przewodniczącego powierzono Czesławowi Wajdzikowi. W tej kadencji uruchomiono Klub ZOZ, a w nim bibliotekę, doprowadzono do przejęcia i sfinalizowano remont dwóch budynków przy ul. Hubskiej nr 79 i 81/83; uzyskane 24 mieszkania przekazano rodzinom pracowników. Dalszych 7 przydziałów z Urzędu Kwa te runkowego powiększyło stan posiadanych przez Uczelnię mieszkań.

W lutym 1955 r. w wyniku wyborów czwartej kadencji na funkcję przewodniczącego wybrano Karola Gerlicza. W tej kadencji długoletnią działalność związkową zapoczątkowali Lesław Lewandowski i Zenon Wachnik.

W 1956 r. organizacja związkowa liczyła 450 członków. W czasie kadencji powstała Sekcja Szkół WyĚźszych przy Zarządzie Głównym ZNP (obecnie Federacja Związków Nauczycielstwa Polskiego Szkół WyĚźszych i Nauki). Rektor prof. dr Aleksander Tychowski przeznaczył dla RM ZOZ środki na cele kulturalne i oświatowe powstałe z narzutu działalności Zespołu Gospodarstw Pomocniczych. Staraniem związku zaadaptowano salę VI R na potrzeby wyświetlania filmów, przyspieszono uruchomienie gabinetu dentystycznego w Domu Studenckim oraz uzyskano przydziały 31 mieszkań dla pracowników.

W piątej kadencji, która rozpoczęła się 15 grudnia 1956 r., przewodniczącym został Władysław Janowski. ZOZ liczył 535 członków.

Szóste wybory 12 lutego 1958 r. wyłoniły Zarząd z Remigiuszem Węgrzynowiczem jako przewodniczącym. Podjęto energiczne starania w Zarządzie Głównym ZNP o podwyĚźszenie uposaĚźeń dla pracowników szkół wyĚź szych. Rada Miejscowa ZOZ była głównym inicjatorem zorganizowania w Międzyzdrojach własnego ośrodka wczasowego – 12 domków dwuosobowych i 5 czteroosobowych. Łącznie w 1959 r. z wczasów skorzystało 138 osób.

W listopadzie tego roku na siódmą kadencję wyłoniono Zarząd, któremu przewodniczył Ryszard Badura. Związek podjął inicjatywę organizacji kursów i konferencji środowiskowych z wybranych zagadnień psychologii i dydaktyki dla młodych pracowników naukowo- -dydaktycznych wyĚź szych uczelni wrocławskich, wzmoĚźono działania kulturalno-oświatowe (wycieczki, ciekawi goście, wieczory klubowe, zabawy taneczne). W „Domu Naukowca” przy pl. Grunwaldzkim uzyskano przydział 14 mieszkań dla pracowników Uczelni.

Przewodnictwo Związku na kolejną kadencję ponownie powierzono Ryszardowi Badurze. Koledzy Andrzej Kwiatkowski i Jan Anweiler rozpoczęli swoją długoletnią działalność w Związku.

Kadencja ta obfituje w waĚźne zmiany i dokonania:

• Rada Miejscowa ZOZ zmienia nazwę na Radę Zakładową ZNP, co wiąże się ze zwiększeniem uprawnień, m.in. z moĚźliwoś cią powołania rad oddziałowych;
• pięć nowo powstałych rad oddziałowych wybrało pierwszych przewodniczących: Józef  Boćko (Wydział Melioracji Wodnych), Ewa Unger (Wydział Rolniczy), Adam Kamiński (Wydział Weterynaryjny), Jan Nowakowski (Wydział Zootechniczny), Edward Wardęga (Adminis tracja),
• RZ inicjuje organizację kolejnej konferencji katedr jednoimiennych,
• RZ podejmuje decyzję o nierozbudowywaniu ośrodka wczasowego w Międzyzdrojach (Woliński Park Narodowy) i budowie nowego ośrodka w Dąbkach, gdzie postawiono 5 pierwszych domków typu KR.

Andrzej Kwiatkowski, inicjator szeregu imprez turys tycznych i wycieczek, zorganizował związkową wypoży czalnię sprzętu turystycznego.

W kwietniu 1963 r. po raz trzeci został wybrany na przewodniczącego na kolejną, ósmą kadencję Ryszard Badura. Organizacja liczyła w tym czasie 808 członków.

Do ważniejszych dokonań tego okresu należy zaliczyć:

• powołanie oddziałowej rady związkowej pracowników gospodarczych i obsługi;
• rozwijanie działalności w ramach powołanych – Komisji ZOZ, m.in. naukowo-dydaktycznej, kulturalno-oświatowej, socjalno-bytowej, mieszkaniowej, wczasowej, turys tycznosportowej oraz BHP;

• likwidację ośrodka w Międzyzdrojach;

• organizację stałych obozów – w lecie w Dwerniku – (Bieszczady) i zimą w Taszowie oraz w wydzierĚźawionym domu w Karpaczu;

• rozpoczęcie wydawania „Biuletynu RZ ZNP”.

 Zenon Wachnik został wybrany na przewodniczącego Rady Zakładowej na dziewiątą kadencję w 1966 r. Zastępcami zostali powołani Jerzy Kiersnowski i Jan Sekuła. Organizacja związkowa liczyła w tym czasie 952 członków (96,9% ogółu zatrudnionych na Uczelni) i była zorganizowana w 7 oddziałowych organizacjach.

Przedsięwzięcia ZOZ:

• organizowanie imprez (ukierunkowanych na integrację społeczności pracowniczej Uczelni i ich rodzin),rajdów turystycznych, spotkań klubowych, zabaw i konkursów dla dzieci, dyskusji w klubie DKF);
• zwiększenie kredytów na spółdzielcze budownictwo mieszkaniowe i pozyskanie przydziałów mieszkań;
• rozbudowa ośrodka wczasowego w Dąbkach i w roku 1969 było tam 18 domków typu KR i 5 typu „BliĹşniak”;
• rozwijanie imprez obozowych, wycieczkowych  (w tym zagranicznych), w których ogółem wzięło udział 1 836 osób.

Dziesiąta kadencja RZ ZNP trwała od 24 lutego 1969 r. do 23 marca 1972 r. W skład Rady wchodzili: Zenon Wachnik – przewodniczący, Gustaw Sobkowicz – z-ca przewodniczącego, Eligiusz Roszyk – sekretarz, Jan Nowakowski – skarbnik.

Organizacja związkowa liczyła 1 062 członków (93% ogółu zatrudnionych). Po powołaniu doc. dr. Zenona Wachnika na stanowisko prorektora Rada wybrała Gustawa Sobkowicza na przewodniczącego ZOZ, a funkcję zastępcy przewodniczącego powierzyła Julianowi Wołoszynowi.

W czasie tej kadencji powołano Klub Seniora. W dniu 4.12.1970 otwarto stołówkę pracowniczą, wybudowano dalsze trzy KR w Dąbkach oraz rozpoczęto budowę pawilonu stołówki i świetlicy. Zainicjowano ponadto budowę czterech pawilonów mieszkalnych w Dąbkach, zorganizowano kursy języków obcych (ok. 200 uczestników).

W marcu 1972 r. na czteroletnią kadencję powołano prezydium w składzie: Leszek Szerszeń – przewodniczący, Roman Bochdalek i Andrzej Kwiatkowski – z-cy przewodniczącego, Stanisław Rojek – sekretarz, Wanda Gerus – skarbnik.

Przewodniczącego Leszka Szerszenia, którego powołano na stanowisko dyrektora instytutu, zastąpił Roman Bochdalek.

Lata 1972–1974 przyniosły wiele zmian w prawodawstwie i organizacji administracji uczelnianej, co było związane z uchwaloną Kartą Praw i Obowiązków Nauczyciela, ustawą o zasadach tworzenia i podziału zakładowego funduszu socjalnego oraz podpisaniem porozumienia pomiędzy Ministerstwem Nauki, Szkolnictwa WyĚźszego i Techniki a Zarządem Głównyn ZNP o zasadach współdziałania administracji szkół wyĚźszych ze związkami zawodowymi.

W wyniku przytoczonych wyĚźej dokumentów Związek opiniował i kontrolował wszystkie sprawy dotyczące stosunku pracy zatrudnionych na Uczelni.

Dwunasta i trzynasta kadencja RZ ZNP to praca prezydium pod przewodnictwem Ryszarda Ziemińskiego. W kadencjach tych sfinalizowano rozbudowę ośrodka wypoczynkowego w Dąbkach, zmodernizowano ośrodek kolonijno-wypoczynkowy w Taszowie, zaktualizowano regulamin przyznawania świadczeń socjalnych i zasady przydziału mieszkań dla pracowników Uczelni.

W grudniu 1981 przewodniczącym Rady Zakładowej został kol. Zenon Wachnik. Rada ta działała do dnia 13 grudnia 1981 r., tj. do momentu ogłoszenia stanu wojennego i rozwiązania wszystkich związków zawodowych działających w Polsce.

Po zniesieniu stanu wojennego i przywróceniu prawa zrzeszania się w związkach zawodowych, 6 kwietnia 1983 r. grupa inicjatywna pracowników AR (Kazimierz Bukowski, Bronisław Chudzik, Józef Fatyga, Krzysztof Gwara, Mirosława Jasińska-Watras, Zygmunt Pachucy, Zbigniew Preis, Stanisław Przestalski, Maria Skórkowska, Czesław Szczegiel niak, Zenon Waśko, Piotr Wyrost, Monika Zych) podjęła uchwałę o załoĚźeniu w Akademii Rolniczej związku zawodowego o nazwie: Związek Nauczycielstwa Polskiego Akademii Rolniczej we Wrocławiu, o przyjęciu statutu związku oraz o złoĚźeniu wniosku rejestrowego w Sądzie Wojewódzkim we Wrocławiu. Komitet załoĚźycielski pod prze wodnictwem dr. Czesława Szczegielniaka w dniu 11 kwietnia 1983 r. złoĚźył wniosek, a 16 kwietnia 1983 r. Sąd Wojewódzki wydał decyzję o rejestracji związku.

W dniu 21 maja 1983 r. 75 członków załoĚźycieli dokonało wyborów Rady Zakładowej ZNP AR we Wrocławiu.

Prezydium Rady Zakładowej rozpoczęło pracę w składzie: Czesław Szczegielniak – przewodniczący, Adam Szpindor i Monika Zych – z-cy przewodniczącego, Maria Nikołajczuk i Zenon Waśko – członkowie Prezydium.

W kadencji tej uporządkowano sprawy organizacyjne i odbudowano (w miarę przybywania członków) struktury oddziałowe. Przyjęto zasadę, Ěźe zgodnie ze statutem ZNP AR staĚź związkowy zachowuje ciągłość, jeĚźeli przerwa nie przekroczy jednego roku.

Rada Zakładowa ZNP jak dawniej zajęła się sprawami wynikającymi ze stosunku pracy (płace, awanse, premie, nagrody, odznaczenia i przeszeregowania), sprawami socjalnymi pracowników (ośrodki wczasowe i kolonijne, poĚźyczki mieszkaniowe i zapomogi, opracowywanie regulaminów) oraz organizacją takich poczynań, jak: wycieczki krajowe i zagraniczne, kursy języków obcych, prace społeczne w ośrodkach wypoczynkowych, spotkania z emerytami. Współorganizowała równieĚź uroczystości Dnia Edukacji Narodowej. W dniu 31 maja 1985 r. ZNP AR liczył 377 członków.

Kadencja 1987–1989 to przede wszystkim dalsze konsolidowanie szeregów związkowych ZNP i szukanie płaszczyzn współpracy ze związkiem NSZZ Solidarność AR. Prezydium Rady Zakładowej ZNP działało w składzie: Czesław Szczegielniak – przewodniczący, Józef Nicpoń, Anna Weinmann i Władysław Buniak – z-cy przewodniczącego, Waldemar Fritz – sekretarz.

Od roku 1990 funkcję przewodniczącego Rady Zakładowej ZNP AR pełni Krzysztof Gwara, a w składzie Prezydium pracują bądĹş pracowali: Józef Nicpoń, Anna Weinmann, Waldemar Fritz, Jan Ěżuławiński, Maria Skórkowska, Zbigniew Jurzyk, Danuta Urbańska, Józef CieĚź, Andrzej Kozłowski, Anatol Stefański, Krystyna Pogoda-Sewerniak, Renata Stygar, Witold Janeczek, Wanda Ěżebrowska.

Wypracowanie przez ostatnie dziesięć lat, wraz z władzami Uczelni i związkiem NSZZ Solidarność, modelu współpracy, który słuĚźy całej społeczności akademickiej, naleĚźy uznać za wielki sukces kolejnych władz Uczelni i działaczy związkowych obydwu związków zawodowych.

W codzienną pracę Rady Zakładowej ZNP AR wiele życzliwości i ciepła wniosły koleżanki obsługujące sekretariat Rady, a były to m.in.: Anna Laskowska, Wanda Tarnawska, a przez ostatnie kilkanaście lat Iwona Sawicka.

W tak krótkim opracowaniu nie sposób zawrzeć istoty codzien nej pracy związkowej (choćby w komisjach senackich i rektorskich, na wydziałach, w Radach Oddziałowych) i wymienić wszystkich, którzy przyczynili się do ugruntowania opinii o Związku Nauczycielstwa Polskiego jako o tym, który od początku swego istnienia starał się być z ludĹşmi i dla ludzi. O ogromnym zaangaĚźowaniu w pracy związkowej niech świadczy choćby fakt, Ěźe ponad 100 osób zostało uhonorowanych złotymi odznakami Związku Nauczycielstwa Polskiego, a Rada Zakładowa (w imieniu całego ZNP AR) przystąpiła jako jeden z czternastu członków załoĚźycieli (fundatorów) Fundacji „Pro Homine” na rzecz Emerytów i Osób Niepełnosprawnych Szkół WyĚźszych Wrocławia.