Jerzy Alexandrowicz (1886 Stoczki – 1970 Anglia) – dr fil. 1909 (Zurych), dr med. 1913 (Monachium i in.), w latach 1921–1929 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Histologii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (USB), w latach 1929–1939 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Histologii AMW we Lwowie, w miĂÂdzyczasie (1937–1938) dyrektor Departamentu Nauki i Szkolnictwa WyĚźszego w MWRiOP, w latach drugiej wojny ÄšÂwiatowej w niewoli sowieckiej (1939–1941), potem w armii gen. Andersa (II Korpus) i w koÄšÂcu dÄšÂugi pobyt w Anglii do ÄšÂmierci w 1970 r.
Antoni Bant (1891 Lwów – 1981 WrocÄšÂaw) – dr wnl. 1920, habilitacja z zakresu anatomii porównawczej 1924 (AMW), w latach 1925–1945 profesor, kierownik i organizator ZakÄšÂadu Anatomii Topograficznej, a nastĂÂpnie – od 1934 r. – kierownik ZakÄšÂadu Anatomii Porównawczej ZwierzĂ t Domowych w AMW we Lwowie, w latach 1945–1961 kierownik i organizator ZakÄšÂadu Anatomii Porównawczej ZwierzĂ t Domowych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki (UiP) oraz WyĚźszej SzkoÄšÂy Rolniczej (WSR) we WrocÄšÂawiu, ponadto organizator i wieloletni dziekan ww. WydziaÄšÂu we WrocÄšÂawiu oraz doktor honoris causa wrocÄšÂawskiej Uczelni rolniczej (1970).
Antoni BaraÄšÂski (1850 Lesko – 1915 Lwów) – dr wnl. 1874, lek. wet. 1879, docent nauk wet. na Uniwersytecie JagielloÄšÂskim w Krakowie (UJ) (1880), w latach 1881–1906 profesor i organizator jednego z trzech pierwszych instytutów w nowo utworzonej C.K. Szkole Weterynarii we Lwowie (Instytut Produkcji ZwierzĂÂcej i Fizjologii) oraz wieloletni wykÄšÂadowca hodowli zwierzĂ t i kilku innych przedmiotów weterynaryjnych na Uczelni, ponadto pierwszy redaktor naczelny zaÄšÂoĚźonego w 1886 r. we Lwowie „PrzeglĂ du Weterynarskiego”.
Ludwik Bykowski (1881 ZagwóÄšĹdĚŠ– 1948 PoznaÄšÂ) – dr fil. 1904, w latach 1922–1926 profesor i organizator ZakÄšÂadu Zoologii i Parazytologii AMW we Lwowie, habilitacja 1926 na Uniwersytecie PoznaÄšÂskim, w latach 1927–1939 oraz 1945–1947 kierownik ZakÄšÂadu Pedagogiki Uniwersytetu PoznaÄšÂskiego.
StanisÄšÂaw Czerski (1883 Husiatyn – 1928 Zakopane) – mgr fil. 1903, dr fil. 1905, habilitacja z zakresu histologii 1924 (AMW), w latach 1922–1928 profesor, kierownik i organizator ZakÄšÂadu Histologii i Embriologii AMW we Lwowie. PowaĚźnie zÄšÂoĚźony chorobĂ zmarĚ w Zakopanem w wieku 45 lat.
Stefan DĂ browski (1877 Warszawa – 1947 PoznaÄšÂ) – lek. 1900, habilitacja w zakresie chemii fizjologicznej 1908 na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1913–1920 profesor i pierwszy kierownik ZakÄšÂadu Chemii i Nauki Ěżywienia ZwierzĂ t w Akademii Weterynarii (AW) we Lwowie, w latach 1920–1921 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 1921–1947 profesor chemii lek. i fizjolog. w Uniwersytecie PoznaÄšÂskim, a takĚźe dziekan WydziaÄšÂu Lekarskiego (1937–1939) i rektor ww. Uczelni (1939, 1945–1946).
StanisÄšÂaw Fibich (1869 Lwów – 1924 Lwów) – dr wnl. 1895, lek. wet. 1903, habilitacja z zakresu rybactwa 1904 (AW), w latach 1906–1924 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Hodowli ZwierzĂ t w AW we Lwowie, w latach 1906–1913 redaktor naczelny Hodowcy Drobiu i w latach 1915–1917 rektor Uczelni.
Stefan Gajewski (1878 Budy ÄšÂaÄšÂcuckie – 1939 Lwów) – dr wnl. 1909, lek. wet. 1912, w latach 1921–1925 kierownik ZakÄšÂadu Ortopedii, a w latach 1925–1939 Kliniki i ZakÄšÂadu Patologii i Terapii SzczegóÄšÂowej Chorób Chirurg. w AMW we Lwowie, ponadto od 1927 r. wykÄšÂadowca na uczelni okulistyki i historii medycyny weterynaryjnej.
Adolf Gizelt (1865 Kamionka StrumiÄšÂowa – 1942 Lwów) – lek. wet. 1894, dr wnl. 1902, w latach 1906–1930 profesor i pierwszy kierownik samodzielnego ZakÄšÂadu Farmakologii w lwowskiej AMW, ponadto od 1906 r. wykÄšÂadowca toksykologii, botaniki i mleczarstwa. W 1942 r., po przesiedleniu do getta, zamordowany przez Niemców na cmentarzu Janowskim.
MieczysÄšÂaw Grabowski (1871 Wadowice – 1922 Lwów) – dr wnl. 1895, lek. wet. 1897, w latach 1898–1922 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Patologii Ogólnej, DoÄšÂwiadczalnej i Anatomii Patologicznej w AMW we Lwowie, ponadto od 1902 r. wykÄšÂadowca weterynarii sĂ dowej, zastĂÂpczo kilku innych przedmiotów, a w latach 1913–1915 rektor lwowskiej uczelni weterynaryjnej.
Stefan Grzycki (1900 Lwów – 1976 Lwów) – lek. wet. 1927, dr med. wet. 1931, habilitacja z zakresu patologii ogólnej 1935 (AMW), w latach 1939–1976 profesor i wykÄšÂadowca biochemii i patologii ogólnej oraz kierownik ZakÄšÂadu Patofizjologii i Biochemii, poczĂ tkowo w AMW, a potem w Lwowskim Instytucie Weterynaryjnym, od 1940 r. czÄšÂonek UkraiÄšÂskiej Akademii Nauk.
Edward Hamerski (1897 Lwów – 1941 Lwów) – inĚź. rol. 1922, lek. wet. 1930, dr med. wet. 1933, habilitacja z zakresu chorób wewnĂÂtrznych 1938 (AMW), w latach 1939–1941 profesor i wykÄšÂadowca patologii i terapii szczegóÄšÂowej chorób wewnĂÂtrznych, poczĂ tkowo w AMW, a potem w Lwowskim Instytucie Weterynaryjnym. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa aresztowany, a nastĂÂpnie rozstrzelany wraz z innymi profesorami lwowskimi 4 lipca 1941 r. na Wzgórzach Wuleckich.
Teofil HoÄšÂobut (1871 Lwów – 1948 Kraków) – dr wnl. 1900, lek. wet. 1907, habilitacja z zakresu mikrobiologii i serologii 1910 (AW), w latach 1920–1924 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Bakteriologii i Serologii w AMW we Lwowie.
WÄšÂadysÄšÂaw Herman (1901 Lwów – 1981 Warszawa) – inĚź. rol. 1921, lek. wet. 1931, habilitacja z zakresu hodowli ogólnej zwierzĂ t 1937 (OddziaĚ Rolny Politechniki Lwowskiej), w latach 1939–1944 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Hodowli ZwierzĂ t w byÄšÂej AMW po jej wojennych przeksztaÄšÂceniach, a w latach 1946–1952 profesor hodowli zwierzĂ t i dziekan WydziaÄšÂu Rolniczego (1950/1951) i Zootechnicznego SGGW w Warszawie (1951/1952).
BronisÄšÂaw Janowski (1875 Kraków – 1960 WrocÄšÂaw) – inĚź. rol. 1897, dr n. biol. 1941, w latach 1925–1960 profesor, organizator i kierownik ZakÄšÂadu Botaniki i Encyklopedii Rolnictwa najpierw w AMW we Lwowie (1925–1945), a potem na Wydziale Medycyny Wet. UiP oraz WSR we WrocÄšÂawiu (1945–1960), w latach 1930–1936 rektor AMW we Lwowie.
Henryk Kadyi (1851 PrzemyÄšÂl – 1912 Lwów) – dr wnl. 1875, habilitacja z zakresu anatomii porównawczej 1878 (UJ), w latach 1881–1894 profesor i wykÄšÂadowca anatomii prawidÄšÂowej i patologicznej oraz organizator SzkoÄšÂy Weterynarii we Lwowie i w niej Instytutu Anatomicznego, a takĚźe w roku 1886 wspóÄšÂorganizator i wspóÄšÂzaÄšÂoĚźyciel pierwszego na Ziemiach Polskich towarzystwa i czasopisma weterynaryjnego (Galicyjskie Towarzystwo Weterynarskie i „PrzeglĂ d Weterynarski”), doktor honoris causa lwowskiej Akademii Wet. (1910). W latach 1894–1912 profesor anatomii prawidÄšÂowej WydziaÄšÂu Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego oraz dziekan ww. WydziaÄšÂu (1896/98, 1911/12) i rektor Uczelni (1898/1899).
Andrzej Klisiecki (1895 Krosno – 1975 WrocÄšÂaw) – dr wnl. 1921, habilitacja z zakresu fizjologii 1928 (UJK), w latach 1929–1966 poczĂ tkowo – do 1944 r. – profesor i kierownik ZakÄšÂadu Fizjologii w AMW we Lwowie oraz wykÄšÂadowca tego przedmiotu, wyróĚźniony w 1940 r. przez wÄšÂadze sowieckie tytuÄšÂem honorowym „ZasÄšÂuĚźony Profesor ZSRR”, a od 1945 r. wspóÄšÂorganizator WydziaÄšÂu Medycyny Weterynaryjnej UiP we WrocÄšÂawiu oraz kierownik na Wydziale Lekarskim wspólnego z WydziaÄšÂem Medycyny Weterynaryjnej (do 1953 r.) ZakÄšÂadu Fizjologii, doktor honoris causa WyĚźszej SzkoÄšÂy Rolniczej (1966) i Akademii Medycznej we WrocÄšÂawiu (1970).
Tadeusz KonopiÄšÂski (1894 WonieÄšÂcie – 1965 WrocÄšÂaw) – inĚź. rol. 1920, dr rol. 1921, habilitacja z zakresu hodowli szczegóÄšÂowej zwierzĂ t 1925 (AMW), w latach 1925–1939 poczĂ tkowo jako docent, a od 1935 r. jako profesor tytularny czÄšÂonek Grona Pedagogicznego AMW we Lwowie i do 1937 r. wykÄšÂadowca hodowli bydÄšÂa dla studentów V roku studiów weterynaryjnych. W okresie wojny (od 1943 r.) wspóÄšÂorganizator na terenie Kielc tajnego uniwersyteckiego nauczania (Tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich), po wojnie, w latach 1945–1951 wspóÄšÂorganizator WydziaÄšÂu Rolniczego i WydziaÄšÂu Medycyny Weterynaryjnej UiP we WrocÄšÂawiu oraz profesor i kierownik ZakÄšÂadu Hodowli SzczegóÄšÂowej ZwierzĂ t na ww. Wydziale.
PaweĚ Kretowicz (1849 SĂÂkowa – 1923 Lwów) – lek. wet. 1880, w latach 1882–1921 poczĂ tkowo, do 1908 r. kierownik przyuczelnianej SzkoÄšÂy Kucia Koni, a od tego roku, po przeksztaÄšÂceniu SzkoÄšÂy w ZakÄšÂad Nauki o Kopytach i Kuciu Koni, profesor i kierownik ww. ZakÄšÂadu Akademii Weterynarii w Lwowie, ponadto niestrudzony dziaÄšÂacz Galicyjskiego Towarzystwa Weterynarskiego (skarbnik, wiceprezes, prezes).
StanisÄšÂaw Królikowski (1853 Warszawa – 1924 Lwów) – lek. wet. 1875, mgr n. wet. 1878, w latach 1889–1924 profesor i kierownik Kliniki Chirurgicznej AMW we Lwowie, ponadto w latach 1899–1911 redaktor naczelny „PrzeglĂ du Weterynarskiego” i w latach 1911–1913 rektor uczelni, a w roku 1891 wydawca i autor pierwszej polskiej bibliografii we terynaryjnej pt. Bibliografia polska weterynarii i hodowli zwierzĂ t.
WÄšÂodzimierz Kulczycki (Sas-Kulczycki) (1862 PrzemyÄšÂl – 1936 Lwów) – mgr zool. 1885, dr fil. 1887, lek. wet. 1888, w latach 1897–1934 poczĂ tkowo, do 1906 r. docent zoologii i parazytologii w AW we Lwowie, a od 1906 r. profesor i kierownik ZakÄšÂadu Anatomii Opisowej ww. Uczelni, ponadto w latach 1917–1919 rektor Akademii Weterynarii we Lwowie, uhonorowany w 1934 r. przez akademiĂ godnoÄšÂciĂ doktora honoris causa. ByĚ teĚź wielkim znawcĂ i kolekcjonerem kobierców wschodnich, z których czĂÂÄšÂĂ znajduje siĂ obecnie na Wawelu w Krakowie, a czĂÂÄšÂĂ w Muzeum TatrzaÄšÂskim w Zakopanem.
LegeĚźyÄšÂski StanisÄšÂaw (1895 Lwów – 1970 Rabka) – dr wnl. 1923, lek. wet. 1926, habilitacja z zakresu bakteriologii i higieny zwierzĂ t 1929 (AMW), w latach 1930–1938 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Mikrobiologii i Higieny AMW we Lwowie oraz wykÄšÂadowca tego przedmiotu na uczelni, nastĂÂpnie od 1938 r. profesor mikrobiologii na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, od 1946 r. profesor UJ w Krakowie i w latach 1952–1965 profesor mikrobiologii lekarskiej w AM w BiaÄšÂymstoku.
Zygmunt Markowski (1872 Lwów – 1951 WrocÄšÂaw) – lek. wet. 1895, dr wnl. 1908, w latach 1910–1941 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Chorób WewnĂÂtrznych i ZaraÄšĹliwych w AMW we Lwowie, a w latach 1945–1951 profesor i kierownik podobnych zakÄšÂadów oraz organizator WydziaÄšÂu Medycyny Weterynaryjnej UiP we WrocÄšÂawiu i pierwszy jego dziekan (1945–1947), ponadto w latach 1920–1923 i 1927–1930 rektor AMW we Lwowie i w latach 1930–1933 dyrektor Departamentu Weterynaryjnego w MRiRR oraz doktor honoris causa lwowskiej Uczelni weterynaryjnej (1931).
StanisÄšÂaw Mglej (1900 Lwów – 1976 Anglia) lek. wet. 1924, dr med. wet. 1927, habilitacja z zakresu patologii i terapii szczegóÄšÂowej chorób wewnĂÂtrznych 1931 (AMW), w latach 1931–1939 docent, a nastĂÂpnie profesor tytularny w AMW we Lwowie i w latach 1934–1939 wykÄšÂadowca chorób krwi. Po wybuchu II wojny ÄšÂwiatowej wywieziony do ZSRR, skĂ d udaÄšÂo mu siĂ wydostaĂ z armiĂ gen. Andersa i ostatecznie osiĂ ĚÂĂ w Anglii, gdzie w latach 1943–1948 byĚ wykÄšÂadowcĂ chorób wewnĂÂtrznych i zakaÄšĹnych na polskim Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w Edynburgu oraz ponadto w latach 1947–1948 ostatnim dziekanem tego WydziaÄšÂu. ZmarĚ na obczyÄšĹnie.
Edmund Mikulaszek (1895 Lwów – 1978 Warszawa) – dr wnl. 1922, w latach 1935–1938 docent w ZakÄšÂadzie Mikrobiologii UJK we Lwowie, a w latach 1938–1941 poczĂ tkowo docent, a nastĂÂpnie profesor i kierownik ZakÄšÂadu Mikrobiologii i Higieny w Akademii Medycyny Weterynaryjnej i w powstaÄšÂym z jej przeksztaÄšÂcenia Lwowskim Instytucie Weterynaryjnym, po wojnie w Warszawie (1945–1976) – najpierw w ZakÄšÂadzie Mikrobiologii Lek. AM, potem w zakÄšÂadach naukowych PAN.
WacÄšÂaw Moraczewski (1867 Warszawa – 1950 Lwów) – dr chemii i dr med. 1895 (Zurych), habilitacja z zakresu chemii lek. 1918 na Uniwersytecie Lwowskim, w latach 1921–1950 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Chemii Lek. i Patologii Og. w AMW we Lwowie i póÄšĹniej w Lwowskim Instytucie Wet., a takĚźe rektor AMW w latach 1925–1927 i doktor honoris causa tej uczelni (1935) oraz „ZasÄšÂuĚźony DziaÄšÂacz Nauki ZSRR” (1940).
WÄšÂodzimierz MozoÄšÂowski (1895 Sanok – 1975 GdaÄšÂsk) – dr wnl. 1922, w latach 1929–1934 docent biochemii w UJK, nastĂÂpnie w latach 1934 –1935 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Chemii Lek. i Patologii Og. w AMW we Lwowie, potem w latach 1935–1939 profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a po wojnie w latach 1945–1965 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Chemii Fizjol. w Akademii Medycznej (AM) w GdaÄšÂsku.
StanisÄšÂaw Niemczycki (1872 JarosÄšÂaw – 1943 Lwów) – dr fil. 1896, habilitowany z zakresu higieny mleka i nauki o ÄšÂrodkach spoĚźywczych 1912 (AW), w latach 1912–1943 docent, a nastĂÂpnie od 1919 r. profesor i kierownik ZakÄšÂadu Chemii Og. i Nauki o Mleku w AMW we Lwowie, w latach 1923–1925 rektor ww. uczelni.
Józef Nusbaum-Hilarowicz (1859 Warszawa – 1917 Lwów) – mgr zool. 1886 (Odessa), dr fil. 1888 (Warszawa), habilitacja z zakresu anatomii porównawczej i embriologii 1891 (ULw.), w latach 1895–1917 poczĂ tkowo profesor i kierownik ZakÄšÂadu Anatomii Opisowej w AW we Lwowie 1895–1906), a nastĂÂpnie w latach 1906–1917 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Zoologii i Anatomii Porównawczej na Uniwersytecie Lwowskim oraz wykÄšÂadowca zoologii i parazytologii w AW we Lwowie, ponadto znany w owych czasach ewolucjonista i uczony na skalĂ europejskĂ .
Tadeusz Olbrycht (1891 Sanok – 1964 Kraków) – lek. wet. 1914, inĚź. rol. (PoznaÄšÂ), dr med. wet. 1921, habilitacja z zakresu hodowli zwierzĂ t 1924 (AMW), w latach 1926–1939 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Hodowli Ogólnej i Nauki o Ěżywieniu ZwierzĂ t w AMW we Lwowie, od 1939 do 1946 – podczas pobytu w Anglii – prodziekan i profesor polskiego WydziaÄšÂu Medycyny Weterynaryjnej w Edynburgu (1943–1946) oraz po raz drugi doktor fil. z zakresu genetyki 1944 (Londyn) i po wojnie – po powrocie do kraju – profesor, organizator i kierownik ZakÄšÂadu Ogólnej Hodowli ZwierzĂ t na UiP oraz WSR we WrocÄšÂawiu (1946–1961).
Kazimierz Panek (1873 OÄšÂwiĂÂcim – 1935 Bydgoszcz) – dr wnl., habilitacja z zakresu higieny 1905 na Uniwersytecie Lwowskim, lek. wet. 1906, w latach 1906–1920 profesor i pierwszy kierownik samodzielnego ZakÄšÂadu Fizjologii w AW we Lwowie, 1914–1920 – redaktor naczelny „PrzeglĂ du Weterynarskiego”, od 1919 do 1920 rektor lwowskiej Uczelni Weterynaryjnej i w latach 1920–1927, najpierw kierownik Instytutu Naukowo-Rolnego, a nastĂÂpnie (1927–1935) – WydziaÄšÂu Higieny ZwierzĂ t PINGW w Bydgoszczy. Ponadto znakomity taternik i dziaÄšÂacz harcerski.
Gustaw Piotrowski (1863 Tarnów – 1905 Kraków) – dr 1887, habilitacja z zakresu fizjologii 1889 (UJ), w latach 1889–1892 docent fizjologii zwierzĂ t w Akademii Rolniczej (AR) w Dublanach, w latach 1895–1905 poczĂ tkowo adiunkt, a od 1899 r. profesor i kierownik ZakÄšÂadu Fizjologii i Farmakologii AW we Lwowie. Tragiczna (samobójcza) ÄšÂmierĂ przerwaÄšÂa nagle jego twórcze Ěźycie.
Gustaw PoluszyÄšÂski (1887 Szeszory – 1959 WrocÄšÂaw) – mgr fil. 1911, dr fil. 1922, habilitacja z zakresu zoologii i anatomii porównawczej 1928 (UJK), w latach 1930–1959 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Zoologii i Parazytologii, najpierw w AMW we Lwowie (1930–1944), a potem na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej we WrocÄšÂawiu, którego byĚ organizatorem i pierwszym prodziekanem (1945–1947).
Jan Prus (1859 Wadowice – 1926 Dobromil ) – dr wnl. 1883, lek. wet. 1889, w latach 1889–1896 wykÄšÂadowca i kierownik ZakÄšÂadu Patologii Ogólnej i DoÄšÂwiadczalnej oraz Anatomii Patologicznej i od 1894 r. profesor SzkoÄšÂy Weterynarii we Lwowie, w latach natomiast 1896–1917 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Patologii Ogólnej i DoÄšÂwiadczalnej WydziaÄšÂu Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego.
Piotr Seifman (1823 Warszawa – 1903 Kraków) – mgr n. wet. 1853, lek. 1869, dr med. 1879, w latach 1865–1873 dyrektor warszawskiej SzkoÄšÂy Weterynaryjnej, w latach 1874–1879 organizator i profesor Instytutu Weterynaryjnego w Kazaniu i w latach 1881–1894 organizator, profesor i pierwszy dyrektor lwowskiej SzkoÄšÂy Weterynarii, a takĚźe kierownik Instytutu Klinicznego na tej uczelni. WespóĚ z profesorami Henrykiem Kadyi’em i Antonim BaraÄšÂskim byĚ gÄšÂównym twórcĂ lwowskiej Uczelni Weterynaryjnej.
Wincenty SkowroÄšÂski (1899 Bohorodczany – 1972 Lwów) – dr wnl. 1924, lek. wet. 1928, habilitacja z zakresu farmakologii i toksykologii 1930 (AMW), w latach 1930–1971 – poczĂ tkowo jako zastĂÂpca profesora (1930–1934) – profesor i kierownik ZakÄšÂadu Farmakologii, najpierw Akademii Medycyny Weterynaryjnej, a potem Instytutu Weterynaryjnego we Lwowie, wyróĚźniony tytuÄšÂem „ZasÄšÂuĚźony Profesor ZSRR” (1940).
Kazimierz SzczudÄšÂowski (1890 Lwów – 1985 WrocÄšÂaw) – lek. wet. 1913, dr med. wet. 1920, habilitacja z zakresu chirurgii i ortopedii wet. 1925 (AMW), w latach 1925–1945 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Chirurgii Ogólnej i Chirurgii KoÄšÂczyn z PoliklinikĂ oraz Kliniki PoÄšÂoĚźniczej, a takĚźe ostatni rektor AMW we Lwowie (1937–1939), a po wojnie – w latach 1945–1960 – organizator WydziaÄšÂu Medycyny Weterynaryjnej UiP oraz WSR we WrocÄšÂawiu i kierownik ZakÄšÂadu Patologii i Terapii SzczegóÄšÂowej Chorób Chirurgicznych, ponadto doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Lublinie (1979) i we WrocÄšÂawiu (1985).
Józef Szpilman (1855 ÄšÂaÄšÂcut – 1920 Lwów) – dr wnl. 1879, lek. wet. 1883, w latach 1884–1920 wykÄšÂadowca i kierownik nastĂÂpujĂ cych dyscyplin i zakÄšÂadów naukowo-dydaktycznych w Szkole, a nastĂÂpnie w Akademii Weterynarii we Lwowie: w latach 1884–1894 ZakÄšÂadu Fizjologii i Farmakologii, w latach 1894–1910 ZakÄšÂadu Chorób WewnĂÂtrznych i ZaraÄšĹliwych i w latach 1910–1920 ZakÄšÂadu Mikrobiologii i Higieny. Od 1888 r. profesor Uczelni, habilitowany w zakresie somatologii i higieny w 1889 r. na Uniwersytecie we Lwowie, w latach 1894–1910 dyrektor, a nastĂÂpnie rektor AW we Lwowie i jej doktor honoris causa (1910), ponadto ofiarny dziaÄšÂacz spoÄšÂeczny i skuteczny reprezentant Uczelni w jej staraniach o nadania Szkole Weterynarii we Lwowie peÄšÂni uprawnieĚ uniwersyteckich.
Alfred TrawiÄšÂski (1888 Czortków – 1968 Lublin) – lek. wet. 1911, dr med. wet. 1912, habilitacja z zakresu higieny ÄšÂrodków spoĚźywczych zwierzĂÂcego pochodzenia 1922 (AMW), w latach 1924–1945 organizator i kierownik ZakÄšÂadu Nauki o ÄšÂrodkach SpoĚźywczych ZwierzĂÂcego Pochodzenia w AMW we Lwowie (od 1929 r. profesor Uczelni), a nastĂÂpnie od 1945 do 1958 profesor i kierownik ZakÄšÂadu Higieny ÄšÂrodków SpoĚźywczych na Wydziale Weterynaryjnym UMCS i WSR w Lublinie, a takĚźe dziekan WydziaÄšÂu w latach (1947–1948, 1950–1955), dyrektor Instytut Weterynarii w PuÄšÂawach (1947–1950) i redaktor naczelny „Medycyny Weterynaryjnej”.
Aleksander Zakrzewski (1894 Innsbruck – 1976 WrocÄšÂaw) – dr wnl. 1920, lek. wet. 1925, habilitacja z zakresu anatomii patologicznej 1928 (AMW), w latach 1926–1945 kierownik (od 1929 r. profesor) ZakÄšÂadu Anatomii Patologicznej AMW we Lwowie, a w latach 1945–1964 organizator WydziaÄšÂu Medycyny Weterynaryjnej UiP oraz WSR we WrocÄšÂawiu i dziekan tego WydziaÄšÂu w latach 1950–1952, a takĚźe organizator i kierownik wydziaÄšÂowego ZakÄšÂadu Anatomii Patologicznej, ponadto w latach 1930–1939 ostatni redaktor naczelny „PrzeglĂ du Weterynaryjnego” oraz redaktor krajowy „Revue Vétérinaire Slave”.
Ponadto zastĂÂpczo kierownicze funkcje i wykÄšÂady w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie prowadzili: dr Adolf Beck, profesor fizjologii UJK we Lwowie, w ZakÄšÂadzie Fizjologii w latach 1929–1929, dr Witold Nowicki, profesor anatomii patologicznej UJK we Lwowie, w ZakÄšÂadzie Anatomii Patologicznej w latach 1922–1925, dr ZdzisÄšÂaw Steusing, profesor mikrobiologii UJK we Lwowie, w ZakÄšÂadzie Mikrobiologii i Higieny od 1924 do 1925 r. i dr Benedykt FuliÄšÂski, profesor zoologii na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej, w ZakÄšÂadzie Zoologii i Biologii Ogólnej w latach 1927–1929.