Page 21 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 21

20                    DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU








                                       t   Katedra Uprawy Roli i Roślin, którą kierował Janusz Henryk Gurski, zmarły w 1934 r.,
                                          zaś związanym z nią Zakładem Hodowli Roślin – Kazimierz Miczyński (jr.). Od 1933 r.
                                          wykłady ze szczegółowej uprawy i od 1934 r. z ogólnej uprawy roślin prowadził Bolesław
                                          Świętochowski (Wr.), a po habilitacji na SGGW i uzyskaniu veniam legendi został od
                                          1936/1937 roku akademickiego jej kierownikiem (w AK szef sztabu IX Oddziału Okręgu
                                          Stanisławów od 1943 r., pseudonim Żubr). Związani z tą Katedrą: Bronisław Janowski,
                                          Stanisław Bac i Natalia Balicka kontynuowali pracę na wrocławskiej Uczelni.
                                       t   Katedra Hodowli Zwierząt, przekształcona od 1930 r. w Katedrę Hodowli Zwierząt
                                          Użytkowych była kierowana przez Karola Malsburga do 1930 r., następnie przez Karola
                                          Różyckiego, zmarłego 1938 r. i Tadeusza Olbrychta (Wr.) (od 1939 r. w Anglii, od 1943 r.
                                          jako kierownik podkomisji studiów rolniczych w Ministerstwie Wyznań Religijnych
                                          i Oświecenia Publicznego na Uchodźstwie).
                                       t   Katedrą Hodowli Zwierząt II – a od 1930 r. Żywienia i Fizjologii Zwierząt kierował
                                          Karol Różycki i po jego przejś ciu do poprzednio wymienionej Katedry Henryk Malarski
                                          (1930–1939).
                                       t   Katedra Maszynoznawstwa Rolnego pozostała do 1920 r. pod kierownictwem Kazi-
                                          mierza Ajdukiewicza; następnie kierowali nią: Tadeusz Świeżawski do 1922 r., Tadeusz
                                          Gołogórski do 1924 r. i do 1945 r. Czesław Kanafojski (Wr.); pracownikiem tej Katedry
                                          był Zbisław Martini (Wr.).
                                       t   Katedrą Technologii Rolniczej kierował Adolf Joszt do przejścia w 1927 r. na Wydział
                                          Chemiczny, w latach 1931–1932 jego dziekan, a w 1936–1938 rektor Politechniki. Na-
                                          stępnie kierownikiem został do 1945 r. Aleksander Tychowski (Wr.), piastujący w latach
                                          1955–1959 godność rektora Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu.
                                       t   Katedra  Ekonomiki  Rolnictwa  kierowana  była  przez  Stefana  Pawlika,  zmarłego
                                          w 1926 r., następnie przez Witolda Staniewicza, który w 1928 r. przeniósł się na Uni-
                                          wersytet Stefana Batorego w Wilnie. Kierował nią zastępczo J.H. Gurski do 1934 r.
                                          (kierujący jednocześnie Katedrą Uprawy Roli i Roślin); po trzyletnim wakacie objął jej
                                          kierownictwo przybyły z SGGW w 1937 r. Wacław Ponikowski, który zginął podczas
                                          powstania warszawskiego. Z tej Katedry pochodził Władysław Czaykowski (Wr.).
                                       t   Katedrą Ekonomii Społecznej i Polityki Agrarnej kierowali Leopold Caro do 1934 r.
                                          (członek komisji opiniodawczej Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów) i do 1939 r.
                                          Wincenty Styś (Wr.), który uczestniczył od 1943 r. w tajnym nauczaniu na Uniwersytecie
                                          Jana Kazimierza.
                                             Na Oddziale Lasowym było sześć katedr: Botaniki Lasowej, Ochrony Lasu i Entomo-
                                       logii Leśnej, Hodowli Lasu, Urządzenia Lasu, Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii
                                       Drewna oraz Inżynierii Lasowej.
                                             Na obydwu oddziałach funkcjonowały ponadto liczne docentury.
                                             Wkład Wydziału Rolniczo-Lasowego Politechniki Lwowskiej w kształcenie kadry in-
                                       żynieryjnej dla rolnictwa i leśnictwa, wyrażony łączną liczbą dyplomów, plasuje go na drugim
                                       miejscu po SGGW [2], co ilustrują dane w tabeli (s. 22).
                                             Po wkroczeniu Armii Czerwonej na Kresy Wschodnie w 1939 r. Uczelnie już w paź-
                                       dzierniku podporządkowano Komitetowi ds. Szkół Wyższych przy Radzie Komisarzy
                                       Ludowych ZSRR. Rektorem Lwowskiego Instytutu Politechnicznego został Maksym P.
                                       Sadowski z Dyrekcji Trus tu Tramwajowego z Kijowa. Wydział Rolniczo-Lasowy po dzielono
                                       na dwa instytuty; dziekanem Rolniczego został prof. B. Świętochowski, a jego pomdekiem
                                       (pomocnikiem dziekana) – sprowadzony z Krymu Lewintow (maszynoznawstwo). Studia
                                       przekształcono w pięcioletnie, a wykładowcy i studenci mieli opanować w ciągu dwóch lat
                                       język rosyjski lub ukraiński; wszystkich obowiązywała nauka marksizmu i leninizmu oraz
                                       historii partii bolszewickiej.







        Księga1 DZIEJE UP.indb   20                                                                                     2012-02-01   13:22:10
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26