Page 18 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Nasze korzenie 17

mieszczący również Katedrę Chemii Rolnej i laboratoria stacji, której personel liczył około
trzydziestu pracowników – w tym trzynastu naukowych. W 1910 r. zorganizował też torfową
stację doświadczalną, którą rozbudował Bronisław Niklewski, a w trzy lata później powstał
Zakład Doświadczalny Uprawy Gleb Torfowych pod Sarnami. W 1911 r. założono stację
Hodowli Roślin i Nasiennic twa. Stan inwentarza żywego w 1914 r. liczył: 22–23 konie
robocze, 30 krów dojnych i buhaja, 11–14
jałówek, 3 byczki rasy Angeln i Oldenburg
oraz 22 sztuki trzody chlewnej – rasy angielskiej
białej i kilku krajowych. W owczarni były małe
stada kilku ras owiec do celów dydaktycznych,
natomiast zootechniczny zakład doświadczal-
ny założył prof. Karol Różycki dopiero po
I wojnie światowej.
W dążeniu do dalszego rozwoju Aka-
demii zwrócono się do Sejmu Galicyjskiego
o to, aby skierował do ministra rolnictwa
uchwałę postulującą szczególnie wysoką
dotację na rozbudowę i wyposażenie uczelni
w 1913 r. Minister nie tylko ją odrzucił, ale
nadto decyzją z lutego 1914 r. zarządził zde-
klasowanie Akademii do rangi szkoły średniej.
Protesty sejmu i pertraktacje przerwał wybuch
I wojny światowej, zaś Akademia zachowała
swój status do 1919 r.
Gmach chemiczny z 1908 r.
WYDZIAŁ ROLNICZO-LASOWY POLITECHNIKI LWOWSKIEJ

W odrodzonej Rzeczypospolitej Polskiej nie było dostatecznych środków na utrzyma-
nie samodzielnej Akademii Rolniczej. Na wniosek Senatu Politechniki Lwowskiej, skierowany
do rządu RP wiosną 1919 r., Uczelnia została decyzją Rady Ministrów z 8 listopada włączona
do Politechniki wraz z Wyższą Szkołą Lasową. Tak utworzony Wydział Rolniczo-Lasowy
składał się z dwu odrębnych oddziałów ze wspólnym dziekanem, radą wydziału i częścią
katedr. Dnia 17 listopada 1919 r. zaczęły się wykłady dla 473 studentów, w tym 20 kobiet.
Należy bowiem dodać, że jeszcze decyzją Senatu Akademii Rolniczej z dnia 26 czerwca
1918 r. dziewczęta mogły być przyjmowane na studia – pod warunkiem zakwaterowania
u rodzin profesorskich. Pionierkami były więc córki profesorskie: Zofia Ajdukiewiczówna,
Anna Miczyńska i Zofia Krzemieniewska [4].
Organizacja Wydziału. Kadencja wybieranego przez radę wydziału dziekana trwała
rok i poczynając od trzeciej kadencji, w następnym roku zostawał on automatycznie pro-
dziekanem. Pierwszym dziekanem został ostatni dyrektor Akademii Rolniczej prof. Stefan
Pawlik w roku akademickim 1920/1921, który był jedynym spośród kadry rolniczej rektorem
Politechniki. Następnymi byli profesorowie: Karol Malsburg, Zygmunt Klemensiewicz,
Leopold Caro, Edward Sucharda, Szymon Wierdak – z Oddziału Lasowego (z O.L.) Adolf
Joszt, Aleksander Kozikowski (z O.L.), Jan Ladenberger (z O.L.), Dezydery Szymkiewicz,
Karol Różycki, Benedykt Fuliński, Stanisław Hubicki (z O.L.), Janusz H. Gurski, Tadeusz
Malarski (1933/1934 i 1934/1935 r.), Jan Landenberger, Kazimierz Suchecki (z O.L.),
Arkadiusz Musierowicz, Edwin Płażek. W latach 1939–1941 dziekanami wydzielonych
instytutów byli Stanisław Hubicki i Bolesław Świętochowski [2].

Księga1 DZIEJE UP.indb 17 2012-02-01 13:22:09