Page 20 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 20

Nasze korzenie                                                 19








                    a Oddziału Lasowego wyłącznie we Lwowie. Wspólne dla obu oddziałów wykłady zlokali-
                    zowano częściowo w gmachu głównym Politechniki oraz w wynajmowanych kamienicach
                    przy ul. Nabielaka 22 i ul. Sapiehy 55. Od 1928 r. dziekanat mieścił się wraz z sześcioma
                    katedrami Wydziału przy ul. Ujejskiego 1 – w byłym więzieniu kobiecym zlokalizowanym
                    przez władze austriackie w klasztorze dominikańskim.
                          Programy studiów były parokrotnie modyfikowane za zgodą Ministerstwa Wyznań
                    Religijnych i Oświecenia Publicznego. Podczas kadencji prof. A. Musierowicza wprowadzono
                    przedmiot socjologia wsi, w celu przygotowania fachowców nie tylko do dużej własności ziem-
                    skiej, ale też do chłopskich spółdzielni i organizacji wiejskich oraz na instruktorów rolnych,
                    a studentki do pracy z gospodyniami wiejskimi. Z kolei z inicjatywy Ministerstwa Zdrowia
                    i Ubezpieczeń Społecznych doszła higiena i bezpieczeństwo pracy. Od 1935 r. obowiązywał
                    egzamin wstępny z matematyki i przyrody Polski, a pierwszeństwo przyjęcia przysługiwało
                    dzieciom rolników, kandydatom z roczną praktyką rolniczą oraz po odbytej służbie wojskowej.
                    Liczbę i narodowość studentów w wybranych latach obrazują dane według [3]:

                                Wyszczególnienie    1919/1920      1929/1930     1938/1939
                             Studenci ogółem           473           461           291
                             – w tym kobiety           20            20             38
                             Narodowość:
                             – Polacy                  463           344           214
                             – Ukraińcy                 3            116            63
                             – Inni                     7             1             14



                          Katedry Wydziału. Na Wydziale było osiemnaście katedr, w tym osiem na Oddziale
                    Rolniczym, sześć na Lasowym i cztery wspólne. Wielu pracowników uczestniczyło po II woj-
                    nie światowej w tworzeniu we Wrocławiu Wydziału Rolniczego Uniwersytetu i Politechniki,
                    kontynuując pracę w Wyższej Szkole Rolniczej, a niektórzy także w Akademii Rolniczej,
                    co jest zaznaczone skrótem (Wr.) przy nazwisku.
                          Wspólne katedry Wydziału:
                    t   Katedra Botaniki z Fizjologią Roślin, którą kierowała do przejścia na Uniwersytet Jana
                       Kazimierza w 1925 r. Helena Krzemieniewska (Wr.) i do 1944 r. prof. Dezydery Szym-
                       kiewicz.
                    t   Katedra Zoologii i Anatomii Zwierząt, jej kierownikiem był Benedykt Fuliński, zmarły
                       w 1942 r.
                    t   Katedra Fizyki C (A i B były na innych wydziałach); kierownikami byli – Zygmunt
                       Klemensiewicz do 1933 r. i w latach 1934–1945 Tadeusz Malarski.
                    t   Katedra Chemii Ogólnej; kierowali nią kolejno Edward Sucharda do 1923 r. (po wojnie
                       współorganizator Politechnik w Gliwicach i Wrocławiu), Jerzy Suszko do 1930 r., gdy
                       przeniósł się na Uniwersytet Poznański, a po nim Edwin Płażek (Wr.) do 4 lutego 1945 r.,
                       gdy został wraz z innymi zesłany do łagru nr 037 pod Krasnodonem w obwodzie woro-
                       szyłowgradzkim, pracował tam w kopalni antracytu i przy wyrębie lasu.
                          Na Oddziale Rolniczym były następujące katedry:
                    t   Katedra Chemii Rolnej i Gleboznawstwa; kierował nią prof. Marian Górski do przejścia
                       na SGGW w 1923 r. (podczas okupacji uczestniczył w tajnym nauczaniu, po wojnie
                       dwukrotnie rektor SGGW), kolejnym kierownikami byli Jan Żółciński, zmarły w 1932 r.
                       w Dublanach i do 1944 r. Arkadiusz Musierowicz. Asystentem w związanej z Katedrą
                       Stacji Chemiczno-Rolniczej był w latach 1921–1923 Zygmunt Golonka (Wr.).







        Księga1 DZIEJE UP.indb   19                                                                                     2012-02-01   13:22:09
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25