Page 15 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

14 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

KRAJOWA WYŻSZA SZKOŁA ROLNICZA

Uroczyste objęcie szkoły przez Wydział Krajowy, rozpoczęte Mszą Świętą, nastąpiło
3 stycznia 1878 r. Dyrektorem Krajowej Szkoły Rolniczej w Dublanach został prof. dr Juliusz
Au, inicjator nowych metod nauczania rolnictwa, a po roku prof. Witold Lubomęski. Refor-
mowaniem szkoły zajęli się: Ludwik Wodzicki – krajowy marszałek Sejmu Galicyjskiego,
Józef Wereszczyński – kierownik departamentu kultury Krajowego Wydziału i Adam Sapieha
– przewodniczący kuratorium. Dnia 1 stycznia 1879 r. ogłoszono konkurs na wykładowców.
W jego wyniku zatrudniono sześciu profesorów, w tym czterech uprzednio pracujących
w Dublanach oraz sześciu docentów i dwóch adiunktów.
W marcu Wydział Krajowy wykupił od Towarzystwa całe gospodarstwo, które po-
nownie zintegrowało się ze szkołą. Fermę, liczącą 24 krowy mleczne, 1 buhaja, 8 jałówek,
3 byczki i 4 cielęta rasy Algau, a także 5 krów, 3 jałówki i 4 byczki rasy holenderskiej, 16 krów
i 1 woła pochodzenia miejscowego oraz 14 koni, 11 owiec, 2 świnie oraz 13 kur i kaczek
– wyceniono na 10 001 zł reńskich. Wartość użytków rolnych, budynków gospodarskich
z kuźnią, karczmą i czworakami dla robotników oraz ogrodzeń i płotów oszacowano – na
56 650 zł reńskich. Aby był zachowany ich poziom, uwzględniono również dotychczasowe
płace pracowników folwarku, warunki dzierżawy itp. [4].
W październiku 1879 r. na wniosek Galicyjskiego Sejmu minister rolnictwa wyraził
zgodę na utworzenie w Dublanach wyższej szkoły. Opracowywany od 1876 r. i wielokrotnie
poprawiany – zanim go zatwierdził w lutym 1880 r. Sejm Galicyjski, a następnie minister
rolnictwa – projekt stał się Statutem Krajowej Wyższej Szkoły Rolniczej od roku szkolnego
1880/1881. Obejmował plan nauczania, zasady składania egzaminów, regulamin dla studen-
tów i przepisy dla wykładowców oraz pozostałych pracowników szkoły.
Dzięki założeniu w 1879 r. własnej cegielni wybudowano murowaną i skanalizowaną
oborę, spichlerz, kuźnię, gnojownik i kryty wodopój. Najważniejsze jednak, a zarazem naj-
większe, były nowe budynki szkolne. W 1888 r. nastąpiło poświęcenie gmachu głównego, zaś
w 1891 r. nowoczesnego domu studenckiego. Zbudowano go i wyposażono według projektu
prof. Stefana Jentysa, opartego – po dobnie jak obowiązujący w nim regulamin – na wzorach
francuskich. Rozrastała się baza badawcza uczelni. W 1884 r. prof. Emil Godlewski ufun-
Gorzelnia w Dublanach z 1892 r. dował stację oceny nasion, przekształconą
po trzech latach w krajową stację botanicz-
no-rolniczą. Pole doświadczalne wydzielono
w 1886 r., natomiast w 1891 r. wyposażone
je w „wegetacyjną altanę” i stodołę; poszerzył
je o kolejne dwa pola Ignacy Szyszyłowicz
w 1894 r. Unowocześniona przez prof. Kazi-
mierza Szulca stacja meteorologiczna została
1 kwietnia 1893 r. włączona telegrafem do
systemu służby meteorologicznej Austro-
-Węgier i rozwinęła się we wzorowy ośrodek
badań agrometeorologicznych. W 1895 r. prof.
Józef Mikułowski-Pomorski otworzył stację
chemiczno-rolniczą, która w przyszłości stała
się Stacją Krajową.
Wydany w 1888 r. I tom Roczników
Krajowej Wyższej Szkoły w Dublanach zawierał
historię jej rozwoju i organizację, opracowane
przez dr. Juliusza Au, wyniki doświadczeń

Księga1 DZIEJE UP.indb 14 2012-02-01 13:22:08