Page 28 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 28
Nasze korzenie 27
Uniwersytetu w Wied niu, a następnie w latach 1876–1881 jako asystent w Katedrze Anato-
mii Opisowej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Ja giel lońskie go w Krakowie kierowanej
wówczas przez słynnego anatoma prof. dr. Ludwika Teichmana. Tu też w 1878 r. habilitował
się i otrzymał stopień docenta prywatnego anatomii człowieka i anatomii porównawczej.
W 1881 r. został mianowany profesorem zwyczajnym anatomii prawidłowej i patologicznej
oraz patologii ogólnej w założonej wówczas we Lwowie Szkole Weterynarii. Był zatem, jako
jeden z trzech, pierwszym jej profesorem, współzałożycielem i niezwykle aktywnym refor-
matorem. W 1894 r. opuś cił wyżej wymienioną Uczelnię, obejmując kierownictwo Katedry
Anatomii Opisowej na reaktywowanym w tym czasie Wydziale Lekarskim Uniwersytetu
Lwow skiego. Jako jedną z pamiątek po sobie pozostawił w lwowskiej Szkole Weterynarii
doskonale urządzone i bogate w niezwykle cenne zbiory muzeum anatomiczne. Zmarł dnia
28 października 1912 r. we Lwowie, zakaziwszy się przy balsamowaniu zwłok hrabiego
S. Badeniego, marszałka Sejmu Krajowego Galicji.
Dr Antoni Barański – współtwórca i trzeci z pierwszych profesorów uczelni lwow-
skiej, wykładowca produkcji zwierząt, fizjologii, akuszerii, weterynarii sądowej oraz historii
Antoni Barański
i literatury weterynaryjnej, pracownik Szkoły w latach 1881–1906. Urodził się w Lesku
(1850–1915)
na terenie Małopolski 1 stycznia 1850 r. Studia medyczne, którym się poświęcił, odbywał
w Krakowie i w Wiedniu, gdzie w 1874 r. uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich.
W latach 1876–1879 studiował weterynarię w wiedeńskim Instytucie Weterynaryjnym, który
ukończył, zdobywając dyplom lekarza weterynaryjnego. Przez następne dwa lata pracował
w Boś ni jako terenowy lekarz ludzi i zwierząt. W 1881 r. przeniósł się do Krakowa, objąwszy
stanowisko docenta nauk weterynaryjnych na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie, po
krótkim pobycie w Krakowie, przybył do Lwowa, gdzie w nowo utworzonej Szkole Wete-
rynarii, jako profesor zwyczajny, wykładał kilka wyżej wymienionych dyscyplin. Głównym
przedmiotem zainteresowań prof. A. Barańskiego była hodowla zwierząt, z zakresu której
opracował kilka podręczników dla słuchaczy szkół weterynaryjnych i rolniczych, a także
produkcja szczepionki przeciw ospie, do wytwarzania której, wspólnie z prof. P. Kretowiczem,
założył we Lwowie specjalny zakład krowiankowy. Zmarł we Lwowie 26 stycznia 1915 r.
Dr Józef Szpilman – drugi i ostatni dyrektor Szkoły Weterynarii (1894–1901),
a pierwszy rektor, najpierw z mia nowania (1901–1909), a potem z wyboru (1909–1910),
Akademii Weterynarii we Lwowie, profesor kilku dyscyplin nauk weterynaryjnych, pra-
cownik Uczelni od 1884 r. i także jeden z pierwszych jej doktorów honorowych (1910).
Urodził się w Łańcucie 1 sierpnia 1855 r. Studiował najpierw medycynę w Krakowie,
gdzie w 1879 r. uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich, a następnie weterynarię
w Bernie szwajcarskim i w Wiedniu, gdzie w 1883 r. uzyskał dyplom lekarza wetery-
naryjnego i stanowisko asystenta w klinice chorób wewnętrznych Uczelni wiedeńskiej.
W ro ku 1884 powołano go na stanowis ko adiunkta w Szkole Weterynarii we Lwo wie, Józef Szpilman
a w 1888 r. mianowano tamże profesorem zwyczajnym fizjologii i farmakologii, po czym (1855–1920)
– po przejściu prof. P. Seifmana na emeryturę (1894) – profesorem szczegółowej patologii
i terapii chorób wewnętrznych i zaraźliwych zwierząt i wreszcie w 1910 r. mianowano go
profesorem bakteriologii i epizootiologii. Zasługi prof. dr. J. Szpilmana dla lwowskiej Uczelni
Weterynaryjnej oraz dla zawodu lekarsko-weterynaryjnego są olbrzymie. Jemu to bowiem
Uczelnia lwowska zawdzięcza głównie inicjację zmian ustrojowych szkoły i doprowadzenie
jej do bardzo, jak na owe czasy, wysokiego poziomu nauki i nauczania, a stan weterynaryjny
– współorganizację pierwszego w Polsce towarzystwa i pisma naukowo-zawodowego pod
nazwą Galicyjskie Towarzystwo Weterynarskie i „Przegląd Weterynarski” (1886). Zmarł we
Lwowie 11 listopada 1920 r.
Księga1 DZIEJE UP.indb 27 2012-02-01 13:22:10