Page 33 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

32 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

16. Zakład Botaniki i Encyklopedii Rolnictwa (1925–1939)
1925–1939 Bronisław Janowski
17. Klinika Położnicza (1925–1939)
1925–1939 Kazimierz Szczudłowski
Zakład Epizootiologii (1926–1930)
1926–1930 Zygmunt Markowski (organizator i opiekun Zakładu)
18. Zakład Anatomii Topograficznej Zwierząt Domowych (1926–1939)
1926–1939 Antoni Bant
19. Biblioteka Akademii Medycyny Weterynaryjnej
(1881–1939)
1881–1889 Antoni Barański
1889–1924 Stanisław Królikowski
1924–1936 Stanisław Niemczycki
1936–1939 Andrzej Klisiecki
20. Apteka AMW (jednostką samodzielną była w latach 1924–1939)
1924–1932 Zygmunt Markowski
1932–1939 Wincenty Skowroński
Działało też w tym czasie na Uczelni kilka różnych organizacji społecznych, między
innymi Związek Profesorów Szkół Akademickich we Lwowie, Stowarzyszenie Asystentów
Uniwersytetu Jana Kazimierza (UJK) i AMW we Lwowie, Polskie Towarzystwo Bratniej
Pomocy Studentów Medycyny Weterynaryjnej, Lwowski Chór Medyków Weterynaryjnych,
korporacja „Lutyko-Venedia”, Koło Naukowe Medyków Weterynaryjnych we Lwowie
utworzone w 1939 r. i inne organizacje [10, 12].
Wybuch II wojny światowej przerwał na pewien czas normalny tok pracy lwowskiej
Uczelni Weterynaryjnej, choć nie na długo [1, 5, 6, 11, 18]. W latach 1939–1945 okupanci
Lwowa trzy razy przekształcali Akademię w sobie podporządkowane instytucje weterynaryjne,
w których podstawową kadrę naukowo-dydaktyczną stanowili przez cały okres wojny pracow-
nicy dotychczasowej Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Najpierw od grudnia
1939 r. do czerwca 1941 r. Sowieci przekształcili szkołę w Lwiwśkij Derżawnij Weterinarnj
Gmach główny Akademii Medycyny Institut (Lwowski Państwowy Instytut Wetery naryjny), potem, na okres 2 lat (1942–1944)
Weterynaryjnej we Lwowie (rektorat) Niemcy przekształcili Akademię w Staatliche Tierärz-
tliche Fachkurse Lemberg (Państwowe Weterynaryjne
Kursy Zawodowe Lwów) i wreszcie w lipcu 1944 r.
Uczelnia ta przeszła ponownie w ręce władz sowieckich
jako nadal Lwiwśkij Derżawnij Weterinarnij Institut.
Z powyższego, lakonicznego opisu losów wojennych
Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie wynika,
że Uczelnia zachowała pełną ciągłość działania w czasie
drugiej wojny światowej. Kształciła studentów głównie
w języku polskim w potrzebnym społeczeństwu zawodzie
przez wszystkie lata wojny, co według opinii wielu badaczy
tematu [6, 11, 18] oznacza, że Uczelnia ta w owych latach
żyła nadal życiem polskiej szkoły wyższej.
Po zakończeniu wojny i ogłoszeniu we Lwowie
– zgodnie z wolą zwycięzców – tak zwanej repatriacji,
a właściwie ekspatriacji Polaków ze Lwowa do Polski
w nowych jej granicach, polska kadra naukowo-dydak-
tyczna lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej
i jej okupacyjnych namiastek postanowiła w drugiej połowie

Księga1 DZIEJE UP.indb 32 2012-02-01 13:22:12