Page 191 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

190 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

i zapobieganiu chorobom oraz nadzorze
sanitarnym nad żywnością zwierzęcego
pochodzenia. Zachowano jednak rów-
noważność dyplomów w statusie lekarza
weterynaryjnego. Próba ta jednak nie
powiodła się i po kilku latach wrócono
do klasycznego kształcenia, pozostawia-
jąc specjalizację na okres podyplomowy.
Stało się to dopiero przed dziesięcioma
laty, kiedy powołano Krajową Komisję
ds. specjalizacji lekarzy weterynaryjnych.
Pracownicy Wydziału włączyli się inten-
sywnie w ten nurt kształcenia i obecnie
prowadzi się osiem kierunków doskonale-
nia specjalizacyjnego w najważniejszych we
współczesnej weterynarii dyscyplinach.
Druga połowa, a szczególnie koniec
Rada Wydziału w 1964 r. XX w. przyniosły w medycynie ogromny
Siedzą od lewej: T. Sobiech,
T. Garbuliński, B. Gancarz, A. Zakrzewski, postęp. Sprawiła to elektronika, a w niej komputeryzacja, wykorzystanie podczerwieni, ultra-
A. Senze, M. Szczudłowska, L. Ogielski dźwięków czy światłowodów. Zmieniło to w zasadniczy sposób postępowanie w dyscyplinach
Stoją w drugim i trzecim rzędzie od lewej: zabiegowych. Nie można sobie wyobrazić nowoczesności w badaniach, kształceniu studentów,
K. Myczkowski, A. Skurski, T. Janiak,
M. Kocot, S. Karpiak, Z. Jara, specjalistów, funkcjonowania klinik bez komputerów, ultrasonografów, endoskopów, urządzeń
M. Kuprowski, G. Załucki, J. Lipanowicz, diatermicznych, rentgenologii cyfrowej, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycz-
W. Barnecki, M. Bohosiewicz, R. Badura nego, laserów, koagulatorów w podczerwieni, dysektorów ultradźwiękowych, scyntygra-
fów. Nasycenie współczesnej medycyny szybko rozwijającą się techniką wyznacza zmiany
W przerwie zjazdu absolwentów (1971) w programach nauczania, w modelu studiów i jego efektu, profilu opuszczającego uczelnię
Od lewej profesorowie: L. Weber, wyższą absolwenta. Współczesna wrocławska weterynaria dostosowała się do wymogów
K. Szczudłowski, M. Szczudłowska,
A. Zakrzewski, A. Skurski i nadal, mimo wielu trudności, a nieraz i braku zrozumienia, to czyni. Studenci uzyskują
oraz L. Wartenberg u nas wiedzę, która jest porównywalna do standardów euro-
pejskich. Do tych zamierzeń dostosowane zostały programy,
wykładane treści, nauczanie w laboratoriach i klinikach. Postęp
w tym zakresie sprawił, że uzyskaliśmy aprobatę wyrażoną
w ocenie przez grupę ekspertów Europejskiego Stowarzyszenia
Wydziałów Weterynaryjnych działającą przy Komisji Eduka-
cji Unii Europejskiej w Brukseli, w odniesieniu do poziomu
kształcenia. Wizytacja ekspertów wymagała przygotowania
przez Wydział szczegółowej dokumentacji opracowanej zgodnie
z wymogami Stowarzyszenia, jak również organizacji samego
przebiegu wizytacji poszczególnych jednostek organizacyjnych.
Całością prac kierował prof. Stanisław Klimentowski, ówcze-
sny prodziekan Wydziału. Jest to liczący się sukces w ocenach
europejskich. Jest jeszcze jeden ważny element, który wpłynął
na całokształt działalności Wydziału, w tym także na programy
kształcenia, proporcję w przedstawianych treściach w zakresie
stosunku indywidualnej terapii do masowego leczenia, profilaktyki
i prewencji dotyczących zbiorowisk zwierząt, lekarskich zaintere-
sowań różnymi, odmiennie do przeszłości, gatunkami zwierząt.
Sprawiła to transformacja techniczna, zmiana mentalności ludzi
w odniesieniu do swoich hobbistycznych upodobań, reorientacja

Księga1 DZIEJE UP.indb 190 2012-02-01 13:24:25