Page 576 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 575

W latach 1920–1930 był redaktorem naczelnym W styczniu 1945 r., organizował pierwsze kur-
„Przeglądu Weterynaryjnego”, a w roku 1923 założył we sy traktorzystów oraz zaczynał współtworzyć pierwszy
Lwowie kolejne pismo naukowe „Rozprawy Biologiczne” w Polsce Instytut Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa
drukujące prace z zakresu medycyny weterynaryjnej, rol- w Warszawie. W 1947 r. został oddelegowany do organizacji
nictwa i hodowli. Redaktorem naczelnym był do 1939 r. Katedry Konstrukcji Maszyn Rolniczych Politechniki Wro-
W latach 1930–1933 pracował w Ministerstwie Rolnictwa cławskiej, a następnie organizował Wydział Mechanizacji
i Reform Rolnych na stanowisku dyrektora Departamentu Rolnictwa Politechniki Wrocławskiej, który rozpoczął swą
Weterynarii, a w 1932 r. współorganizował Unię Słowiań- działalność w 1953 r. Od 1951 do 1959 r. kierował Katedrą
skich Lekarzy Weterynaryjnych. Maszynoznawstwa Rolniczego na Wydziale Rolniczym.
W 1941 r., po wkroczeniu Niemców do Lwowa, prze- Mając gruntowne wykształcenie techniczne, był wybitnym
rwał swoją działalność akademicką. Powrócił do niej w 1945 r. specjalistą z zakresu konstrukcji maszyn rolniczych.
w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie we W 1958 r. wraz z Wydziałem Mechanizacji Rolnictwa
Wrocławiu, gdzie pracę zaproponował mu prof. Stanisław przeniesiony został do Politechniki Poznańskiej, skąd prze-
Kulczyński – przyszły rektor Uniwersytetu i Politechniki szedł w 1961 r. do Akademii Rolniczej w Poznaniu, gdzie
we Wrocławiu. Prof. Markowski z dniem 1 listopada 1945 r. organizował Katedrę Maszynoznawstwa Rolniczego.
przystąpił do organizacji od podstaw wrocławskiego Wy- Doktorat nauk rolniczych uzyskał w 1959 r., od
działu Weterynaryjnego i został jego pierwszym dziekanem 1959 r. był profesorem.
(1945–1947) oraz kierownikiem 3 katedr: Diagnostyki Wypromował 16 doktorów. W swej długoletniej
Chorób Wewnętrznych, Patologii i Terapii Szczegółowej działalności wykazywał niewyczerpaną energię i zapał
Chorób Wewnętrznych oraz Epizootiologii. do twórczej pracy na polu naukowym i organizacji życia
Profesor jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowego w Polsce oraz w kształceniu młodej kadry
z zakresu medycyny weterynaryjnej. naukowej. Był m.in. członkiem Komitetu Mechanizacji
Został uhonorowany wieloma odznaczeniami i Elektryfikacji Rolnictwa PAN, Komitetu Zagospodarowa-
krajowymi i zagranicznymi, między innymi Krzyżem Ko- nia Ziem Górskich PAN, koordynatorem prac badawczych
mandorskim Orderu Odrodzenia Polski, jugosłowiańskim z dziedziny mechanizacji rolnictwa w terenach górskich,
Orderem Komandorskim Św. Sawy, belgijskim Orderem członkiem Zespołu Problemowego Filmu Badawczego
Wielkiej Gwiazdy Leopolda II, a także w 1931 r. przez w Rolnictwie i Leśnictwie – PAN.
Akademię Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie godno- Został odznaczony medalami 10-lecia, 30-lecia,
ścią doktora honoris causa tej Uczelni. Komisji Edukacji Narodowej, „Zasłużony Nauczyciel
Zmarł 13 września 1951 r. Pochowany został na cmen- PRL” oraz orderami Polonia Restituta, Krzyż Kawalerski
tarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu. Odrodzenia Polski i Złoty Krzyż Zasługi.
Zmarł 1 grudnia 1990 r. Pochowany został na cmen-
tarzu Junikowo w Poznaniu.

Zbisław
Martini
Tadeusz
Martynowicz

Urodził się 20 maja 1912 r. we Lwowie. Studiował
na Politechnice Lwowskiej na Wydziale Mechanicznym
i na Wydziale Hutniczym. Pracę jako asystent rozpoczął na Urodził się 10 lutego 1917 r. w Torna na Węgrzech.
Wydziale Hutniczym w 1937 r. W okresie wojny pracował Szkołę średnią (Gimnazjum Humanistyczne) ukończył
w Dublanach. w Trembowli w 1936 r. W tym samym roku rozpoczął

Księga1 DZIEJE UP.indb 575 2012-02-01 13:28:30