Page 575 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

574 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Wrocławskiego i Miasta Wrocławia”, medalem „Za Zasługi rybackiej (od 1993 r.), współorganizator XVI Krajowego
dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, odznaką „Zasłu- Zjazdu Hydrobiologów Polskich (1994).
żony Pracownik Rolnictwa”, Złotą Honorową Odznaką Promotor dwóch doktoratów oraz 42 prac magi-
NOT. sterskich.
Zmarł 21 lipca 1997 r. Spoczywa na cmentarzu Współautor podręcznika pt. „Zagrożenia, ochrona
Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu. i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego”
(3 wydania 1993, 1998, 1999) oraz 79 publikacji nauko-
wych (2 w językach obcych), w tym 33 oryginalnych prac
twórczych oraz artykułów i komunikatów naukowych.
Jest specjalistą z zakresu hydrochemii i ochrony wód
oraz warunków środowiskowych chowu ryb.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem
Jan 40-lecia PRL. Wyróżniony 7 nagrodami Rektora.
Marek

Zygmunt
Urodził się 16 stycznia 1934 r. w Zawierciu. Uczęsz-
czał do szkoły podstawowej w Bielawie, a następnie do VIII Markowski
Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu. Po ukończeniu
studiów wyższych na Wydziale Chemicznym Politechniki
Wrocławskiej przez 10 lat pracował we Wrocławskich
Zakładach Metalurgicznych. Od października 1968 r. za-
trudniony był w Katedrze Limnologii i Rybactwa Akademii
Rolniczej we Wrocławiu. Urodził się 28 kwietnia 1872 r. we Lwowie – wy-
Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w roku kładowca propedeutyki klinicznej, diagnostyki, patologii
1976 na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej i terapii szczegółowej chorób wewnętrznych oraz epi-
we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „Chemizm jezior zootiologii. Studia weterynaryjne ukończył z dyplomem
o wodach żółtych ze szczególnym uwzględnieniem form lekarza weterynaryjnego w 1895 r. we Lwowskiej Szkole
fosforu i żelaza”, zaś w roku 1990 stopień doktora habilito- Weterynarii, a studia medyczne ze stopniem doktora
wanego nauk rolniczych na podstawie rozprawy pt. „Metale wszech nauk lekarskich w 1908 r. na Wydziale Lekarskim
ciężkie w środowisku wodnym Doliny Baryczy. Ocena Uniwersytetu Lwowskiego.
zagrożeń gospodarki rybackiej”. Nominację na stanowisko Pracę na Lwowskiej Uczelni Weterynaryjnej
profesora nadzwyczajnego otrzymał w roku 1998. w Zakładzie Anatomii Opisowej rozpoczął w 1895 r.
Był uczestnikiem i współorganizatorem ekspedycji W 1910 r. po odbyciu stażu zawodowego w terenie
naukowych na jeziora Suwalszczyzny, Pomorza, Wysokich i uzyskaniu docentury w zakresie weterynarii państwo-
Tatr i Alp. W roku 1975 uczestniczył w badaniach jeziora wej mianowany został profesorem nadzwyczajnym
Como (Alpy Włoskie) w ramach Międzynarodowego patologii i terapii szczegółowej chorób wewnętrznych
Ośrodka Badań Środowiska Jeziorowego (Uniwersytet zwierząt, a potem także chorób zakaźnych i kierownikiem
w Mediolanie). Odbył także krótkoterminowy staż w Wyż- uczelnianej Kliniki Chorób Wewnętrznych i Zakaźnych.
szej Szkole Rolniczej w Czeskich Budziejowicach. W czasie I wojny światowej pracował jako lekarz
Długoletni członek Uczelnianej Komisji Dyscy- w klinikach w Wiedniu i Krakowie. W 1919 r. mianowany
plinarnej dla studentów (1987–1996), przewodniczący został profesorem zwyczajnym, a następnie wybrany na
Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla studentów. Rektora Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie
Rzeczoznawca z listy Ministra Ochrony Środowiska w latach 1920–1923 i 1927–1930. Odbudował Uczelnię
w zakresie ochrony wód (od roku 1992), ekspert Agencji i dokonał jej reorganizacji po zniszczeniach i stratach
Własności Rolnej Skarbu Państwa w zakresie gospodarki wojennych.

Księga1 DZIEJE UP.indb 574 2012-02-01 13:28:30