Page 579 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

578 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

utworzonego rezerwatu i projektowanych użytków ekolo- wanego w 1976 r. po przedłożeniu rozprawy habilitacyjnej
gicznych ekosystemów torfowiskowych (8). pt. „Znaczenie ukrwienia kości w gospodarce wapniowej
Wiele publikacji poświęcił taksonomii, ekologii u kur nieśnych”. Tytuł profesora nadano mu w 1983 r.,
i florze sinic oraz glonów różnych ekosystemów, zwłaszcza a stanowisko profesora zwyczajnego objął w 1991 r.
torfowisk Dolnego Śląska. Opisał nowe dla Polski i dla nauki W 1994 r. został mu nadany tytuł specjalisty z zakresu
gatunki glonów. Opracował florę sinic i glonów torfowisk choroby drobiu oraz ptaków ozdobnych.
Dolnego Śląska oraz zachodzących relacji pomiędzy zbio- Nieprzerwanie od 1996 r. zaangażowany jest
rowiskami glonów a warunkami fizykochemicznymi wód. w działalność dydaktyczną. Od 1979 do 1982 r. kierował
Prowadzi badania nad wykorzystaniem glonów jako wskaź- Podyplomowym Studium Technologii Chowu, Profilaktyki
ników zanieczyszczenia rzek i ekosystemów bagiennych. i Zwalczania Chorób w Wielkotowarowym Drobiarstwie,
W jego dorobku naukowym znajdują się też pozycje Opracował wspólnie z Profesorem Z. Wachnikiem 2 wy-
poświęcone fykoflorze Arktyki i Antarktydy. Na Arktyce dania „Przewodnika do ćwiczeń z chorób drobiu” (1979
prowadzi badania poświęcone roli czynników ekologicznych i 1986 r.) oraz w 2005 r. wydał podręcznik „Choroby dro-
kształtujących bioróżnorodność glonów i sinic wpływają- biu”, który został wyróżniony przez Resortowego Ministra
cych na tempo sukcesji i kształtowanie bioróżnorodności Zespołową Nagrodą I Stopnia.
zbiorowisk roślinnych ekosystemów tundrowych. Zajmuje Jego dorobek naukowy liczy około 400 publikacji,
się wpływem dużych kolonii ptaków morskich na strukturę które dotyczą oceny pośredniej przemiany materii w sta-
i funkcjonowanie lądowej części ekosystemu arktycznego na nach fizjologicznych i patologicznych u drobiu, optymali-
Spitsbergenie oraz przemianą różnorodności biologicznej zacji warunków utrzymania drobiu oraz patogenezy, dia-
na tle globalnych zmian klimatu w Arktyce. gnostyki i zwalczania chorób bakteryjnych i pasożytniczych
Opublikował 130 prac, w tym jako autor lub współ- ptaków, w tym kokcydiozy. Był kierownikiem lub głównym
autor 3 monografii, 5 rozdziałów w książkach, 35 publikacji wykonawcą 7 centralnych projektów badawczych.
autorskich, 40 we współautorstwie, 18 o charakterze popu- Odbył trzymiesięczny staż naukowy w ośrodkach
larnonaukowym oraz 29 abstraktów konferencyjnych. badawczych ZSRR (Moskwa, Leningrad, Charków),
Wyróżniany 15 nagrodami Rektora Akademii jednomiesięczny w ramach stypendium DAAD w RFN
Rolniczej. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, od- (Hanower, Monachium) oraz blisko dwuletni (1973–1974)
znaką „Zasłużony dla Uniwersytetu Przyrodniczego we w Laboratorium Fizjologii Ptaków Uniwersytetu Stanowe-
Wrocławiu”. go w Pensylwanii (USA). Wielokrotnie prezentował doro-
bek naukowy na kongresach, sympozjach i konferencjach
naukowych krajowych i zagranicznych: Nigeria (Kalabar),
ZSRR (Moskwa), Czechosłowacja (Praga, Brno), RFN
(Hamburg), Jugosławia (Svetozarevo, Ljubljana), Finlan-
dia (Helsinki), Węgry (Budapeszt), Francja (Paryż), USA
(Atlanta), Austria (Wiedeń), Japonia (Nagoya), Wielka
Michał Brytania (Cambridge), Szwajcaria (Interlaken).
Mazurkiewicz Jest członkiem World Veterinary Poultry Associa-
tion, World Poultry Science Association, Komitetu Nauk
Weterynaryjnych PAN, Wrocławskiego Towarzystwa
Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Wetery-
naryjnych PTNW. W ramach tego ostatniego, od 1983
do 2003 r. przewodniczył Komisji Patologii Drobiu. Efek-
Michał Mazurkiewicz urodził się 10 kwietnia 1941 r. tem tej działalności było zorganizowanie 5 sympozjów
w Łówczy, woj. podkarpackie. Studia weterynaryjne od- i 15 konferencji naukowych o tematyce drobiarskiej. Po-
był na Wydziale Weterynaryjnym WSR we Wrocławiu, nadto profesor M. Mazurkiewicz był współorganizatorem
uzyskując dyplom lekarza weterynarii w 1966 r. W 1970 r. 10 edycji Międzynarodowego Kongresu Pro animali et ho-
otrzymał stopień naukowy doktora nauk weterynaryjnych mine (1994–2003) oraz 5 cyklicznych Międzynarodowych
na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Gospodarka wod- Konferencji Una medicina una hygiena (2006–2010).
no-elektrolitowa u kurcząt z doświadczalnie wywołaną Był promotorem 16 prac doktorskich. Aktywnie
skazą moczanową”, zaś stopień naukowy doktora habilito- uczestniczył w kształceniu specjalizacyjnym lekarzy

Księga1 DZIEJE UP.indb 578 2012-02-01 13:28:30