Page 732 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 731

Rolniczo-Technicznej, gdzie w 1972 r. uzyskał dyplom
lekarza weterynarii. W 1973 r. podjął pracę w Instytucie
Higieny Produktów Zwierzęcych AR we Wrocławiu, a od
1976 r. pracuje w Katedrze Fizjologii Zwierząt. Stopień
naukowy doktora nauk weterynaryjnych otrzymał w 1979 r. Zdzisław
na podstawie rozprawy pt. „Hamowanie metanogenezy Zawadzki
w przedżołądkach u owiec”, a doktora habilitowanego
w 1993 r. po przedłożeniu rozprawy pt. „Wpływ wybranych
niekonwencjonalnych dodatków do paszy na przebieg
procesów fermentacyjnych w żwaczu owiec”. Od 1998 r.
pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Tytular-
nym profesorem został w 2001 r.; jako profesor zwyczajny Urodził się 24 czerwca 1920 r. we Lwowie.
zatrudniony od 2008 r. W mieście tym w 1945 r. ukończył studia w Akademii
Odbył 4 staże naukowe zagraniczne (Kopenhaga, Medycyny Weterynaryjnej, uzyskując w 1947 r. dyplom
Oslo, Aberdeen i Madryt) oraz 10 staży krajowych. lekarza weterynaryjnego na Wydziale Medycyny Wete-
Jest autorem łącznie 175 publikacji, w tym 84 prac rynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu.
badawczych (wielu w języku angielskim), 54 komunikatów, W latach 1946–1949 ukończył studia na Wydziale Lekar-
12 artykułów popularnonaukowych oraz autorem i współ- skim Uniwersytetu Wrocławskiego.
autorem 4 książek i 2 skryptów. Pracę w Katedrze Higieny Środków Spożywczego
Naukowo zajmuje się problemami przewodu pokar- Pochodzenia Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uni-
mowego przeżuwaczy, ze szczególnym uwzględnieniem wersytetu i Politechniki we Wrocławiu rozpoczął w 1946 r.,

procesu metanogenezypodczas manipulowania procesami pełniąc kolejno funkcje: młodszego i starszego asystenta.
metabolicznymi w przedżołądkach oraz fizjologii żywienia W 1950 r. powołany został na kurs przeszkolenia oficerów,
przeżuwaczy i innych zwierząt roślinożernych w aspekcie a po jego ukończeniu – do czynnej służby wojskowej, na sta-
analizy profilu fermentacyjnego w żwaczu i jelicie ślepym. nowisko kierownika sekcji bakteriologicznej Laboratorium
Był promotorem 6 doktoratów, recenzentem 16 Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy i następnie kierownika
rozpraw doktorskich i 2 habilitacyjnych oraz wielu grantów tego Laboratorium. Służbę wojskową pełnił do 1957 r.
uczelnianych i KBN. Stopień doktora nauk weterynaryjnych uzyskał
Jest członkiem 5 towarzystw naukowych krajowych w 1951 r. na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej na pod-
i jednego zagranicznego. W 2000 r. wyróżniony został od- stawie rozprawy pt. „Badania nad mechanizmem powsta-
znaką „Zasłużony dla Polskiego Towarzystwa Nauk Wete- wania egzogennego zakażenia jaj kurzych”. Po zwolnieniu
rynaryjnych”. Jest wiceprezesem Dolnośląskiej Izby Lekar- z czynnej służby wojskowej powrócił w 1957 r. do Katedry
sko-Weterynaryjnej we Wrocławiu, gdzie pełni też funkcję Higieny Produktów Zwierzęcych Wyższej Szkoły Rolniczej
przewodniczącego Komisji Etyki, Deontologii i Historii we Wrocławiu, w której pracował na stanowiskach starszego
Zawodu. Był członkiem wielu komisji wydziałowych, senac- asystenta, adiunkta oraz od 1967 r. do 1968 r. docenta.
kich i rektorskich oraz senatorem w latach 1996–1999. Jest Stopień doktora habilitowanego (docenta nauk
przewodniczącym Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej, wi- weterynaryjnych) nadała mu Rada Wydziału w 1967 r.
ceprzewodniczącym Komisji Rektorskiej ds. zakupu książek na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Studia nad
i czasopism. Należy do Międzynarodowej Rady Naukowej mikroflorą psychrofilną pomieszczeń chłodniczych”.
czasopism: „Weterynaria po Dyplomie”, „Weterynaria W roku 1968 podjął się zorganizowania od podstaw
w Terenie”, „Weterynaria w Praktyce”. Od 2000 r. pełni Katedry Higieny Produktów Zwierzęcych w Olsztynie
funkcję kierownika Katedry Fizjologii Zwierząt. Od 1997 r. i objął jej kierownictwo. W 1974 r. przeszedł do Instytutu
jest redaktorem merytorycznym serii „Weterynaria” Zeszy- Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej,
tów Naukowych AR we Wrocławiu oraz przewodniczącym gdzie pracował do momentu przeniesienia na emeryturę.
Kolegium Redakcyjnego serii „Veterinary Medicine” cza- W 1990 r. uzyskał tytuł profesora.
sopisma internetowego EJPAU. Za pracę naukową, dydak- Zajmował się głównie higieną i mikrobiologią
tyczną i organizacyjną otrzymał 14 nagród Rektora. żywności, możliwością wykorzystywania drobnoustrojów
W roku 1987 uhonorowano go odznaką „Zasłużony do oczyszczania środowiska przyrodniczego skażonego
dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia”. węglowodorami. Niezwykle istotne badania nad znaczeniem

Księga1 DZIEJE UP.indb 731 2012-03-05 14:01:08