Page 736 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 736

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani                                        735








                     z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matema-          Głównymi kierunkami prowadzonych badań były:
                     tycznej pt. „Wykłady z rachunku prawdopodobieństwa    leptospiroza,  choroby  zwierząt  futerkowych,  choroby
                     i statystyki matematycznej”. Za podręcznik ten uzyskał   zakaźne zwierząt, w szczególności – gruźlica, kolibakte-
                     nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego.      riozy, choroba Aujeszky’ego i choroby wielkiego stada. Na
                           Był  tłumaczem  kilku  książek  matematycznych   szczególne wyróżnienie zasługują zapoczątkowane badania
                     oraz redaktorem naukowym wielu innych pozycji. Przez   nad leptospirozą, które jako pierwsze w Polsce, jak również
                     wiele lat pracował w Komitetach Redakcyjnych czasopism   na arenie międzynarodowej przedstawiły kompleksowo
                     matematycznych „Colloquium Mathematicum” i „Zasto-    problem leptospirozy zwierząt. Drugim kierunkiem badań
                     sowań Matematyki”. Był również redaktorem naczelnym   były choroby zwierząt futerkowych. Przez swoją działal-
                     „Listów Biometrycznych”, organu Polskiego Towarzystwa   ność naukową i wdrożenie do praktyki metod prewencji
                     Biometrycznego. Na tym stanowisku kontynuował dzieło   i profilaktyki przyczynił się do zabezpieczenia zdrowotno-
                     Profesora Juliana Perkala – popularyzację wiedzy matema-  ści tych zwierząt w Polsce.
                     tycznej w kołach przyrodników.                              Był 13 lat kierownikiem Studium Podyplomowego
                           Zmarł 18 grudnia 1968 r. w pełni talentu i sił twór-  z Higieny i Profilaktyki Wielkiego Stada.
                     czych. Pochowany został na cmentarzu św. Wawrzyńca          Dorobek naukowy obejmuje ponad 210 publikacji
                     przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.                     (w tym 83 samodzielne), z czego 30 ukazało się w czaso-
                                                                           pismach zagranicznych. Jest współautorem 4 podręczni-
                                                                           ków. Prezentował referaty na konferencjach w Berlinie,
                                                                           Bratysławie, Brnie, Hanowerze, Hradec Kralove, Lipsku,
                                                                           Neubrandenburgu, Nowym Sadzie, Poczdamie i Warnie.
                                                                                 Był promotorem 4 prac doktorskich i 4 magister-
                                                                           skich oraz recenzentem kilkunastu prac doktorskich, habili-
                                            Jan                            tacyjnych, szeregu książek, artykułów, czasopism i opinii
                                            Zwierzchowski                  na tytuł profesora.
                                                                                 Od 1 października 1982 r. do przejścia na emeryturę
                                                                           był kierownikiem Katedry Epizootiologii i Kliniki Chorób
                                                                           Zakaźnych.
                                                                                 Aktywnie działał w NSZZ Solidarność. W pierw-
                                                                           szych wolnych wyborach w 1981 r. wybrany został na
                           Urodził się 23 września 1923 r. w Bydgoszczy. Tam   dziekana Wydziału Weterynaryjnego AR we Wrocławiu.
                     uczęszczał do szkoły powszechnej i gimnazjum. Podczas   Kadencja została przerwana internowaniem w Zakładzie
                     okupacji był robotnikiem, pomocnikiem kowala, pracow-  Karnym w Nysie.
                     nikiem majątku zarządzanego przez Niemców. W 1946 r.        Był członkiem Komitetu PAN  oraz Sekcji Chorób
                     zdał maturę w Bydgoszczy. Studia na Wydziale Medycyny   Zakaźnych PAN, Rady Naukowej Instytutu Weterynarii

                     Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu   w Puławach,Rady Naukowo-Technicznej przy Ministrze
                     ukończył w 1951 r. Jeszcze w czasie studiów pracował   Rolnictwa, Sekcji Rady Głównej Ministerstwa Szkolnictwa
                     naukowo jako wolontariusz, zaś po uzyskaniu dyplomu   Wyższego, Rady Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwo-
                     jako asystent w Ośrodku Leptospirozowym filii PZH we   jowego Zjednoczenia „Las” i Rady Naukowej Instytutu
                     Wrocławiu, a następnie na etacie w Drwalewskich Zakła-  Zootechniki w Konstancinie Jeziorna, a także członkiem
                     dach Biofarmaceutycznych. Doktorat uzyskał w 1952 r.    Grupy Ekspertów Ministra Rolnictwa ds. Chorób Zakaź-
                     W latach 1954–1955 pracował jako adiunkt w Państwo-   nych w Mongolii, jak również konsultantem krajowym
                     wym  Instytucie Weterynarii  w  Zakładzie  Badań  nad   ds. leptospirozy i chorób zwierząt futerkowych.
                     Leptospirozą mieszczącym się we Wrocławiu.                  Był członkiem Polskiego Towarzystwa Mikrobiolo-
                           Od 1955 r. aż do przejścia na emeryturę w 1993 r.   gów, Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Polskiego
                     pracował w Katedrze Epizootiologii i w Klinice Chorób   Towarzystwa Lekarzy Chorób Zakaźnych i Epidemiolo-
                     Zakaźnych.                                            gicznych oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryj-
                           Przewód habilitacyjny ukończył w 1967 r. Stanowi-  nych, w którym pełnił funkcję prezesa i skarbnika oddziału.
                     sko docenta uzyskał w 1968 r., a tytuł naukowy profesora   Należał również do Zrzeszenia Lekarzy i Techników
                     w 1991 r.                                             Weterynarii, pełniąc w nim funkcję skarbnika.







         Księga1 DZIEJE UP.indb   735                                                                                    2012-03-05   14:01:08
   731   732   733   734   735   736   737   738   739   740   741