Page 724 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 724
Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 723
W 1950 r. przeniesiony został służbowo do Wro- po przedłożeniu rozprawy pt. „Możliwości poprawy składu
cławia, gdzie zorganizował Katedrę Szczegółowej Uprawy botanicznego i plonowania runi łąkowej metodą siewu bez-
Roślin na Wydziale Rolnym Uniwersytetu i Politechniki. pośredniego w warunkach klimatyczno-glebowych Dol-
Był kierownikiem tej Katedry (1950–1966) do czasu przej- nego Śląska” (promotor prof. Z. Mikołajczak). W 2003 r.
ścia na emeryturę, dziekanem Wydziału Rolniczego (1956– na podstawie całokształtu dorobku naukowego i rozprawy
1960), posłem na Sejm (1957–1960), przewodniczącym habilitacyjnej pt. „Wpływ uproszczonych metod renowacji
Wydziału VII Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego runi łąkowej na jej produkcyjność” uzyskał stopień doktora
(1962–1964), przewodniczącym Komisji Rejonizacyjnej habilitowanego nauk rolniczych w zakresie agronomii,
Rolnictwa w Radzie Naukowej przy Wojewódzkiej Radzie w specjalności łąkarstwo. W 2005 r. został mianowany na
Narodowej we Wrocławiu. stanowisko profesora nadzwyczajnego.
Promotor 3 doktoratów i około 100 prac magister- Zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia
skich. Wykonał wiele recenzji w przewodach habilita- związane z waloryzacją systemów produkcji łąkowej,
cyjnych i doktorskich. Redaktor czasopism „Agronomia wykorzystaniem pasz w optymalizacji produkcji mleka,
Społeczna” i „Szkolnictwo Rolnicze”. Autor 125 publikacji wołowiny oraz z uproszczeniami w renowacji użytków
naukowych i ponad 100 pozycji popularnonaukowych. zielonych.
Był pionierem kierunku badań z zakresu agronomii Odbył zagraniczne staże naukowe na Uniwersytecie
społecznej. Upowszechnił nowoczesne koncepcje organi- Rolniczym w Kiszyniowie (Mołdawia), Uniwersytecie
zacji rolnictwa i doświadczalnictwa rolniczego, oparte na w Wageningen (Holandia), Uniwersytecie Rolniczym
demokratyzacji życia wsi polskiej i znajomości rolnictwa w Bańskiej Bystrzycy (Słowacja), Uniwersytecie w Aalborg
zachodnioeuropejskiego. (Dania), w Instytucie Rolniczym w Eichoff (Niemcy) oraz
W okresie powojennym zajmował się: rejonizacją ośrodkach krajowych w IHiAR w Radzikowie i w IMiUZ
roślin uprawnych na Dolnym Śląsku, systemami uprawy w Falentach.
roślin, agrotechniką i metodycznymi zagadnieniami ba- W latach 2004–2010 pełnił funkcję kierownika
dania rozwoju i wzrostu roślin. Prace rejonizacyjne miały Katedry Łąkarstwa i Kształtowania Terenów Zieleni. Od
szeroki zasięg (Prusy Polskie, Pomorze Zachodnie, Ziemia 2010 r. pracuje w Katedrze Kształtowania Agroekosyste-
Lubuska i Dolny Śląsk). mów i Terenów Zielni, gdzie kieruje Zakładem Łąkarstwa
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, wyróżniony i Kształtowania Terenów Zieleni.
Nagrodą Ministra Szkolnictwa Wyższego. Był wiceprzewodniczącym Oddziału Wrocławskiego
Zmarł 9 grudnia 1978 r. Spoczywa na cmentarzu Polskiego Towarzystwa Agronomicznego oraz jest sekre-
Bródnowskim w Warszawie. tarzem Oddziału Dolnośląskiego Polskiego Towarzystwa
Łąkarskiego. Jest członkiem komitetu naukowego czasopi-
sma „Łąkarstwo w Polsce” oraz był redaktorem czasopisma
popularnonaukowego „Pamiętajcie o ogrodach”.
Promotor 3 doktorów, 60 prac magisterskich. Wyko-
nał 17 recenzji prac naukowych oraz 2 projekty badawcze
KBN.
Karol Dorobek naukowy obejmuje łącznie 180 pozycji
Wolski opublikowanych, w tym 70 oryginalnych prac twórczych
(15 w językach obcych), 3 skrypty, 6 rozdziałów mono-
grafiach (3 w języku angielskim), 71 prac projektowych
i doświadczalnych oraz 30 ekspertyz.
Przewodniczący komitetu naukowego 2 konferencji
naukowych krajowych. Opracował koncepcję i projekt
Urodził się 12 lutego 1965 r. w Głubczycach, gdzie zagospodarowania muraw parkuru oraz czworoboków na
uzyskał świadectwo dojrzałości w 1984 r. Studia wyższe Mistrzostwa Świata w Powożeniu Zaprzęgami Parokon-
odbył w latach 1984–1989 na Wydziale Rolniczym AR nymi (Warka, 2007).
we Wrocławiu. Kierował 4 projektami badawczymi KBN. Członek
W 1997 r. Rada Wydziału Rolniczego we Wrocła- komitetu sterującego i naukowego w programie „Badania
wiu nadała mu stopień naukowy doktora nauk rolniczych i rozwój nowych technologii w ramach projektu badawczego.
Księga1 DZIEJE UP.indb 723 2012-03-05 14:01:06