Page 723 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 723

722                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU







                                                                           Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odro-
                                                                     dzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia
                                                                     PRL, nagrodami Rektora AR we Wrocławiu.
                                                                           Zmarł 7 listopada 1990 r. we Wrocławiu. Spoczywa
                                     Wilhelm                         na cmentarzu Św. Rodziny na Sępolnie.
                                     Wojtkiewicz







                                                                                            Antoni
                    Urodził się w 1909 r. w Wilnie. Świadectwo dojrza-
              łości uzyskał w Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta                          Wojtysiak
              w 1927 r. Od 1927 r. do wybuchu wojny studiował na
              Wydziale Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego  w Wilnie.
              W czasie okupacji był żołnierzem AK.
                    W 1946 r. przybył do Wrocławia i rozpoczął studia
              na Oddziale Ogrodniczym Wydziału Rolniczego Uni-
              wersytetu i Politechniki we Wrocławiu, które ukończył        Urodził się 13 sierpnia 1896 r. w Radomiu. Po
              w 1950 r., uzyskując dyplom magistra inżyniera ogrod-  ukończeniu szkoły średniej w Warszawie w 1915 r. rozpo-
              nictwa. Jeszcze jako student rozpoczął w 1948 r. pracę   czął studia wyższe na Politechnice Warszawskiej oraz na
              na stanowisku asystenta, a później w latach 1948–1952    Kursach Przemysłowo-Rolniczych Muzeum Przemysłu
              adiunkta w Katedrze Sadownictwa Oddziału Ogrodnictwa.   i Rolnictwa. W 1918 r. przerwał studia i wstąpił ochotniczo
              W latach 1952–1956 był dyrektorem Zakładu Naukowo-     do Wojska Polskiego. Po odbyciu kampanii wojennej konty-
              -Badawczego Instytutu Warzywnictwa w Świerklańcu,      nuował studia, które ukończył w 1925 r., uzyskując dyplom
              następnie dyrektorem Centralnego Sadu Doświadczalne-   magistra inżyniera rolnictwa na Wydziale Rolniczym Szko-
              go w Dąbrowicy k. Skierniewic (1956–1958). Od 1958 r.   ły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
              ponownie adiunkt Katedry Ogrodnictwa Wyższej Szkoły          Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w 1930 r.,
              Rolniczej we Wrocławiu; pracownik tejże jednostki aż do   a doktora habilitowanego nauk rolniczych w 1938 r. – oby-
              przejścia na emeryturę w 1979 r.                       dwa na Wydziale Rolniczym SGGW w Warszawie.
                    Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w 1965 r.     Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał
              na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we      w 1946 r., a profesora zwyczajnego w 1958 r.
              Wrocławiu.                                                   Instruktor Centralnego Związku Kółek Rolniczych
                    Odbył krótkoterminowy staż naukowy w byłym       (1922–1924), dyrektor naczelny Centralnego Towarzystwa
              ZSRR  (ośrodki  w  Miczurińsku  i  Kiszyniowie)  oraz    Organizacji Kółek Rolniczych (1924–1939), st. asystent
              w Jugosławii i Czechosłowacji.                         w Zakładzie Chemii Rolniczej SGGW (1923–1926).
                    Na stanowisko docenta powołany w 1970 r. Orga-   Pracując w SGGW, pod kierunkiem prof. J.M. Pomor-
              nizator i założyciel modelowego sadu doświadczalnego    skiego wykonał kilka cennych prac naukowych z dziedziny
              w Samotworze k. Wrocławia.                             nawożenia roślin uprawnych, a w szczególności pobierania
                    Członek Rady Naukowo-Technicznej przy Mi-        składników pokarmowych. Brał również udział w bada-
              nistrze  Rolnictwa  (1969–1978),  od  1970  r.  uczestnik   niach gleboznawczych na Polesiu.
              prac V Wydziału Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN.              Starszy asystent i zastępca dyrektora Ogniska Kultury
              Stale współpracował z lokalnymi władzami i instytucja-  Rolnej i Zakładu Doświadczalnego w Poświętnem (1926),
              mi jako uznany autorytet z zakresu nowoczesnej nauki   taksator gleb w Państwowym Banku Rolnym (1927–1928),
              sadowniczej.                                           nauczyciel  w  szkolnictwie  zawodowym  (1939–1945),
                    Promotor 2 prac doktorskich i 33 prac magister-  kierownik  Katedry  Rolnictwa  SGGW  (1945–1950).
              skich. Autor 10 oryginalnych prac twórczych, współautor   Jednocześnie był wykładowcą Encyklopedii Rolnictwa na
              skryptu dla studentów, blisko 30 prac popularnonaukowych   Uniwersytecie Warszawskim i doradcą do spraw produkcji
              i ekspertyz.                                           rolnej w Związku Samopomocy Chłopskiej.







         Księga1 DZIEJE UP.indb   722                                                                                    2012-03-05   14:01:06
   718   719   720   721   722   723   724   725   726   727   728