Page 522 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 521

tecie Medycyny Weterynaryjnej i w Federalnym Instytucie (1984), Warszawie (1988), Olsztynie (1992) i we Wrocła-
Weterynaryjnym w Wiedniu (6 mies.). W 1994 r. odbył wiu (1996). Brał udział w konferencjach zagranicznych
ponownie dwumiesięczny staż naukowy w Wyższej Szkole w Hanowerze (1986), Norymberdze (1988), Kilonii (1990),
Weterynaryjnej w Hanowerze, a w 1999 r. podobnie na Wy- Frankfurcie (1992) i w Bambergu (1994)) oraz w wielu
dziale Medycyny Weterynaryjnej w Monachium. Ponadto sesjach i sympozjach naukowych w kraju. Zorganizował
odbył wiele krótkoterminowych staży naukowych, m.in. trzy Międzynarodowe Konferencje Naukowe pt. „Ak-
w Puławach, Brnie, Nowym Sadzie, Hanowerze, Wiedniu tualne problemy w chorobach zakaźnych bydła” (1988,
i Monachium. Wszystkie studia i staże ukierunkowane były 1991, 1994), był współorganizatorem 5 Sympozjów
na nowoczesne metody rozpoznawania, zapobiegania oraz Drobiarskich i X Kongresu PTNW, a także sympozjów
zwalczania chorób zakaźnych zwierząt. i wystaw w ramach corocznych kongresów Pro Animali
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Katedrze (1994–2000).
Epizootiologii i Klinice Chorób Zakaźnych Wydziału Pełnił funkcję prodziekana w latach 1996–1999
Weterynaryjnego AR we Wrocławiu, przechodząc w niej oraz był członkiem i przewodniczącym Sekcji Wete-
wszystkie szczeble awansu akademickiego. Specjalizował rynaryjnej w KBN, członkiem Komitetu Nauk We-
się w zagadnieniach dotyczących epizootiologii ogólnej terynaryjnych PAN, Krajowej Komisji ds. Etyki Do-
i chorób zakaźnych zwierząt. W swoim dorobku naukowym świadczeń na Zwierzętach, Sekretarzem Naukowym
posiada ponad 150 pozycji opublikowanych, w tym ponad Zarządu Głównego PTNW, członkiem Rady Na-
100 oryginalnych prac twórczych, współautorstwo dwóch ukowej Państwowego Instytutu Weterynaryjnego
podręczników i trzytomowej edycji „Vademecum Lekarza w Puławach oraz znanego czasopisma weterynaryjnego
Weterynarii”. Był promotorem 7 zakończonych przewodów „Tieraerztliche Praxis”. Był ekspertem oceniającym projek-
doktorskich i recenzentem 7 rozpraw habilitacyjnych. ty Programu TEMPUS, realizatorem na Uczelni programu
Zainteresowania naukowo-badawcze dotyczyły Socrates/Erasmus oraz głównym autorem ewaluacji i akre-
głównie: etiopatogenezy, rozpoznawania i zwalczania dytacji Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w EAEVE,
enzootycznej białaczki bydła (EBB), epizootiologii afiliowanym przy Komisji Edukacji UE.
i zwalczania zakażeń retrowirusowych u zwierząt domo- Za wyróżniającą się aktywność naukowo-badawczą
wych, zachowania się wybranych wskaźników odporno- i dydaktyczno-organizacyjną otrzymał Nagrodę Zespo-
ści humoralnej i komórkowej w przebiegu naturalnych łową Stopnia II Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego
i doświadczalnych zakażeń wirusowych i bakteryjnych i Techniki, Nagrodę PTNW oraz 11 nagród indywidu-
u zwierząt, rozpoznawania i zwalczania zakażeń wiru- alnych i zespołowych Rektora AR we Wrocławiu. Został
sowych u zwierząt, wprowadzania nowych metod dia- odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
gnostycznych do praktyki weterynaryjnej, wykorzystania Zmarł 19 lutego 2002 r. Jest pochowany na cmen-
w praktyce weterynaryjnej nowych chemioterapeutyków tarzu przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu.
i biopreparatów.
Badania te mają zarówno dużą wartość poznawczą,
jak też aplikacyjną wychodzącą naprzeciw potrzebom
praktyki weterynaryjnej. Profesor przeprowadził dzie-
siątki wykładów, szkoleń i konsultacji, przyczynił się do
uruchomienia wielu laboratoriów serologicznej diagnostyki
Stanisław
EBB oraz zrealizował wiele wspólnych praktycznych roz-
wiązań w zakresie zwalczania EBB, a także innych chorób Klin
zakaźnych zwierząt. Był kierownikiem 8 projektów ba-
dawczych KBN, a w 5 innych projektach głównym wy-
konawcą.
Członek m.in. Polskiego Towarzystwa Nauk Wete-
rynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Immunologicznego,
Polskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego, Niemieckiego Urodził się 28 września 1941 r. w Pawłowie, woj.
Towarzystwa Weterynaryjnego (DVG) oraz Europejskiego chełmskie. W roku 1959 rozpoczął studia na Politechnice
Towarzystwa Epizootiologii i Chorób Zakaźnych Zwie- Wrocławskiej na Wydziale Chemicznym. W 1961 r., z przy-
rząt. Wygłaszał referaty na kongresach PTNW w Lublinie czyn zdrowotnych, zmienił profil studiów, wybierając

Księga1 DZIEJE UP.indb 521 2012-02-01 13:28:20