Page 526 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 526
Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 525
Jest członkiem licznych towarzystw naukowych:
w Oddziale Wrocławskim PAN pełni funkcję sekretarza
naukowego Komisji Budownictwa i Mechaniki, należy do
Polskiej Grupy Sejsmicznej i Parasejsmicznej (współpra-
cującej z międzynarodową organizacją EAEE), członkiem Marian
Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Budowlanych Kocór
(ASCE) i Amerykańskiego Instytutu Betonu (ACI). Działa
w Komitecie ACI 313 Concrete Bins and Silos.
Otrzymał odznaczenia i nagrody: Złotą Odznakę
PWr, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody Rektora PWr, Rek-
tora-Komendanta WSO we Wrocławiu, Rektora UP we
Wrocławiu, Nagrodę Ministra Budownictwa i Nagrodę Urodził się 10 lutego 1922 r. we Wrocane niedaleko
PZiTB im. Prof. Wacława Żenczykowskiego. Krosna. Ukończył w maju 1939 r. liceum ogólnokształcące
w Rzeszowie.
W roku 1941 rozpoczął studia na Wydziale Che-
micznym Politechniki Federalnej w Zürychu (Eidg.
Technische Hochschule-ETH), które ukończył w 1945 r.
z wyróżnieniem. Doktorat prof. Kocóra wykonany pod
kierunkiem prof. W. Preloga w grupie profesora L. Ružički
Mariusz Jerzy dotyczył dziedziny chemii organicznej w zakresie związków
Kocot naturalnych.
W latach 1948–1952 był adiunktem w Katedrze
Podstaw Chemii Ogólnej kierowanej przez prof. Henryka
Kuczyńskiego na ówczesnym Uniwersytecie i Politechnice
we Wrocławiu. Pracował tu nad diacyloamidami, a następ-
nie steroidami. W roku 1952 został kierownikiem Katedry
Urodził się w Trzebini w 1917 r. Studia wyższe Chemii Ogólnej w nowo utworzonej Wyższej Szkole
odbył w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, Rolniczej we Wrocławiu. Na stanowisku tym pozostawał
uzyskując w 1940 r. dyplom lekarza weterynarii. W latach do 1965 r. Pod jego kierownictwem prowadzono badania
1940–1952 zatrudniony był na różnych stanowiskach z dziedziny syntezy steroidów, izolowano z materiału ro-
administracji weterynaryjnej. Od 1952 r. pracował jako ślinnego i mikrobiologicznego związki biologicznie czynne
adiunkt w Katedrze Higieny Produktów Zwierzęcych we (tomatydyna i werukarol).
Wrocławiu. W 1959 r. uzyskał stopień doktora nauk wete- Pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Rolniczego
rynaryjnych, w 1962 r. stopień naukowy docenta, a w roku w latach 50., a potem prorektora do spraw dydaktycznych
1977 tytuł profesora nadzwyczajnego. (1960–1965). W roku 1954 został mianowany docentem,
Był promotorem siedmiu prac doktorskich. a w 1962 profesorem nadzwyczajnym. Pełnił również
W zakresie dydaktyki był jednym z pierwszych w kraju, obowiązki dziekana na Wydziale Chemicznym Wyższej
który rozpoczął wykłady z przetwórstwa i ustawodaw- Szkoły Inżynierskiej WSI we Wrocławiu (1952–1956).
stwa sanitarno-żywnościowego dla studentów Wydziału Był współautorem patentu otrzymywania tlenku glinu do
Weterynaryjnego. Był prezesem Śląskiego Okręgu Izby chromatografii.
Lekarsko-Weterynaryjnej (1949–1953), prezesem wro- W roku 1956 prof. M. Kocór przeniósł się do War-
cławskiego oddziału Zrzeszenia Lekarzy i Techników szawy, gdzie objął stanowisko zastępcy dyrektora do spraw
Weterynaryjnych (1956–1958), przewodniczącym sekcji naukowych w Instytucie Chemii Organicznej Polskiej
higieny produktów zwierzęcych PTNW. Akademii Nauk. Był równolegle kierownikiem Zakładu
Za swoją szeroką działalność wyróżniony został Związków Biologicznie Czynnych w Instytucie Chemii
wieloma odznaczeniami państwowymi i organizacyjnymi, Polskiej Akademii Nauk. W 1967 r. został powołany na
z których wymienić należy: Krzyż Kawalerski Polonia stanowisko dyrektora naczelnego w tymże Instytucie.
Restituta, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal Obowiązki te pełnił do 1972 r. Tytuł profesora zwyczajnego
Komisji Edukacji Narodowej. Zmarł w 1978 r. uzyskał w 1971 r.
Księga1 DZIEJE UP.indb 525 2012-02-01 13:28:21
