Page 500 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 499

botaniki rolniczej na Politechnice Lwowskiej. Pracował 1938–1939 jako asystent wolontariusz w Zakładzie Chemii
także jako inspektor rolniczy Galicyjskiego Towarzystwa Fizjologicznej i Patologii Ogólnej AMW (kierownik – prof.
Rolniczego i naczelnik Wydziału Rolniczo-Weterynaryj- dr Wacław Moraczewski).
nego we Lwowie. W roku 1925 został powołany na kie- W latach okupacji w tzw. Generalnej Guberni
rownika Katedry Botaniki i Encyklopedii Rolnictwa Aka- (General Gouvernement) działał w Sanoku i Krośnie
demii Medycyny Weterynaryjnej na stanowisku profesora Małopolskim w konspiracji (w komórce wywiadu)
nadzwyczajnego a od roku 1930 profesora zwyczajnego. w SZP (Służba Zwycięstwa Polski), później ZWZ-AK
W latach 1930–1936 był wybierany na urząd rektora. Był oraz tajnym nauczaniu (na poziomie I klasy gimnazjum).
redaktorem naczelnym tygodnika „Rolnik” (1913–1939) W latach 1942–1944 przebywał we Lwowie, pracując jako
i czasopisma „Zagroda Wzorowa”. laborant w Katedrze Chemii Ogólnej (kierownik – prof.
W 1945 r. przyjechał do Wrocławia, gdzie mimo dr W. Moraczewski) przedwojennej Akademii Medycyny
osiągnięcia wieku emerytalnego zorganizował i kierował Weterynaryjnej, przemianowanej na tzw. Państwowe Kursy
Katedrą Botaniki oraz Nauki o Paszach na Uniwersytecie Weterynaryjne (Statliche Tierärztliche Fachkurse), równo-
i Politechnice we Wrocławiu, która od 1951 r. już jako cześnie kończył studia weterynaryjne. Od lipca 1944 do
Katedra Paszoznawstwa funkcjonowała na Wydziale Zoo- stycznia 1945 r. po miesięcznym stażu przeddyplomowym
technicznym Wyższej Szkoły Rolniczej. Był członkiem pracował w rzeźni miejskiej w Krakowie, gdzie w mię-
licznych towarzystw naukowych. dzyczasie (1–24.08.1944 r.) więziony był jako zakładnik
Uznaje się go za twórcę nowoczesnego paszoznaw- w obozie koncentracyjnym w Płaszowie. Od lutego do
stwa. Jest autorem ponad stu publikacji, nie licząc mniej- maja 1945 r. pełnił obowiązki sekretarza Studium Wete-
szych artykułów, notatek i recenzji, z zakresu łąkarstwa, rynaryjnego organizującego się przy Wydziale Rolniczym
analizy botanicznej pasz oraz właściwości roślin lekarskich Uniwersytetu Jagiellońskiego. W końcu czerwca 1945 r.
i trujących. Na uwagę zasługują książki: „Hodowla nasion wyjechał do Wrocławia, gdzie działał w Grupie Kultural-
traw pastewnych” (Lwów 1900); „Z obcych niw. Kartki no-Oświatowej pod kierownictwem prof. dr. Stanisława
z podróży naukowej” (Lwów 1917), opisująca wyjazdy na Kulczyńskiego w odbudowie, a później organizacji Uni-
zachód Europy, o walorach literackich; skrypt pt. „Analiza wersytetu i Politechniki.
botaniczna pasz” (Wrocław 1952) i napisany w wieku 80 Od 1 listopada 1945 r., tj. od utworzenia Wydziału
lat – podręcznik pt. „Organizacja bazy paszowej w Polsce” Medycyny Weterynaryjnej na tej Uczelni, pracował jako
(Warszawa 1956). asystent w Zakładzie Limnologii i Rybactwa pod kierow-
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem nictwem prof. dr. Mariana Stangenberga. Równocześnie
Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. – w latach 1948–1952 studiował biologię na Wydziale
Zawodowo czynny do ostatnich chwil życia. Zmarł Nauk Przyrodniczych, uzyskując tytuł magistra filozofii.
30 stycznia 1960 r. we Wrocławiu. W 1952 r. obronił pracę doktorską pt. „Układ krzepnięcia
krwi karpia (Cyprinus carpio L.)” wykonaną pod kierownic-
twem prof. dr. Hugona Kowarzyka w Zakładzie Fizjopato-
logii na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki
Wrocławskiej i został mianowany adiunktem w Zakładzie
Epizootiologii Wydziału Weterynaryjnego WSR pod kie-
rownictwem prof. dr. Tadeusza Sobiecha. Po habilitacji na
Zbigniew podstawie rozprawy pt. „Studia nad mechanizmem tombi-
Jara nogenezy w krwi karpia (Cyprinus carpio L.)” w 1961 r.
jako docent został kierownikiem Zakładu Ichtiopatologii
w Katedrze Epizootiologii WSR (później AR). W latach
1963–1966 był prodziekanem ds. studenckich na Wydziale
Weterynaryjnym WSR.
W roku 1972 został mianowany profesorem nadzwy-
Urodził się 2 stycznia 1919 r. w Sanoku w rodzinie czajnym, a w 1976 r. decyzją Ministra Szkolnictwa Wyż-
nauczycielskiej. Po zdaniu matury w 1936 r. w gimnazjum szego przeniesiony został na Uniwersytet Wrocławski na
typu humanistycznego rozpoczął studia na Akademii stanowisko kierownika Zakładu Fizjologii Zwierząt w In-
Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, pracując w latach stytucie Zoologii. W roku 1989 przeszedł na emeryturę.

Księga1 DZIEJE UP.indb 499 2012-02-01 13:28:17