Page 495 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 495

494                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU








              rozpoczął studia na Wydziale Weterynaryjnym ówczesnej   i Politechniki we Wrocławiu i uzyskał dyplom inżyniera
              Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Dyplom lekarza   rolnika oraz magistra nauk agrotechnicznych. Bezpośrednio
              weterynarii uzyskał w 1960 r. W 1961 r. rozpoczął pracę    po studiach podjął pracę w Dziale Uprawy Roli i Płodozmia-
              w charakterze asystenta w Katedrze Chemii Fizjologicznej   nów IUNG we Wrocławiu. W latach 1951–1953 odbył stu-
              tej samej Uczelni.                                    dia aspiranckie w Wyższej Szkole Rolniczej, gdzie w 1953 r.
                    Tytuł  doktora  nauk  weterynaryjnych  otrzymał    podjął pracę na stanowisku adiunkta.
              w  1969  r.  za  pracę  dotyczącą  przemiany  glikogenu     Pracę kandydacką pt. „Wpływ różnych mieszanek
              w tkance mięśniowej. W 1982 r. uzyskał tytuł doktora ha-  strukturotwórczych na niektóre właściwości gleby i plony
              bilitowanego na podstawie prac dotyczących mechanizmu   roślin następczych” (promotor – prof. B. Świętochowski)
              działania alfa-amylazy trzustkowej. W tym samym roku,   obronił w 1956 r., a habilitacyjną pt. „Dynamika próchnicy
              za działalność w Komisji Uczelnianej NSZZ Solidarność   w glebie lekkiej” – w 1964 r.
              przy Akademii Rolniczej, został aresztowany, a następnie    Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1971 r.,
              przetrzymywany przez ponad dwa miesiące w obozie dla   a zwyczajnego w 1985 r.
              internowanych w Grodkowie na Opolszczyźnie.                 Autor 85 publikacji, współautor 4 podręczników,
                    W 1987 r. wyjechał na trzyletni staż naukowy do   w tym 3 akademickich: „Uprawa roli” (wydanie 2, 1964),
              Michigan State University w Stanach Zjednoczonych.    „Ogólna uprawa roli i roślin” (wydanie 4, 1996), „Uprawa
              Spędził tam półtora roku w pracowni Dr. Jacka Preissa,   roli i nawożenie roślin ogrodniczych” (1984) i 5 skryptów
              wykonując prace dotyczące metabolizmu skrobi w tkankach   z uprawy roli i roślin.
              roślinnych. Dalsze półtora roku spędził w pracowni Dr.      Opublikował prace z zakresu płodozmianów, uprasz-
              Johna Wilsona, gdzie zajmował się strukturą heksokinazy   czania uprawy roli, nawożenia organicznego i mineralnego
              mózgu. Po powrocie do kraju pełnił funkcję prodziekana na   w zmianowaniu, mikromorfologii gleby oraz ochrony
              Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, a następnie funkcję   środowiska.
              kierownika Katedry Biochemii.                               Współorganizator punktów konsultacyjnych stu-
                    W 1995 r. jako visiting proffesor ponownie wyjechał   diów zaocznych Wydziału Rolniczego w woj. wrocławskim
              do Stanów Zjednoczonych, gdzie w pracowni Dr. Johna   (Partynice) i zielonogórskim (Toporów), kierownik Katedry
              Wilsona badał mechanizm wiązania heksokinazy przez    Ogólnej Uprawy i Roślin (1965–1986), kierownik Studiów
              mitochondria tkanki mózgowej. Po powrocie do kraju    Doktoranckich z Polowej Produkcji Roślinnej (1966–1982),
              pracował w Katedrze Biochemii Akademii Rolniczej we   prodziekan (1966–1970) i dziekan (1981–1984) Wydziału
              Wrocławiu na stanowisku adiunkta. Obecnie emerytowany   Rolniczego oraz rektor (1984–1986).
              pracownik Wydziału.                                         Żołnierz AK okręgu kielecko-częstochowskiego –
                    Jest autorem 26 publikacji naukowych.           pseudonim „Ostoja”.
                                                                          Odznaczony Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim
                                                                    Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji
                                                                    Narodowej, Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Woje-
                                                                    wództwa Zielonogórskiego”. Uzyskał 3 nagrody Ministra,
                                                                    10 nagród Rektora i nagrodę Przewodniczącego V Wy-
                                                                    działu PAN.
                                     Bronisław                            Zmarł 26 maja 1986 r. we Wrocławiu. Pochowany
                                     Jabłoński                      został przy ul. Smętnej we Wrocławiu.








                    Urodził się 2 sierpnia 1920 r. w osadzie Niemce koło
              Będzina. Szkołę podstawową i średnią ukończył we Włodzi-
              mierzu Wołyńskim. Okres wojny spędził w Radomsku, gdzie
              pracował w inspektoracie szkolnym. Studia wyższe odbył
              w latach 1946–1950 na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu







        Księga1 DZIEJE UP.indb   494                                                                                    2012-02-01   13:28:16
   490   491   492   493   494   495   496   497   498   499   500