Page 477 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

476 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

azotu”, wykonaną pod kierunkiem prof. Bogdana Sujaka Za działalność wielokrotnie wyróżniony nagrodami
z Uniwersytetu Wrocławskiego, obronił w 1977 r. Od tego Rektora i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
też roku został zatrudniony w ITCiMP na stanowisku
adiunkta.
W czerwcu 1997 r. Rada Wydziału Mechaniczno-
-Energetycznego Politechniki Wrocławskiej na podstawie
monografii pt. „Łopatkowe maszyny rotacyjne, rozwinięcie
wybranych elementów jednowymiarowej teorii” oraz po
Franciszek
kolokwium nadała mu stopień doktora habilitowanego
w zakresie budowy i eksploatacji maszyn. W kwietniu Goc
2005 r. Prezydent Rzeczpospolitej nadał mu tytuł pro-
fesora. Od 2000 r. zatrudniony jest na Politechnice jako
profesor nadzwyczajny, a od 2009 r. jako profesor zwyczaj-
ny. Jednocześnie, 1 października 2010 r. rozpoczął pracę
w Instytucie Inżynierii Rolniczej Wydziału Przyrodni-
czo-Technologicznego Uniwersytetu Przyrodniczego we Urodził się 23 września 1893 r. w Kobiernikach
Wrocławiu. k. Kęt w powiecie Biała Krakowska. Studiował na Uniwer-
Jego zainteresowania naukowe dotyczyły i dotyczą sytecie Jagiellońskim w latach 1915–1919, gdzie uzyskał
nadal teorii maszyn i urządzeń cieplnych – początkowo dyplom inżyniera rolnictwa. W 1920 r. rozpoczął pracę
w obszarze kriogeniki, później poświęcił się teorii maszyn w Katedrze Ogrodnictwa UJ.
objętościowych, a następnie zagadnieniom konwersji ener- Stopień doktora rolnictwa otrzymał w 1934 r. na
gii. W tym zaś zakresie dużo czasu poświęcił odnawialnym Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego na
źródłom energii, energii ze źródeł odpadowych, a także podstawie rozprawy pt. „Zmienność form i anomalie
mikrosiłowniom z nisko wrzącymi czynnikami (ORC). u Primula obconica Hance”, natomiast tytuł docenta uzy-
Jest autorem lub współautorem 175 publikacji, skał w 1955 r. na podstawie opracowania monograficznego
w tym 5 książek i 1 skryptu. Wypromował 10 doktorów, pt. „Uprawa leszczyny”.
a kolejnych 5 przygotowuje swoje rozprawy. Recenzował 17 Od 1945 r. organizator i kierownik Oddziału
prac doktorskich, 4 habilitacje, 4 wnioski o tytuł profesora Ogrodniczego przy Wydziale Rolniczym Uniwersytetu
5 o stanowisko profesora, 9 recenzji podręczników oraz i Politechniki we Wrocławiu, członek Komisji Senackiej
monografii. Wykonał też kilkadziesiąt recenzji wniosków ds. Zakładów Doświadczalnych (1945–1950), Rady Nauko-
o granty. wej dla Zagadnień Ziem Odzyskanych w Krakowie (1945–
Jest członkiem Międzynarodowego Instytutu 1948), Rady Ogrodniczej przy Ministerstwie Rolnictwa
Chłodnictwa w Paryżu, Sekcji Termodynamiki Komitetu (1946–1950), Rady Naukowej Instytutu Sadownictwa
Termodynamiki i Spalania PAN, Polskiego Towarzystwa w Skierniewicach (1952–1961), kierownik Katedry Ogrod-
Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, SIMP. Wizytował nictwa Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu w latach
lub współpracował z politechnikami lub uniwersytetami 1945–1948 i 1953–1963.
w Bristolu, Delft, Purdue, Bratysławie, Lwowie, Berlinie Autor 10 oryginalnych prac twórczych, w tym pod-
i innych. stawowego dla sadownictwa opracowania monograficznego
Pełnił szereg funkcji administracyjnych. Był pt. „Uprawa leszczyny”, 21 publikacji popularnonaukowych.
prodziekanem (1993–1999), dziekanem (1999–2005), Opiekun 25 prac magisterskich. Propagator wiedzy sadow-
dyrektorem Instytutu (2005–2008) na Wydziale Mecha- niczej, organizator i wykładowca kursów i szkoleń dla pro-
niczno-Energetycznym. Członek Senatu Politechniki ducentów, w latach międzywojennych i po 1945 r. Hodowca
Wrocławskiej w latach 1999–2008. W latach 2004–2007 nowych odmian wiśni odpornych na moniliozę.
kierował Komitetem Ekspertów Dolnośląskiego Centrum Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Od-
Zaawansowanych Technologii grupa Energia. Był też rodzenia Polski i wielokrotnie nagrodami Rektora WSR
w latach 2006–2007 członkiem Komisji ds. Energii po- we Wrocławiu.
wołanej przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Przeszedł na emeryturę w 1963 r. i powrócił do
W latach 2002–2006 był wiceprzewodniczącym Oddziału rodzinnego Krakowa. Zmarł w 1988 r., pochowany został
Wojewódzkiego SIMP we Wrocławiu. w Krakowie.

Księga1 DZIEJE UP.indb 476 2012-02-01 13:28:13