Page 414 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 413

stopnia naukowego profesora oraz 33 recenzje publikacji Poza pracą na Uczelni z ramienia Instytutu Ho-
naukowych. Autor skryptów pt. „Ćwiczenia z ekologii roślin” dowli i Aklimatyzacji Roślin kierował Ogólnopolskim
(1972), „Ochrona środowiska przyrodniczo-rolniczego” Podzespołem Technologicznym Pszenicy. Ponadto
(1978), współautor „Bibliografii polskiego piśmiennictwa w ramach RWPG koordynował badania dotyczące wartości
z zakresu ochrony środowiska przyrodniczo-rolniczego za technologicznej pszenicy. Przewodniczył również Radzie
lata 1945–1974” (1978) i za lata 1975–1978 (1995), współ- Nadzorczej Oddziału Produkcji Piekarskiej Warszawskiej
autor i współredaktor 3 wydań podręcznika akademickiego Spółdzielni Spożywców Społem we Wrocławiu.
pt. „Zagrożenia, ochrona i kształtowanie środowiska przy- Pod jego kierunkiem powstało 6 prac doktorskich
rodniczo-rolniczego” (1993, 1998, 1999), autor 73 publikacji i ponad 50 prac magisterskich. Był recenzentem 22 prac
naukowych i 46 prac nieopublikowanych. doktorskich i 3 habilitacyjnych.
Jego prace naukowo-badawcze dotyczą rolniczej Jest autorem rozdziału książki pt. „Biologia pszen-
ekologii roślin i ochrony środowiska przyrodniczo-rolni- żyta” pod redakcją prof. Czesława Tarkowskiego. Jego
czego, wpływu emisji przemysłowych na jakość surowców dorobek naukowy składa się ze 193 pozycji, w tym 95 to
pochodzenia roślinnego i możliwości rekultywacji nie- oryginalne prace twórcze.
użytków poprzemysłowych. Jest specjalistą w dziedzinie Swoimi badaniami przyczynił się do rozwoju chemii
zanieczyszczenia roślin uprawnych odpadami przemy- i technologii zbóż w Polsce. Wyróżnił się w tych badaniach
słowymi. uwzględnieniem potrzeb hodowli zbóż oraz doświadczal-
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odro- nictwa technologicznego.
dzenia Polski. Wyróżniony 13 nagrodami Rektora Aka- Był bardzo dobrym pedagogiem i wychowawcą. Pro-
demii Rolniczej we Wrocławiu i 2 nagrodami Ministra wadzone przez niego wykłady z zakresu technologii prze-
Edukacji Narodowej. miału ziarna, piekarstwa, ciastkarstwa i cukiernictwa oraz
produkcji pasz, a także doświadczalnictwa technologicznego
cieszyły się zawsze dużym uznaniem wśród studentów.
Był odznaczony Odznaką Budowniczy Wrocławia
oraz odznaką „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wro-
cławiu”, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem
Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komi-
Antoni sji Edukacji Narodowej i tytułem „Zasłużony Nauczyciel
Biskupski PRL”, kilkakrotnie był nagradzany Nagrodą Rektora.
Zmarł 12 czerwca 1988 r. Spoczywa na cmentarzu
Osobowickim.

Urodził się 15 czerwca 1923 r. w Lesiecznikach.
W roku 1951 ukończył studia na Wydziale Rolnym Uni-
wersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Doktoryzował
Piotr
się w 1960 r. na podstawie pracy pt. „Wartość wypiekowa
żyta na tle doświadczeń odmianowych przeprowadzonych Błażejewski
w Polsce w latach 1955–1957” (promotor – prof. Tadeusz
Ruebenbauer). W roku 1965 obronił pracę habilitacyjną
pt. „Zmienność cech jakościowych ziarna odmian żyta”.
Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w roku 1977,
a w 1986 profesora zwyczajnego.
Był specjalistą w dziedzinie technologii zbóż i hodowli Urodził się 4 lutego 1950 r. w Kluczborku, woje-
roślin. Odbył staże naukowe w Niemczech i ZSRR. wództwo opolskie, gdzie ukończył szkołę podstawową.
Pełnił funkcje prodziekana Wydziału Rolniczego Następnie rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Sztuk
w latach od 1968 do 1970 oraz dziekana tego Wydziału Plastycznych we Wrocławiu, które ukończył w 1969 r.
od 1970 do 1975). i dostał się do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycz-

Księga1 DZIEJE UP.indb 413 2012-02-01 13:28:04