Page 419 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 419

418                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU








                    W latach 1989–1996 brał aktywny udział w dzia-  gnostyki  zatruć  zwierząt,  był  współorganizatorem
              łalności struktur NSZZ Solidarność, zarówno na szczeblu   diagnostycznego  laboratorium  toksykologicznego
              zakładowym (przewodniczący koła), jak i uczelnianym.  w Katedrze, które do 1960 r. było jedyną tego typu pla-
                    Obecnie pełni funkcję koordynatora ds. punktów   cówką w kraju. W okresie wieloletniej pracy przeprowadził
              ECTS dla kierunku technika rolnicza i leśna.          kilkadziesiąt ekspertyz toksykologicznych w przypadkach
                    W latach 1985–1992 należał do Stowarzyszenia    masowych zatruć zwierząt hodowlanych oraz wielokrotnie
              Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, w latach   występował jako biegły sądowy.
              1993–2002 należał do Polskiego Towarzystwa Inżynierii       Był autorem i współautorem 141 prac doświadczal-
              Rolniczej, od 2002 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa   nych i kazuistycznych, autorem podręcznika pt. „Toksyko-
              Agrofizycznego.                                        logia weterynaryjna” (wyd. 1 – 1970, wyd. 2 – 1979), auto-
                    Odznaczony 3 nagrodami Rektora Uniwersytetu     rem rozdziałów „Zatrucia” w podręcznikach zbiorowych:
              Przyrodniczego za działalność naukową.                pt. „Choroby świń” (1974), „Choroby owiec” (wyd. 1 – 1975,
                                                                    wyd. 2 – 1980), „Choroby bydła” (1983).
                                                                          Był promotorem 3 doktoratów, opracował 14 re-
                                                                    cenzji prac doktorskich i 3 recenzje prac habilitacyjnych.
                                                                    Członek Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych,
                                                                    Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego i Polskiego
                                                                    Towarzystwa Toksykologicznego.  Został  odznaczony
                                     Michał                         Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu
                                     Bohosiewicz                    Odrodzenia Polski oraz licznymi odznaczeniami regional-
                                                                    nymi i zawodowymi.
                                                                          Zmarł 30 czerwca 1998 r. i pochowany został na
                                                                    cmentarzu parafialnym przy ul. O. Bujwida we Wrocła-
                                                                    wiu.

                    Urodził się 25 marca 1914 r. w miejscowości Banila
              (Rumunia). Szkołę podstawową ukończył w Rumunii,
              a gimnazjum w Kołomyi, gdzie uzyskał świadectwo doj-
              rzałości. W 1933 r. rozpoczął studia na Akademii Me-
              dycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Przewlekła choroba,
                                                                                           Elżbieta
              a później wybuch wojny, nie pozwoliły mu na ukończenie
              nauki w normalnym terminie. Jako obywatel Rumunii                            Bondar-Nowakowska
              zmobilizowany został w 1939 r. do armii rumuńskiej, gdzie
              w formacjach weterynaryjnych pełnił służbę do 1944 r.
              Po repatriacji do Polski zapisał się w 1946 r. na ostatni rok
              studiów na Wydział Medycyny Weterynaryjnej Uniwer-
              sytetu i Politechniki we Wrocławiu. Dyplom lekarza we-
              terynarii uzyskał w 1948 r. Michał Bohosiewicz rozpoczął    Urodziła się 5 grudnia 1952 r. w Lutyni, woj. dol-
              pracę w Katedrze Farmakologii w 1947 r. – początkowo   nośląskie. Szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące
              jako młodszy asystent, później starszy asystent i adiunkt.    ukończyła w Środzie Śląskiej. W 1971 r. rozpoczęła studia
              W roku 1951 uzyskał stopień doktora nauk weteryna-    na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej
              ryjnych, w roku 1962 habilitował się z zakresu toksyko-  we Wrocławiu. Ukończyła je w 1976 r., uzyskując tytuł
              logii weterynaryjnej i otrzymał etat docenta, a w 1972 r.   magistra inżyniera melioracji wodnych. Stopień doktora
              uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W roku 1963   nauk technicznych otrzymała w 1986 r. na Wydziale
              został mianowany kierownikiem Zakładu Toksykologii    Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej we Wrocławiu
              i na tym stanowisku pozostał do przejścia na emeryturę   na podstawie rozprawy pt. „Wpływ położenia placów
              w 1981 r.                                             składowych rurek drenarskich na transportochłonność
                    Profesor  specjalizował  się  w  toksykologii  we-  na budowach melioracyjnych”. Stopień doktora habili-
              terynaryjnej,  głównie  w  zakresie  laboratoryjnej  dia-  towanego nauk rolniczych w dyscyplinie kształtowanie







        Księga1 DZIEJE UP.indb   418                                                                                    2012-02-01   13:28:04
   414   415   416   417   418   419   420   421   422   423   424