Page 649 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

648 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Ministrze Rolnictwa, był Przewodniczącym Rady Nauko-
wej Instytutu Zootechniki.
Promotor 14 doktoratów oraz opiekun ponad 70
prac magisterskich.
Zygmunt Jest autorem 3 podręczników: „Metodyka doświad-
Ruszczyc czeń zootechnicznych”, „Żywienie zwierząt i paszoznaw-
stwo”, „Zasady żywienia zwierząt” oraz skryptu „Zasady
żywienia zwierząt”, 111 publikacji naukowych. Prowadził
wykłady za granicą, zwłaszcza podczas pobytu w Syrii.
Był wybitnym specjalistą z zakresu żywienia zwie-
rząt, paszoznawstwa i doświadczalnictwa zootechnicznego.
Urodził się 7 lutego 1914 r. w Wilnie. Studia ukończył Specjalizował się w żywieniu świń. Był pionierem zarówno
na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu im. Stefana Batorego w kraju, jak i w Europie stosowania dodatków paszowych
w Wilnie w 1939 r. Pracę zawodową jako inżynier rolnik poprawiających efekty produkcyjne i ogromnym autorytetem
rozpoczął w lutym 1939 r. w majątku Sawicze koło Barano- w tej dziedzinie. Przez wiele lat był członkiem rady Na-
wicz. Po rocznej przerwie, z powodu wywiezienia przez oku- ukowo-Technicznej przy Ministrze Rolnictwa i ekspertem
panta na roboty do Niemiec, podjął pracę w gospodarstwie z zakresu żywienia zwierząt i gospodarki paszowej. Szero-
rolnym, pracując w latach 1944–1945 w Bielanach w pow. ko znany i ceniony był jako autor pierwszego, obszernego
grójeckim i w Podzisinie w woj. wileńskim. Działał w ruchu 6-krotnie wznawianego i uzupełnianego podręcznika z za-
oporu, będąc porucznikiem w Zgrupowaniu Wileńskim AK. kresu żywienia zwierząt, z którego korzystali studenci z całej
Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczął pracę jako Polski przez ponad 30 lat. Był pionierem wiedzy dotyczącej
starszy asystent w Katedrze Ogólnej Hodowli Zwierząt na doświadczalnictwa zootechnicznego, autorem pierwszego
Wydziale Rolniczym UMCS w Lublinie pod kierownic- podręcznika z metod badań na zwierzętach.
twem prof. dr. Romana Prawocheńskiego. Po roku przeniósł Za działalność naukową i dydaktyczną został wyróżnio-
się do Zakładu Doświadczalnego PINGW w Pawłowicach ny Złotym Krzyżem Zasługi (1957), Krzyżem Kawalerskim
w woj. poznańskim, gdzie został kierownikiem naukowym. OOP (1970); Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1974);
W 1951 r. został przeniesiony do Zakładu Doświadczalnego odznaką „Zasłużony dla AR Wrocław” (1975); odznaką „Za-
Instytutu Zootechniki w Czechnicy, gdzie pracował jako służony Nauczyciel PRL” (1977); Krzyżem Komandorskim
kierownik naukowy zakładu. OOP (1981); medalem „Za Zasługi dla AR Wrocław” (1980);
Stopień doktora uzyskał w roku 1949 na Wydziale Medalem 40-lecia PRL (1985); odznaką „Zasłużony dla Wo-
Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej na jewództwa Leszczyńskiego” (1985). W 1990 r. otrzymał tytuł
podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Wpływ ciąży wielo- doktora honoris causa AR w Poznaniu.
płodowej na użytkowość krów mlecznych”, którą wykonał Zmarł 27 września 1996 r., spoczywa na cmentarzu
pod kierunkiem prof. dr. Tadeusza Konopińskiego, nato- Grabiszyńskim we Wrocławiu.
miast tytuł docenta został mu nadany uchwałą Centralnej
Komisji Kwalifikacyjnej – za znaczący dorobek naukowy
– w 1954 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał
w 1961 r., a profesora zwyczajnego w roku 1969. Specjal-
ność naukowa: żywienie zwierząt i paszoznawstwo.
W 1964 r. został powołany przez FAO jako ekspert
Irena
do Syrii, gdzie przez 4 lata brał udział w organizowaniu In-
stytutu Rolniczego w Damaszku i inicjował prace badawcze Ruszkowska
z zakresu żywienia zwierząt i paszoznawstwa.
W latach 1951–1979 był kierownikiem nowo utwo-
rzonej Katedry Żywienia Zwierząt WSR we Wrocławiu,
a w latach 1959–1962 pełnił funkcję prodziekana Wydziału
Zootechnicznego AR we Wrocławiu oraz był członkiem
komisji senackich. Brał udział w pracach Komitetu Nauk Urodziła się 4 września 1900 r. w Kramatorsku na
Zootechnicznych PAN, Rady Naukowo-Technicznej przy Ukrainie. Średnią szkołę ukończyła w 1918 r. w Charkowie

Księga1 DZIEJE UP.indb 648 2012-03-05 14:00:54