Page 646 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 645

W roku 2007 jako współautor patentów 2 ory- 1971–1974 pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Mi-
ginalnych konstrukcji minisiłowni wiatrowych został kroelementów w Polskim Towarzystwie Gleboznawczym.
uhonorowany przez Wrocławską Radę Stowarzyszeń Kolejnym kierunkiem badań były zagadnienia
Naukowo-Technicznych NOT Nagrodą II Stopnia związane z zanieczyszczeniem gleb i roślin metalami
„Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie techniki”. ciężkimi. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie znalazły wyraz
Przez dwie kadencje (1988–1998) był biegłym sądo- w powołaniu go do Zespołu Wrocławskiego Komitetu
wym z zakresu maszyn rolniczych. Jest członkiem Polskiego Ochrony Środowiska Prezydium Miejskiej Rady Narodo-
Towarzystwa Agrofizycznego oraz wiceprzewodniczącym wej (1972–1973) oraz Zespołu ds. Ochrony Gleb i Zieleni
Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Nauko- Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego KGHM
wego Inżynierii Rolniczej. – gdzie w latach 1974–1977 pełnił funkcję przewodni-
W roku 2006 został odznaczony Srebrnym Krzyżem czącego. Za pracę tę wyróżniony został Złotą Odznaką
Zasługi. Budowniczego LGOM (1977), odznaką „Zasłużony dla
Województwa Legnickiego” (1984) oraz odznaką „Za
Zasługi dla Województwa Legnickiego” (1985).
Znaczny udział w jego dorobku stanowią prace po-
święcone ocenie wartości nawozowej osadów ściekowych.
Wyniki tych prac były podstawą do opracowania projektu
normatywu dla osadów ściekowych wykorzystywanych
Eligiusz w rolnictwie do nawożenia gleb.
Roszyk W latach 1981–1987 pełnił funkcję prorektora
ds. nauki, a przez krótki okres obowiązki rektora. W latach
1990–1994 był kierownikiem Katedry Chemii Rolniczej.
Brał aktywny udział w pracach międzynarodowych
grup roboczych w ramach RWPG, przewodnicząc polskie-
mu zespołowi. Był członkiem Komitetu Gleboznawstwa
Urodził się 3 sierpnia 1924 r. w Krotoszynie. Po i Chemii Rolnej PAN (1975–1977), Komitetu Ekologii
ukończeniu szkoły podstawowej oraz gimnazjum rozpoczął Człowieka PAN (1978–1983) oraz Zespołu „Człowiek
studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Wrocław- a Środowiska Rolniczo-Leśne” (1975–1977). Uczestniczył
skiego, które ukończył w 1950 r. Stopień doktora nauk również w pracach wielu rad naukowych, między innymi:
rolniczych otrzymał w 1961 r. na Wydziale Rolniczym Zakładu Agrofizyki PAN w Lublinie, w Urzędzie Woje-
WSR Wrocław na podstawie rozprawy pt. „Badania nad wody Jeleniogórskiego i Legnickiego.
oznaczeniem procentowej zawartości węgla w substancji Był promotorem 8 prac doktorskich, w tym
organicznej gleby” (promotor – prof. dr hab. Kazimierz Bo- 2 obcokrajowców, spośród których 2 osoby uzyskały tytuł
ratyński). Stopień doktora habilitowanego uzyskał również naukowy profesora. Pod jego kierunkiem wykonanych
na Wydziale Rolniczym WSR Wrocław po przedłożeniu zostało 26 prac magisterskich.
rozprawy pt. „Zawartość form ogólnych i rozpuszczalnych Na całokształt dorobku naukowego składa się 98
wanadu, chromu, manganu, kobaltu, niklu i miedzi w nie- oryginalnych prac, 1 przewodnik do ćwiczeń w 5 wyda-
których glebach glebach Dolnego Śląska wytworzonych niach, współautorstwo skryptu i 3 podręczników.
z glin pylastych i utworów pyłowych”. Za działalność naukową w dziedzinie metod
Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał oznaczania mikroelementów i ochrony środowiska rol-
w 1977 r., a zwyczajnego w roku 1987. niczego 14-krotnie wyróżniony został Nagrodą Rektora.
Pracę w Katedrze Chemii Rolniczej rozpoczął w 1949 r. W uznaniu za pracę i osiągnięcia dydaktyczne odznaczony
W czasie swojej 45-letniej pracy na Uczelni przyczynił się do został między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem
znacznego rozwoju dyscypliny chemii rolniczej. W swoich Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Ko-
pracach szczególnie dużo uwagi poświęcił badaniom me- misji Edukacji Narodowej oraz medalem „Zasłużony dla
todycznym nad oznaczaniem zawartości mikroelementów Wydziału Rolniczego AR we Wrocławiu”.
zarówno w glebach, jak i roślinach. W latach 1969–1974 Zmarł 13 marca 2003 r. i pochowany jest na
był członkiem sekcji Rady Naukowej IUNG ds. Central- cmentarzu przy ul. Chałupniczej we Wrocławiu Woj-
nego Ośrodka Metodyczno-Naukowego, ponadto w latach nowicach.

Księga1 DZIEJE UP.indb 645 2012-03-05 14:00:54