Page 546 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 546

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani                                         545








                          Od roku 1960 zatrudniona jest w Katedrze Geo-    Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując w roku 1968
                    dezji Wyższej, początkowo na stanowisku asystenta, a od    tytuł magistra inżyniera rolnictwa.
                    1966 r. po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych na    Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w 1975 r.
                    podstawie rozprawy pt. „Charakterystyka dokładnościowa   na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej we
                    poligonów w osnowach wodno-melioracyjnych, urządze-    Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „Wpływ gęstości
                    niowo-rolnych i leśnych” – adiunkta. Jej prace dotyczyły   siewu i nawożenia na plon i wartość pokarmową ziarna
                    teorii wyrównań oraz kartografii. W tym okresie współpra-  dwóch mieszańców kukurydzy pastewnej” wykonanej pod
                    cowała z prof. M. Steinhausem oraz prof. R. Hlibowickim.   kierunkiem prof. dr. dr. h.c. Zygmunta Ruszczyca, a  sto-
                    W latach następnych kontynuowała badania z zakresu     pień doktora habilitowanego w roku 1984 po przedłożeniu
                    kartografii teoretycznej. W roku 1980 habilitowała się na   rozprawy pt. „Wpływ nawożenia azotem na wysokość
                    podstawie rozprawy pt. „Studia metodyczne wybranych    i jakość plonów jednogatunkowych zasiewów traw oraz
                    zagadnień redakcji map przyrodniczo-rolniczych”, a w roku   ich przydatność do kiszenia”. Tytuł naukowy profesora
                    1992 uzyskała tytuł profesora nauk technicznych. W roku   otrzymał w 1992 r., a profesora zwyczajnego w roku 1999.
                    1998 została profesorem zwyczajnym.                    Odbył staże naukowe w Jugosławii (Uniwersytet w Nowym
                          W okresie swej pracy w Akademii Rolniczej roz-   Sadzie), Niemczech (Uniwersytet w Rostocku), Słowacji
                    winęła znacząco kartograficzny kierunek badań. Własne   (Uniwersytet w Nitrze), Norwegii (Uniwersytet w Aas),
                    wyniki referowała na 16 konferencjach zagranicznych    a także wyjeżdżał w ramach tzw. misji profesorskich do
                    i wielu krajowych. Między innymi jest autorką sonorycznej   Czech, Słowacji, Niemiec i Danii. Przewodniczył komisji
                    metody kodowania obrazu oraz różnego typu map ana-     wczasów ZNP, był wiceprzewodniczącym i przewodniczą-
                    morficznych. Przez 7 lat zatrudniona była w Instytucie   cym Rady Oddziałowej ZNP (1970–1980).
                    Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, prowadząc           Senior budowy Wydziału Zootechnicznego (1987–
                    specjalistyczne wykłady z matematyki i teorii odwzorowań   2000), członek senackich komisji: ds. badań naukowych
                    dla kartografów.                                       i zleceń (1984–1989) i ds. organizacji i rozwoju uczelni
                          O międzynarodowym autorytecie Profesor świadczy   (1987–1990), Rady ds. Rolniczych Zakładów Doświad-
                    wybór jej na przewodniczącą Komisji Międzynarodo-      czalnych (1991–1993), przewodniczący Senackiej Komisji
                    wej Asocjacji Kartograficznej. Jest członkiem Komitetu   ds. nagród i odznaczeń (1991–1993), członek Senatu
                    Geodezji PAN oraz Wrocławskiego Towarzystwa Na-        (1994–1999), prorektor ds. nauki i współpracy z zagranicą
                    ukowego.                                               (1994–1996), kierownik Studium Doktoranckiego Wy-
                          Pełniła funkcje: prodziekana, kierownika Katedry,   działu Biologii i Hodowli Zwierząt (od 2001 r).
                    Zakładu, członka Senatu, przewodniczącej komisji se-         Wiceprzewodniczący Zarządu Oddziału Polskiego
                    nackich.                                               Towarzystwa Zootechnicznego (1988–1994), członek Sek-
                          Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odro-      cji Roślin Motylkowych i Traw Rady Naukowej COBORU
                    dzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.    (1986–1988) oraz ds. Rejestracji Odmian Roślin Motyl-
                                                                           kowych Drobnonasiennych i Traw COBORU (od 1988),
                                                                           członek Sekcji Produkcji Zwierzęcej KBN (1996–1997)
                                                                           oraz licznych towarzystw naukowych.
                                                                                 Promotor 4 doktoratów i 80 prac magisterskich. Wy-
                                                                           konał 6 recenzji w przewodzie habilitacyjnym i 3 w prze-
                                                                           wodach doktorskich. Oceniał 3 wnioski, w tym 1 zagranicz-
                                           Stanisław                       ny o nadanie tytułu naukowego profesora oraz o powołanie
                                           Krzywiecki                      na stanowisko profesora zwyczajnego. Wykonał kilkadzie-
                                                                           siąt recenzji prac naukowych, w tym 4 wydawnictw książ-
                                                                           kowych oraz kilkadziesiąt projektów badawczych KBN
                                                                           i kilkadziesiąt grantów wewnętrznych Uczelni, a także
                                                                           sporządził kilka ekspertyz sądowych. Kierował badaniami
                                                                           w ramach czterech grantów KBN.
                          Urodził się 30 kwietnia 1944 r. w Adamach, woj.        Współautor podręcznika „Żywienie Zwierząt i Paszo-
                    tarnopolskie. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego   znawstwa” cz. 3. „Paszoznawstwo” i książki „Żywienie bydła”
                    w Sycowie studiował na Wydziale Rolniczym Wyższej      oraz 180 publikacji naukowych, w tym 97 oryginalnych prac







        Księga1 DZIEJE UP.indb   545                                                                                    2012-02-01   13:28:25
   541   542   543   544   545   546   547   548   549   550   551