Page 491 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

490 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Jest autorem 77 publikacji, w tym dwóch skryptów Wiceprzewodniczący Komitetu Zagospodarowania
dla studentów, 18 doniesień na zjazdach i konferencjach Ziem Górskich PAN (1976–1984), przewodniczący Ko-
oraz wielu ekspertyz z zakresu chorób świń i drobiu. mitetu Uprawy Roślin PAN (1985–1989), przewodniczący
Pełnił funkcję przewodniczącego Koła Młodych Komisji Nauk Rolniczych Wrocławskiego Towarzystwa Na-
Pracowników Naukowych ZNP, a potem członka Okręgo- ukowego, redaktor czasopisma „Sprawozdania Wrocławskie-
wej Komisji Nauki ZNP. W okresie 1981–1993 przedsta- go Towarzystwa Naukowego”, członek Centralnej Komisji
wiciel adiunktów i asystentów Wydziału Weterynaryjnego Kwalifikacyjnej i Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego
w Senacie. W latach 1980–1989 zaangażowany w dzia- i Stopni Naukowych (1985–1993) oraz Komisji Ekspertów
łalność w strukturach NSZZ Solidarność. Członek Pol- przy Ministrze Edukacji Narodowej (1989–1994), prze-
skiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego wodniczący Rady Naukowej Centralnego Ośrodka Badania
Towarzystwa Patologów, Polskiego Towarzystwa Gastro- Odmian Roślin Uprawnych (1969–1992).
enterologów i Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego. Kierował 150 pracami magisterskimi, wypromował
Wieloletni działacz Polskiego Związku Łowieckiego. 14 doktorów nauk rolniczych. Recenzował 35 prac doktor-
Od roku 2005 jest tytularnym profesorem. skich, 21 habilitacyjnych i zaopiniował ponad 30 wniosków
o nadanie tytułów naukowych.
Jest współautorem 5 podręczników i jednego
skryptu. Opublikował 152 prace, w tym 75 o charakterze
monografii i oryginalnych rozpraw naukowych.
Spośród ważniejszych osiągnięć naukowych należy
wymienić opracowanie nowoczesnych sposobów zwiększe-
Zygmunt nia produkcyjności roślin pastewnych i podstawowych zasad
Hryncewicz gospodarki rolniczej w górach, a także sposobów zagospo-
darowania terenów zdewastowanych przez przemysł.
Doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Pozna-
niu (1991) i Akademii Rolniczej we Wrocławiu (1994).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu
Odrodzenia Polski, „Zasłużony Nauczyciel”.
Urodził się 15 grudnia 1922 r. w Rymszyniętach Nagrodzony 2 Nagrodami Ministra Szkolnic-
w woj. wileńskim. Szkołę powszechną i 4-letnie gimnazjum twa Wyższego i Techniki, Nagrodą Ministra Edukacji
ukończył w 1939 r. Świadectwo dojrzałości uzyskał w trybie Narodowej, Nagrodą Ministra Ochrony Środowiska oraz
eksternistycznym w 1946 r. w Trzciance w województwie 7 nagrodami Rektora.
poznańskim. W 1948 r. rozpoczął studia na Wydziale Rolni- Zmarł 29 września 2004 r. Pochowany na cmentarzu
czym i Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. Studia rolnicze przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu.
– inżynierskie ukończył w 1952 r., a magisterskie w 1953 r.
w WSR we Wrocławiu. Bezpośrednio po studiach rozpoczął
pracę w Katedrze Uprawy Łąk i Pastwisk jako asystent.
Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w 1958 r. na
podstawie pracy pt. „Łąki i pastwiska Beskidu Niskiego pod
względem geobotanicznym i gospodarczym”. Habilitował
Stanisław
się w 1962 r., przedkładając rozprawę pt. „Asocjacje roślinne
łąk śródleśnych w Borach Dolnośląskich”. W 1972 r. nadano Humiński
mu tytuł profesora nadzwyczajnego i w 1985 r. – profesora
zwyczajnego. Odbył 2 długoterminowe staże naukowe
(w Szwajcarii i Niemczech) oraz kilka krótkoterminowych
w NRD, ZSRR, Danii, Bułgarii, Czechosłowacji, Austrii.
Kierownik Katedry Szczegółowej Uprawy Roślin
(1967–1993), prodziekan (1964–1966) i dziekan (1968– Urodził się 3 lutego 1923 r. w Siemianówce koło
1970) Wydziału Rolniczego, prorektor ds. nauki i rozwoju Lwowa. Gimnazjum ukończył w 1939 r. w Gródku Jagiel-
kadry naukowej (1973–1982). lońskim. W 1944 r. ukończył Chemiczną Szkołę Zawo-

Księga1 DZIEJE UP.indb 490 2012-02-01 13:28:15