Page 420 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 419

środowiska, w specjalności – planowanie realizacji robót
wodnych i wodno-melioracyjnych uzyskała w 2001 r.,
przedkładając rozprawę habilitacyjną pt. „Oddziaływanie
robót konserwacyjnych na florę i faunę koryt wybranych
cieków nizinnych”. W 2009 r. została zatrudniona na Kazimierz
stanowisku profesora nadzwyczajnego. Boratyński
Odbyła dwa długoterminowe staże zawodowe
w przedsiębiorstwach realizujących roboty wodne oraz
pięć krótkoterminowych staży naukowych w Niemczech
i Rosji.
Współzałożycielka Studenckiego Koła Nauko-
wego Meliorantów im. prof. Baca, jego prezes i opiekun Urodził się 30 lipca 1906 r. w Gródku w woj. nowo-
(1978−1982); pełnomocnik dziekana ds. praktyki zawo- sądeckim. Studia chemiczne ukończył w 1928 r. na Uni-
dowej dla kierunku inżynieria środowiska (1987−2002); wersytecie Poznańskim, tam też w 1932 r. doktoryzował się
prodziekan Wydziału odpowiedzialny za kierunek budow- pod kierunkiem prof. F. Terlikowskiego w zakresie chemii.
nictwo (2002−2005) oraz za kierunek inżynieria środo- W 1945 r. habilitował się na Wydziale Rolniczo-Leśnym
wiska (2005–2008); przewodnicząca Rad Programowych Uniwersytetu Poznańskiego, po czym objął stanowisko kie-
kierunków budownictwo (2002–2005) oraz inżynierii rownika Katedry Żywienia Roślin i Nawożenia Wydziału
środowiska (2005−2008); kierownik specjalności inżynieria Rolniczego UMCS w Lublinie.
sanitarna, wodna i melioracyjna (2002−2008); współtwórca W 1945 r. powołany został na profesora nadzwy-
i kierownik specjalności inżynieria bezpieczeństwa syste- czajnego, obejmując równocześnie kierownictwo Katedry
mów gospodarki wodnej na studiach II stopnia kierunku Chemii Rolnej Uniwersytetu i Politechniki we Wro-
inżynieria środowiska; kierownik studiów doktoranckich cławiu. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymał
w dyscyplinie kształtowanie środowiska (od 2008 r.); w 1955 r. W latach 1947–1951 pełnił funkcję prodziekana,
kierownik Zakładu Planowania, Realizacji i Eksploatacji od 1951 do 1954 dziekana Wydziału Rolniczego, a w latach
Systemów Gospodarczo-Wodnych w Instytucie Kształto- 1955–1959 prorektora.
wania i Ochrony Środowiska (od 2009 r.); członek Komisji Oprócz wielkiej aktywności w badaniach naukowych
ds. Uczelnianego Systemu Oceny Jakości Kształcenia we własnej Katedrze i Instytucie Uprawy, Nawożenia i Gle-
(od 2008 r.). boznawstwa sprawował szereg ważnych funkcji w Polskiej
Opiekun 2 doktoratów, 26 prac magisterskich Akademii Nauk, był również członkiem i przewodniczącym
i 7 prac inżynierskich. Wykonała 1 recenzję przewodu wielu rad naukowych, w tym rady przy Ministrze Rolnic-
habilitacyjnego oraz 2 przewodów doktorskich. Autor twa, w Komitecie Nauki i Techniki i innych. Na emeryturę
lub współautor 119 prac, w tym 68 opublikowanych, przeszedł w 1976 r.
z których 46 są to oryginalne prace twórcze. W więk- Pod jego kierunkiem doktoryzowało się 19 osób,
szości mają one charakter interdyscyplinarny, łącząc z których 7 habilitowało się, a 25 osób wykonało prace
w sobie problemy techniczne, technologiczne, organizacyjne magisterskie. Na całokształt dorobku składa się 150 orygi-
i ekologiczne występujące w planowaniu, projektowa- nalnych prac naukowych oraz 4 podręczniki akademickie,
niu, wykonawstwie oraz eksploatacji urządzeń wodnych których był redaktorem naukowym i współautorem. Wyniki
i wodno-melioracyjnych. Jest współtwórcą 2 patentów. swych prac referował na międzynarodowych kongresach
Liczne jej prace zostały wdrożone w praktyce. Od 2005 r. nawozowych oraz w ramach prac komisji naukowych
współpracuje z Okręgową Komisją Egzaminacyjną we RWPG.
Wrocławiu. Był wybitnym specjalistą w dziedzinie chemii rolnej.
Odznaczona Złotym Medalem za Długoletnią Służ- Pod jego kierownictwem powstał we Wrocławiu jeden
bę, odznaką „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wro- z najbardziej znanych w kraju ośrodek naukowy. W do-
cławiu”, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową SITWM. wód uznania w 1966 r. powołany został na członka kore-
Wyróżniona nagrodą Ministra Rolnictwa, Leśnictwa spondenta, a w 1973 r. na członka zwyczajnego Polskiej
i Gospodarki Żywnościowej, nagrodą Naczelnej Organiza- Akademii Nauk. W 1964 r. wyróżniony został najwyższą
cji Technicznej oraz 16 nagrodami Rektora Uniwersytetu godnością akademicką doktora honoris causa przez Wyższą
Przyrodniczego we Wrocławiu.

Księga1 DZIEJE UP.indb 419 2012-02-01 13:28:05