- Doktoraty Honoris Causa nadane przez Uczelnię -

Wybitny lekarz, uczony i nauczyciel akademicki, emerytowany profesor Akademii Medycznej we Wrocławiu i jej były wieloletni rektor i prorektor jest uznanym w kraju i za granicą autorytetem w dziedzinie chirurgii oraz kontynuatorem liczącej się w świecie szkoły naukowej prof. Wiktora Brossa, z której wywodzi się wielu chirurgów młodego pokolenia.

Urodził się w 1929 roku w Mokrzeszy. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki oraz Akademii Medycznej we Wrocławiu i w 1954 roku uzyskał dyplom lekarza. W latach 1954-1961 pracował jako lekarz, najpierw w Katedrze Anatomii Opisowej Wydziału Lekarskiego, później na Oddziale Chirurgicznym Szpitala im. L. Rydygiera, a w czasie dwuletniej służby wojskowej – na Oddziale IV Wojskowego Szpitala Okręgowego we Wrocławiu. Od 1961 roku aż do przejścia na emeryturę w roku 2000 był pracownikiem naukowym w II Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu. Tam uzyskał I i II stopień specjalizacji z zakresu chirurgii ogólnej oraz kolejne stopnie i tytuły naukowe: doktora nauk medycznych (1964), doktora habilitowanego (1972), tytuł profesora nadzwyczajnego (1981) i profesora zwyczajnego (1989). Przez dwie kadencje (1978-1984) był prorektorem, a w latach 1987-1990 rektorem Akademii Medycznej we Wrocławiu.

Dorobek naukowy prof. Bogdana Łazarkiewicza jest bogaty zarówno pod względem liczby publikacji, jak ich znaczenia dla współczesnej medycyny. Obejmuje ponad 230 opracowań dotyczacych chirurgii jamy brzusznej, jej narządów i gruczołów.

Prof. Łazarkiewicz jest też autorem prac z zakresu układu krążenia. Jego badania dotyczące hermodynamiki krążenia pozaustrojowego i hipotermii, stanowią ważny dział w chirurgii serca i naczyń. Prof. Łazarkiewicz podejmował także badania nad urazami cieplnymi, obrażeniami wielonarządowymi oraz chorobami z pogranicza chirurgii, urologii i ginekologii.

Prof. Bogdan Łazarkiewicz wykształcił wielu chirurgów w I i II stopniu specjalizacji, wypromował 20 doktorów nauk medycznych i pod jego kierunkiem powstały trzy habilitacje.

Jest członkiem i członkiem honorowym wielu towarzystw naukowych zagranicznych i krajowych, m.in. Towarzystwa Chirurgów Polskich, Towarzystwa Chirurgów Czechosłowackich, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Deutsche Gesellschaft für Chirurgie, International College of Surgeous Poland Section, a także wchodzi w skład kolegiów redakcyjnych renomowanych czasopism naukowych. Zyskał ogromny szacunek i zaufanie własnego środowiska, powierzano mu stanowiska wymagające wiedzy, doświadczenia, kultury i taktu. Był m.in. przewodniczącym Wrocławskiego i Dolnośląskiego Oddziału Towarzystwa Chirurgów Polskich (1993-1995), prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Chirurgów Polskich (1989-1991).

Z inicjatywy prof. Łazarkiewicza już w roku 1961 podjęta została współpraca wydziałów Medycyny Weterynaryjnej i Lekarskiego w zakresie chirurgii eksperymentalnej. Powstała wówczas Międzykliniczna Pracownia Doświadczalna jako unikatowa jednostka organizacyjna. Prowadzone tam badania sprzyjały rozwojowi kadry, realizowane były interdyscyplinarne projekty naukowe.

Profesor Bogdan Łazarkiewicz był wielokrotnie odznaczany, m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalami Academia Medica Wratislaviensis Polona, Gloria Medicinae, Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu, a także nagradzany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

Był uhonorowany prestiżową nagrodą Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia za integrację środowiska akademickiego.