Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Marian
Rojek

Urodził się 4 kwietnia 1946 r. w Hohenfels (Niemcy), gdzie jego rodzice byli wywiezieni na roboty przymusowe. W 1963 r. ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu. Studia wyższe odbył w latach 1963–1968 na Wydziale Melioracji Wodnych Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując stopień magistra inżyniera melioracji wodnych.

Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1974 r. na Wydziale Melioracji Wodnych AR we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „Wpływ opadu naturalnego i deszczowania na mikroklimat łanów”, natomiast stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w specjalności agro- i hydrometeorologia w 1987 r. na tym samym Wydziale po przedłożeniu rozprawy pt. „Rozkład czasowy i przestrzenny klimatycznych i rolniczo-klimatycznych bilansów wodnych na terenie Polski”. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego AR we Wrocławiu został mianowany w 1992 r., tytuł naukowy profesora nauk rolniczych uzyskał w 1998 r., a na stanowisko profesora zwyczajnego powołano go w roku 2002.

W latach 1985–1991 był kierownikiem Pracowni Hydrometeorologii, w latach 1991−2001 pełnił funkcję kierownika Katedry Agro- i Hydrometeorologii, a w okresie 2003−2009 był zastępcą dyrektora Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska.

Członek wielu komisji wydziałowych i senackich, koordynator wydziałowy (1984–1987) i pełnomocnik rektora ds. studenckiego ruchu naukowego (1987–1990), członek Senatu AR (1989−2006), prorektor ds. studenckich i nauczania AR we Wrocławiu (1993–1999), przewodniczący kolegium prorektorów ds. dydaktyki uczelni wrocławskich (1996–1999), przewodniczący Rady Oddziałowej ZNP (1978–1980) oraz Komisji Uczelnianej NSZZ „Solidarność” (1989–1991), członek Rady Naukowej IMGW (1991–1995), przewodniczący sekcji meteorologii Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Geofizycznego (1981–1990). W latach 1999−2005 członek sekcji uczelni rolniczych Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

Wypromował 3 doktorów, był opiekunem 21 prac magisterskich. Opiekun staży naukowych pracowników Uniwersytetów Jagiellońskiego i Warszawskiego. Recenzował 4 prace habilitacyjne i 12 prac doktorskich. Był czterokrotnie recenzentem całokształtu dorobku naukowego i rozpraw habilitacyjnych, opracował 5 wniosków o tytuł naukowy profesora nauk rolniczych i 5 wniosków o mianowanie na stanowiska profesora nadzwyczajnego lub zwyczajnego. Recenzent wydawniczy 54 prac opublikowanych w czasopismach naukowych oraz autor 28 recenzji projektów badawczych zleconych przez KBN.

Dorobek naukowy obejmuje ponad 200 prac opublikowanych, w tym 82 oryginalne prace twórcze, 12 podręczników, monografii i skryptów (m.in. „Meteorologia i klimatologia”, 1979 i 1981; „Agroklimatyczne podstawy melioracji wodnych w Polsce”, 1982; „Agrometeorologia”, 1993 i 1998; „Meteorologia i klimatologia w inżynierii środowiska”, 1999; „Agrometeorologia i klimatologia”, 1997, 2001 i 2004), a także 35 niepublikowanych prac studialno-badawczych, projektowych i ekspertyz. Autor i współautor 62 map w 5 atlasach. Kierownik 4 grantów KBN i główny wykonawca 6 innych grantów KBN. Sekretarz naukowy i przewodniczący komitetów organizacyjnych 7 ogólnopolskich i 1 międzynarodowej konferencji naukowej. Na konferencjach i sympozjach wygłosił ponad 95 referatów i komunikatów.

Jest specjalistą z zakresu warunków mikroklimatycznych łanów roślin uprawnych, czasowego i przestrzennego rozkładu na terenie Polski klimatycznych i rolniczo-klimatycznych bilansów wodnych, matematycznego modelowania procesu ewapotranspiracji aktualnej oraz przyrodniczych podstaw gospodarki przestrzennej.

Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia”, Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalem „Za Zasługi dla Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu”. Laureat 4 nagród Ministra i 28 nagród Rektora (w tym 14 indywidualnych).

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec