- Profesorowie -

Urodził się 10 października 1950 r. w Lesznie. W mieście tym uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 3 oraz I Liceum Ogólnokształcącego. W 1974 r. ukończył studia, uzyskując tytuł lekarza weterynarii na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Działalność naukową rozpoczął w 1970 r. w Studenckim Kole Naukowym Medyków Weterynaryjnych pod opieką prof. dr hab. Marii Nikołajczuk.

Stopień doktora nauk weterynaryjnych otrzymał na podstawie rozprawy pt. „Identyfikacja limfocytów T i B bydła” (promotor – prof. dr hab. Zbigniew Wieczorek), a stopień doktora habilitowanego nauk weterynaryjnych po przedłożeniu rozprawy pt. „Leukocyty świń produkujące interferon alpha po indukcji wirusem zapalenia żołądka i jelit (TGE”). W 1999 r. objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. Tytuł naukowy profesora nauk weterynaryjnych został mu nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2005 r. W 2008 r. otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego. Od 2000 r. pełnił funkcję kierownika Katedry Prewencji i Immunologii Weterynaryjnej. Po reorganizacji w 2009 r. został kierownikiem Katedry Immunologii, Patofizjologii i Prewencji Weterynaryjnej.

W latach 1975–1978 był słuchaczem Studium doktoranckiego w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu. Zaliczył kursy specjalistyczne na AM w Krakowie (1977) i AM w Poznaniu (1986). Odbył staże naukowe we Francji: Ecole Nationale Vétérinaire d´ Alfort (1987); Institut du Cancer et d´ Immunogénétique – Villejuif (1989); L´ Association Claude Bernard – Paryż (1989–1990); Klinice weterynaryjnej Dr J. Croué – Feneu (1990); Laboratoire de Virologie et Immunologie Moléculaires – Jouy en Josas (1990–1992; Laboratoire des Maladies Métaboliques – St. Genes – Champanelle (1994) oraz współpracował naukowo z tym laboratorium w ramach realizowanego projektu KBN (1995–1997). Współpraca naukowa z INRA we Francji jest kontynuowana.

Ważniejsze prace naukowe dotyczyły: monitorowania zdrowia psów, odporności komórkowej i humoralnej, badań białek ostrej fazy u bydła, syndromu Haemophilus somnus (uczestniczył w opracowaniu i rejestracji dwóch biopreparatów dla bydła – surowicy odpornościowej Somnubovin® i szczepionki Somnuvac®), badań nad interferonem alfa oraz wpływem niedoboru magnezu na proces zapalny i status immunologiczny zwierząt doświadczalnych.

Jego dorobek stanowi 146 publikacji naukowych krajowych i zagranicznych.

Jest promotorem 2 doktorów i 7 magistrów. Recenzował 1 dorobek habilitacyjny, 8 prac doktorskich i 6 magisterskich. Był członkiem jury przewodu doktorskiego na Université d’ Auvergne (Francja). Wykonał wiele recenzji krajowych i zagranicznych prac naukowych.

Pełnił funkcję opiekuna Studenckiego Koła Naukowego Medyków Weterynaryjnych, a następnie był kuratorem wydziałowym od 1985 do 1989 r. Był członkiem (1999–2009), a następnie przewodniczącym Wydziałowej Komisji ds. Badań Naukowych. W latach 2000–2010 należał do I Lokalnej Komisji Etycznej. Jest członkiem Rady Naukowo-Programowej „Weterynarii w praktyce” (od 2004 r.) i „ Magnesium Research” (od 2007 r.).

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych i Polskiego Towarzystwa Immunologii Klinicznej i Doświadczalnej. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Wyróżniony nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz 10 nagrodami Rektora i 2 Zarządu Głównego PTNW.