Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Stanisław
Chudoba

Urodził się 16 grudnia 1906 r. w Łopatynie. Do gimnazjum uczęszczał w Złoczowie, gdzie w 1926 r. złożył egzamin dojrzałości. Studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie ukończył w 1933 r., uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie zoologii z anatomią porównawczą. Podczas okupacji niemieckiej pracował (1942–1943) w dziale zakaźnym wyrobu szczepionek Instytutu Przeciwtyfusowego prof. Weigla we Lwowie. Po wyzwoleniu Krakowa zatrudniony został w VI Państwowym Gimnazjum i Liceum. W tym samym czasie pełnił obowiązki asystenta wolontariusza w Katedrze Anatomii Porównawczej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1945 uzyskał stopień doktora filozofii na podstawie wykonanej jeszcze przed wojną pracy doktorskiej pt. „Badania porównawcze aparatu Golgiego, chondriomu i wakuomu u wybranych gatunków owadów”.

Od września 1946 r. pracował na stanowisku adiunkta w Katedrze Zoologii Ogólnej Instytutu Zoologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Po dziewięciu latach pracy na Uniwersytecie Wrocławskim objął kierownictwo Katedry Zoologii w Wyższej Szkole Rolniczej, uzyskując kolejne stopnie naukowe – od adiunkta do profesora zwyczajnego w 1971 r.

We Wrocławiu kontynuował badania cytologiczne, interesował się entomologią (prace poświęcone faunie błonkówek Śląska). W WSR zajmował się mezofauną gleb i w tym kierunku szkolił specjalistów (w 1965 zorganizował studium doktoranckie). Prowadził również badania faunistyczno-ekologiczne nad drobnymi ssakami (cykl prac poświęconych faunie owadożernych i gryzoni występujących na terenach zalewanych miejskimi wodami ściekowymi).

W latach 1954–1970 był kierownikiem Katedry Zoologii, a od 1970 do 1973 r. dyrektorem Instytutu Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej. Brał czynny udział w organizowaniu życia naukowego na Uczelni i poza nią. Był prodziekanem (1954–1956), a w latach 1956–1969 dziekanem Wydziału Zootechnicznego. Był aktywnym członkiem Rady Naukowej Instytutu Biologii Stosowanej AR oraz Rady Naukowej Wrocławskiego Ogrodu Zoologicznego, Komisji do popularyzacji wiedzy przyrodniczej przy Prezydium PAN.

W latach 1958–1965 był przewodniczącym Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Zoologicznego, a od 1965 do 1972 r. – wiceprezesem Zarządu Głównego. Był ponadto członkiem, założycielem i wieloletnim sekretarzem Polskiego Związku Entomologicznego.

Wypromował 14 doktorów. Napisał wiele recenzji prac doktorskich i habilitacyjnych oraz recenzji dorobku naukowego, wniosków na profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych. Opublikował 21 oryginalnych prac naukowych, wydał skrypt z zoologii (4 wydania) i podręcznik „Zoologia”, który ukazał się w 5 wydaniach.

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Budowniczego Wrocławia, Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, medalem „Za Zasługi dla WSR”, odznaką „Zasłużonego Nauczyciela PRL”, a także wielokrotnie wyróżniony nagrodami indywidualnymi i zespołowymi Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego i Rektora AR.

Zmarł 9 kwietnia 1983 r., pochowany został na cmentarzu przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec