Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Czesław
Wawrzeńczyk

Urodził się 8 września 1943 r. w Strawczynie na Ziemi Kieleckiej. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Kielcach w latach 1961–1966 studiował chemię na Uniwersytecie Wrocławskim, uzyskując dyplom magistra chemii.

Stopień naukowy doktora nauk chemicznych nadała mu w roku 1974 Rada Naukowo-Dydaktyczna Instytutu Chemii Organicznej i Fizycznej Politechniki Wrocławskiej na podstawie rozprawy pt. „Stereochemia cyklicznych azaterpenów” zrealizowanej pod kierunkiem prof. Andrzeja Zabży. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk chemicznych uzyskał w roku 1985 na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej po przedłożeniu rozprawy habilitacyjnej pt. „Analogi strukturalne hormonów juwenilnych owadów”. W roku 1998 otrzymał tytuł profesora chemii.

Przez dwadzieścia jeden lat (1966–1987) pracował w Instytucie Chemii Organicznej i Fizycznej Politechniki Wrocławskiej. W roku 1987 przyjął stanowisko docenta w Instytucie Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. W tym samym roku rozpoczął również pracę w Katedrze Chemii Akademii Rolniczej we Wrocławiu, od 1992 r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 2000 r. profesora zwyczajnego. Od 1996 r. jest kierownikiem Katedry Chemii. W latach 1984 i 1988 przebywał na stażu naukowym w State University of New York w Stony Brook.

W jego głównym nurcie działalności naukowej znajdują się badania nad aktywnymi biologicznie związkami izoprenoidowymi, najpierw badania nad konformacją cyklicznych azaterpenów i ich pochodnych, następnie nad syntezą związków izoprenoidowych mających wpływ na rozwój i zachowanie owadów: analogów hormonów juwenilnych owadów oraz ostatnio detergentów pokarmowych owadów (antyfidantów). Interesują go także izoprenoidowe związki zapachowe. Badania nad tego typu połączeniami obejmują zarówno ich syntezę, jak również analizę korelacyjną – struktura cząsteczki a zapach związku. Na Uniwersytecie Przyrodniczym rozpoczął badania nad zastosowaniem biokatalizatorów (enzymów i całych komórek mikroorganizmów) w syntezie asymetrycznej i mikrobiologicznej funkcjonalizacji laktonów. Ostatnio zespół, którym kieruje, prowadzi intensywne badania nad modyfikacjami strukturalnymi naturalnych fosfolipidów.

Wyniki przeprowadzonych badań były przedmiotem około 300 publikacji naukowych, w tym ponad 130 oryginalnych prac zamieszczonych w renomowanych czasopismach. Były również podstawą uzyskania 135 patentów i zostały zaprezentowane w 130 referatach i komunikatach na konferencjach krajowych i zagranicznych. Był współorganizatorem dwóch sympozjów i sześciu międzynarodowych konferencji na temat fizjologii owadów oraz związków regulujących rozwój i zachowanie owadów. Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Pestycydy/pesticides” Polskiego Towarzystwa Chemicznego i Kieleckiego Towarzystwa Naukowego.

Wypromował 17 doktorów biotechnologii i chemii, a także był opiekunem 60 prac magisterskich.

W 1997 r. opublikował podręcznik akademicki pt. „Chemia organiczna. Właściwości chemiczne i spektroskopowe związków organicznych”. W 2001 r. ukazało się drugie, poprawione wydanie tego podręcznika.

Za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych otrzymał 2 nagrody Ministra Edukacji Narodowej i kilkadziesiąt nagród rektorów Politechniki Wrocławskiej oraz Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej, odznakami „Zasłużony dla Akademii Rolniczej” i „Zasłużony dla Politechniki Łódzkiej” oraz Złotą Odznaką ZNP.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec