Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jerzy
Weber

Urodził się w 1947 r. we Wrocławiu, gdzie ukończył III Liceum Ogólnokształcące, a następnie Uniwersytet Wrocławski, uzyskując w 1972 r. tytuł magistra geologii. Od 1973 r. zatrudniony w obecnym Instytucie Nauk o Glebie i Ochrony Środowiska.

W 1978 r., na podstawie rozprawy pt. „Geneza i właściwości gleb wytworzonych z serpentynitów Dolnego Śląska”, uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych nadany przez Radę Naukową Instytutu Biologii Stosowanej AR we Wrocławiu. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie agronomii nadała mu Rada Wydziału Rolniczego w 1995 r. po przedłożeniu rozprawy pt. „Submikromorfologiczna charakterystyka środowiska glebowego zmienionego pod wpływem emisji hut miedzi”. Tytuł profesora uzyskał w 2002 r.

Specjalista z zakresu geologicznych podstaw gleboznawstwa oraz badań substancji humusowych. Zajmuje się procesami wietrzenia skał i ich rolą w kształtowaniu właściwości gleb, zmianami środowiska glebowego pod wpływem czynników antropogenicznych, procesami transformacji materii organicznej oraz jej wpływem na właściwości środowiska glebowego, a także recyklingiem składników organicznych i mineralnych zawartych w odpadach i osadach ściekowych oraz ekologicznymi aspektami ich wykorzystania do celów rolniczych i rekultywacyjnych. Autor 3 skryptów z gleboznawstwa, a także ponad 170 prac i komunikatów naukowych, których wyniki były wielokrotnie cytowane (do 2011 r. 41 cytowań wg ISI Web of Science).

Rezultaty swoich badań prezentował na wielu krajowych i ponad 50 międzynarodowych konferencjach naukowych, m.in. w USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii, Australii, Nowej Zelandii, Japonii, Indiach i Chinach, często pełniąc funkcję członka komitetu naukowego. Jako invited speaker przedstawiał właściwości submikromorfologiczne gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi na Konferencji Mikromorfologicznej Międzynarodowego Towarzystwa Gleboznawczego w Brunszwiku (1991), a także 85 Zjeździe Amerykańskiego Towarzystwa Gleboznawczego (Cincinnati, 1993) oraz na 15. Światowym Kongresie Gleboznawczym (Acapulco, 1994). W 2004 r. był też zaproszony jako „guest speaker” na General Assembly of the European Geosciences Union w Nicei, gdzie prezentował wyniki badań nad przemieszczaniem się metali ciężkich w glebie, a ekologiczne aspekty stosowania kompostów z odpadów komunalnych referował jako „guest speaker” na General Assembly of the European Geosciences Union w Wiedniu w 2005 r. oraz na 6th Symposium of the Italian Chapter of the International Humic Substances Society (Perugia, 2005). Wygłosił wykłady na 9 uniwersytetach stanowych USA (New Jersey, California, Oregon, Utah, Iowa, Texas, Louisiana, Georgia i North Carolina), a także w Hiszpanii (Uniwersytet w Granadzie i CSIC w Madrycie), we Włoszech (Uniwersytet w Bari), w Turcji (Uniwersytet w Ankarze), Brazylii (Embrapa, Sao Carlos) i Chinach (China Agricultural University in Beijing, Zhejiang University in Hangshou oraz Hunan Agricultural University of Changsha).

Członek komitetów redakcyjnych: „Advances in Environmental Science” (1991–1992), „Science of Soils” (1996–1999), „eEarth” (2005–2009), „E3 Journal of Environmental Research and Management” (od 2010), Pedosphere (od 2011), Roczniki Gleboznawcze (od 1999). Redaktor specjalnych wydań wysoko notowanych zagranicznych czasopism: „Chemosphere” (2003), „Organic Geochemistry” (2003), „Geoderma” (2004). Recenzent wielu prac naukowych, w tym w 20 zagranicznych czasopismach z listy JCR.

Aktywnie uczestniczy w międzynarodowym ruchu naukowym, jest członkiem założycielem European Geosciences Union (EGU). Pełnił wiele eksponowanych stanowisk z wyboru: European Union of Geosciences (Vice President EUG, 2002–2003), Soil System Science Division of the European Geosciences Union (President SSS, 2003–2007), International Society for Environmental Biogeochemistry (Vice Chair ISEB, 2003–2011 oraz członek International Committee ISEB, od 1991), International Humic Substances Society (Vice President IHSS, 2006–2008 oraz President IHSS, 2008–2010), EGU Philippe Duchaufour Medal Committee (Chairman, 2004–2011). W latach 2003–2004 był członkiem Grupy Roboczej ds. Badań powołanej przez Komisję Europejską do przygotowania Tematycznej Strategii Ochrony Gleb (EU Soil Policy). W krajowych organizacjach naukowych pełnił z wyboru funkcje: członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1990–1993), Komitetu Gleboznawstwa i Chemii Rolnej PAN (1999–2011), Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (1999–2011), wiceprezes Polskiego Towarzystwa Substancji Humusowych (2003–2007), Przewodniczący Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (od 2007).

Założyciel niezależnych związków zawodowych, członek Zarządu NSZZ Solidarność Regionu Dolny Śląsk. Pierwszy przewodniczący Komisji Uczelnianej NSZZ Solidarność (1980–1989). Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. kierował protestacyjnym strajkiem okupacyjnym Uczelni, a następnie ukrywając się, był członkiem konspiracyjnego RKS Solidarność Dolnego Śląska, z ramienia którego zorganizował podziemne Radio Solidarność. Aresztowany w listopadzie 1982 r., a następnie internowany.

Wieloletni członek Senatu, gdzie między innymi był przewodniczącym Senackiej Komisji Badań Naukowych oraz Senackiej Komisji Statutowej. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz medalem „Za Zasługi dla Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu”, a także wyróżniony 21 nagrodami Rektora. Od 2006 r. dyrektor Instytutu Nauk o Glebie i Ochrony Środowiska.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec