Page 717 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 717
716 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
w Izbicku, rozpoczął studia na Wydziale Zootechnicznym Po ukończeniu studiów pracował w Biurze Robót
Akademii Rolniczej we Wrocławiu, które ukończył w 1992 r. Hydrotechnicznych inż. Rudnickiego i Załuskiego, by
uzyskując tytuł magistra inżyniera zootechniki. następnie się usamodzielnić. Zaprojektował m.in. 6 jazów
Studia doktoranckie na Wydziale Biologii i Hodowli żelbetowych; drenowania gruntów w 6 wsiach; regulacje
Zwierząt Akademii Rolniczej we Wrocławiu ukończył czterech rzek oraz stawy rybne w województwach lubel-
w roku 1999, otrzymując stopień doktora nauk rolniczych skim, lwowskim i poleskim. W roku 1928 zorganizował
na podstawie rozprawy pt. „Analiza genetyczna i fenotypo- koncesjonowane przedsiębiorstwo projektów oraz budowy
wa białego umaszczenia lisa polarnego Alopex lagopus L.”. wodociągów i kanalizacji w Lublinie.
Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie Po okupacji przybył do Wrocławia, gdzie rozpoczął
zootechniki otrzymał w roku 2007 po przedłożeniu rozpra- w 1946 roku pracę w Miejskim Biurze Wodociągowo-Ka-
wy pt. „Indeks łącznej wartości hodowlanej jako kryterium nalizacyjnym i równocześnie został adiunktem, pierwszym
selekcji w polskiej populacji lisa polarnego”. Specjalizuje pracownikiem Katedry Melioracji i Inżynierii Wiejskiej na
się w genetyce populacji i cech ilościowych. Przebywał na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki. Wspól-
długoterminowych stypendiach naukowych w Danii (the na praca z prof. S. Bacem przyczyniła się do powstania
Royal Veterinary and Agricultural University in Copen- pracowni melioracyjnej, odtworzenia z gruzów muzeum
hagen) i Finlandii (MTT Agrifood Research Finland). melioracyjnego i objęcia oraz urządzenia doświadczal-
Uczestniczył w szkoleniach i kursach w Izraelu, Danii, nictwa melioracyjnego na polach nawadnianych ściekami
Finlandii, Szwecji i Republice Federalnej Niemiec. miejskimi w Rędzinie, Osobowicach i Psim Polu. Ta
Od roku 2009 kieruje Katedrą Genetyki i Ogólnej ostatnia dziedzina prac stała się początkiem jego głównych
Hodowli Zwierząt na Wydziale Biologii i Hodowli Zwie- prac nau-kowych.
rząt. Autor skryptu pt. „Metody hodowlane” (2002, 2009), W roku 1947 za pracę pt. „Sposoby i korzyści melio-
48 publikacji naukowych, uczestnik 12 zagranicznych rowania gruntów za pomocą nawadniania ściekami” uzyskał
konferencji naukowych. Wygłaszał wykłady oraz prowadził na Wydziale Inżynierii Politechniki Wrocławskiej stopień
seminaria i kursy na uniwersytetach w Republice Federal- doktora nauk technicznych. W roku 1950 otrzymał stopień
nej Niemiec, Hiszpanii, Grecji, Czechach i na Ukrainie. docenta na podstawie przedłożonej pracy pt. „Działanie
Promotor kilku prac magisterskich. wód ściekowych na glebę”.
Wyróżniony nagrodami Rektora Uniwersytetu Po zorganizowaniu Wydziału Melioracji Wodnych
Przyrodniczego we Wrocławiu i Polskiego Towarzystwa objął kierownictwo Katedry Budownictwa Wodnego
Nauk Weterynaryjnych. w 1951 r. W trzy lata później został mianowany przez
Radę Państwa profesorem nadzwyczajnym, a w 1960 r.
profesorem zwyczajnym. Był twórcą wrocławskiej szkoły
nawodnień ściekami użytków rolnych i leśnych. Pod jego
kierunkiem zapoczątkowano doświadczenia nawadnia-
jące w lizymetrach i na polach irygacyjnych w Rędzinie.
Z ramienia V Wydziału PAN był koordynatorem do spraw
Jan rolniczego wykorzystania ścieków w krajach demokracji
Wierzbicki ludowej.
Był członkiem zwyczajnym Wrocławskiego Towa-
rzystwa Naukowego, członkiem Komitetu Melioracji,
Łąkarstwa i Torfoznawstwa PAN, członkiem Komitetu
Gospodarki Wodnej PAN. Działał czynnie w SITWM,
był radnym miasta Wrocławia i przewodniczącym Komisji
Urodził się dnia 7 lipca 1896 r. we wsi Lipa w woj. Gospodarki Wodnej i Żeglugi MRN m. Wrocławia.
lubelskim. Szkołę średnią ukończył w Gimnazjum im. Vet- Pod jego kierownictwem naukowym liczne gro-
terów w Lublinie. Powołany do wojska, walczył w I wojnie no wychowanków uzyskało stopnie naukowe. W latach
światowej. Po wyjściu z niewoli wstąpił na nowo otwartą 1958–1962 pełnił funkcję dziekana Wydziału. Prowadził
Politechnikę Warszawską, na której w roku 1923 ukończył wykłady na wydziałach: Melioracji WSR, Budownictwa
Wydział Inżynierii Wodnej. Podczas studiów pracował Politechniki oraz Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu
w Biurze Projektów prof. K. Pomianowskiego. Wrocławskiego.
Księga1 DZIEJE UP.indb 716 2012-03-05 14:01:05