Page 710 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 710
Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 709
Śląska”, „Budowniczy Wrocławia”, „Za Zasługi w Rozwoju
Województw Wrocławskiego, Zielonogórskiego i Jelenio-
górskiego”. Wyróżniony czterokrotnie Nagrodą Ministra
Szkolnictwa Wyższego i sześciokrotnie Nagrodą Rektora.
Zenon
Wachnik
Józef
Utzig Urodził się 6 grudnia 1921 r. we wsi Zamość, woj.
piotrkowskie. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1952 r.
na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej
we Wrocławiu. Bezpośrednio po studiach podjął pracę
w Katedrze Epizootiologii WSR we Wrocławiu. W 1959 r.
uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych, a w 1964 r.
Urodził się 12 listopada 1917 r. w Kimirzu, woj. – doktora habilitowanego. W 1972 r. mianowany został
tarnopolskie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława profesorem nadzwyczajnym, a tytuł profesora zwyczajnego
Staszica we Lwowie, uzyskując tam świadectwo dojrzałości został mu nadany 18 stycznia 1979 r.
w 1938 r.. Następnie powołany został do wojska i służbę Rozumiejąc ogromną rolę służby weterynaryjnej
odbywał w 13. pułku piechoty we Lwowie. i medycznej w likwidacji zoonoz i białaczek, zorganizował
Studia weterynaryjne rozpoczął w 1942 r., a po w 1974 r. Dolnośląski Zespół ds. Zoonoz. Koordynował
dwóch latach został aresztowany i wywieziony do obozu pracę weterynaryjnych i medycznych laboratoriów dia-
koncentracyjnego w Gross-Rosen i Oranienburgu. Tam gnostycznych. Inicjował nowe kierunki badań i populary-
doczekał końca wojny i wyzwolenia. Powrócił do kraju zował ich wyniki w środowisku lekarsko-weterynaryjnym.
i osiedlił się we Wrocławiu, podejmując przerwane aresz- Trwałym dorobkiem zespołu, którego pracą kierował do
towaniem studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej ostatniej chwili, jest zorganizowanie 3 ogólnopolskich sesji
Uniwersytetu i Politechniki. Ukończył je dyplomem lekarza naukowych poświęconych leptospirozie (1978 r.), listeriozie
weterynaryjnego w 1951 r. (1979 r.) oraz białaczkom u ludzi i zwierząt (1980 r.).
Pracę rozpoczął jeszcze jako student w 1948 r. na Jego dorobek naukowy liczy ponad 200 prac, z czego
stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Chemii Fizjo- pokaźną część stanowią opracowania dotyczące patologii
logicznej, w której był kolejno asystentem i adiunktem – aż drobiu. W tym zakresie prowadził też intensywne doszka-
do roku 1963. Wtedy przeniósł się do Katedry Chirurgii, lanie terenowej służby weterynaryjnej, bowiem powodze-
gdzie kierował pracownią chemii klinicznej. nie rozwijającego się dynamicznie w kraju drobiarstwa
Stopień doktora medycyny weterynaryjnej uzyskał widział w odpowiednio przygotowanej kadrze zootech-
w 1952 r., a doktora habilitowanego w 1966 r. Tytuł pro- niczno-weterynaryjnej. W celu bieżącego doszkalania
fesora nadzwyczajnego uzyskał w 1975 r. lekarzy weterynarii obsługujących produkcję drobiarską
Jest autorem ponad 100 prac naukowych z zakresu zainicjował organizowane co 3 lata sympozja drobiarskie
chemii klinicznej i promotorem 3 rozpraw doktorskich oraz oraz powołanie przy AR we Wrocławiu podyplomowe stu-
autorem 3 wydań kompendium z „Chemii Fizjologicznej”. dium technologii chowu, profilaktyki i zwalczania chorób
Wniósł olbrzymi wkład w budowę Kliniki Chirurgicznej w wielkotowarowym drobiarstwie.
wraz z jej aparaturowym wyposażeniem. Był promotorem 18 prac doktorskich i opiekunem
Odznaczony został wieloma wyróżnieniami, w tym naukowym 5 rozpraw habilitacyjnych. Był członkiem
Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Komitetu Nauk Weterynaryjnych PAN i Komitetu Nauk
Orderu Odrodzenia Polski oraz nagrodami Rektora za Rolniczych Oddziału Wrocławskiego PAN, członkiem
działalność naukową i dydaktyczną. Rady Techniczno-Ekonomicznej Centralnego Zarządu
Zmarł 21 czerwca 1984 r. Spoczywa na cmentarzu Państwowych Przedsiębiorstw Gospodarki Rolnej, Rady
Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu. Naukowo-Technicznej i przewodniczącym Zespołu
Księga1 DZIEJE UP.indb 709 2012-03-05 14:01:04