Page 710 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 710

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani                                        709








                     Śląska”, „Budowniczy Wrocławia”, „Za Zasługi w Rozwoju
                     Województw Wrocławskiego, Zielonogórskiego i Jelenio-
                     górskiego”. Wyróżniony czterokrotnie Nagrodą Ministra
                     Szkolnictwa Wyższego i sześciokrotnie Nagrodą Rektora.
                                                                                                  Zenon
                                                                                                  Wachnik






                                            Józef
                                            Utzig                                Urodził się 6 grudnia 1921 r. we wsi Zamość, woj.
                                                                           piotrkowskie. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1952 r.
                                                                           na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej
                                                                           we Wrocławiu. Bezpośrednio po studiach podjął pracę
                                                                           w Katedrze Epizootiologii WSR we Wrocławiu. W 1959 r.
                                                                           uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych, a w 1964 r.
                           Urodził się 12 listopada 1917 r. w Kimirzu, woj.   – doktora habilitowanego. W 1972 r. mianowany został
                     tarnopolskie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława   profesorem nadzwyczajnym, a tytuł profesora zwyczajnego
                     Staszica we Lwowie, uzyskując tam świadectwo dojrzałości   został mu nadany 18 stycznia 1979 r.
                     w 1938 r.. Następnie powołany został do wojska i służbę     Rozumiejąc ogromną rolę służby weterynaryjnej
                     odbywał w 13. pułku piechoty we Lwowie.               i medycznej w likwidacji zoonoz i białaczek, zorganizował
                           Studia weterynaryjne rozpoczął w 1942 r., a po   w 1974 r. Dolnośląski Zespół ds. Zoonoz. Koordynował
                     dwóch latach został aresztowany i wywieziony do obozu   pracę weterynaryjnych i medycznych laboratoriów dia-
                     koncentracyjnego w Gross-Rosen i Oranienburgu. Tam    gnostycznych. Inicjował nowe kierunki badań i populary-
                     doczekał końca wojny i wyzwolenia. Powrócił do kraju    zował ich wyniki w środowisku lekarsko-weterynaryjnym.
                     i osiedlił się we Wrocławiu, podejmując przerwane aresz-  Trwałym dorobkiem zespołu, którego pracą kierował do
                     towaniem studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej   ostatniej chwili, jest zorganizowanie 3 ogólnopolskich sesji
                     Uniwersytetu i Politechniki. Ukończył je dyplomem lekarza   naukowych poświęconych leptospirozie (1978 r.), listeriozie
                     weterynaryjnego w 1951 r.                             (1979 r.) oraz białaczkom u ludzi i zwierząt (1980 r.).
                           Pracę rozpoczął jeszcze jako student w 1948 r. na     Jego dorobek naukowy liczy ponad 200 prac, z czego
                     stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Chemii Fizjo-  pokaźną część stanowią opracowania dotyczące patologii
                     logicznej, w której był kolejno asystentem i adiunktem – aż   drobiu. W tym zakresie prowadził też intensywne doszka-
                     do roku 1963. Wtedy przeniósł się do Katedry Chirurgii,   lanie terenowej służby weterynaryjnej, bowiem powodze-
                     gdzie kierował pracownią chemii klinicznej.           nie rozwijającego się dynamicznie w kraju drobiarstwa
                           Stopień doktora medycyny weterynaryjnej uzyskał    widział w odpowiednio przygotowanej kadrze zootech-
                     w 1952 r., a doktora habilitowanego w 1966 r. Tytuł pro-  niczno-weterynaryjnej. W celu bieżącego doszkalania
                     fesora nadzwyczajnego uzyskał w 1975 r.               lekarzy weterynarii obsługujących produkcję drobiarską
                           Jest autorem ponad 100 prac naukowych z zakresu   zainicjował organizowane co 3 lata sympozja drobiarskie
                     chemii klinicznej i promotorem 3 rozpraw doktorskich oraz   oraz powołanie przy AR we Wrocławiu podyplomowe stu-
                     autorem 3 wydań kompendium z „Chemii Fizjologicznej”.   dium technologii chowu, profilaktyki i zwalczania chorób
                     Wniósł olbrzymi wkład w budowę Kliniki Chirurgicznej   w wielkotowarowym drobiarstwie.
                     wraz z jej aparaturowym wyposażeniem.                       Był promotorem 18 prac doktorskich i opiekunem
                           Odznaczony został wieloma wyróżnieniami, w tym    naukowym 5 rozpraw habilitacyjnych. Był członkiem
                     Srebrnym  Krzyżem  Zasługi  i  Krzyżem  Kawalerskim   Komitetu Nauk Weterynaryjnych PAN i Komitetu Nauk
                     Orderu Odrodzenia Polski oraz nagrodami Rektora za    Rolniczych Oddziału Wrocławskiego PAN, członkiem
                     działalność naukową i dydaktyczną.                    Rady Techniczno-Ekonomicznej Centralnego Zarządu
                           Zmarł 21 czerwca 1984 r. Spoczywa na cmentarzu   Państwowych Przedsiębiorstw Gospodarki Rolnej, Rady
                     Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.       Naukowo-Technicznej  i  przewodniczącym  Zespołu







         Księga1 DZIEJE UP.indb   709                                                                                    2012-03-05   14:01:04
   705   706   707   708   709   710   711   712   713   714   715