Page 707 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 707

706                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU







              Nauk Weterynaryjnych PAN, Komitetu Biologii Rozrodu          Od 1925 r. był adiunktem Katedry Technologii
              PAN, Zarządu Głównego PTNW oraz przewodniczącym        Chemicznej  II  i  Mykologii Technicznej  Politechni-
              Komisji…, członkiem zarządu Polskiego Stowarzyszenia   ki Lwowskiej. W 1928 r. objął kierownictwo Katedry
              Bujatrycznego. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem   i Instytutu Technologii Rolniczej Politechniki Lwowskiej
              Zasługi, medalem „Zasłużony dla Rolnictwa”, Odznaką    w Dublanach. W 1946 r. odtworzył Katedrę Technologii
              Meritus ... oraz wielokrotnie nagrodami Rektora. Otrzymał   Rolnej na Uniwersytecie i Politechnice Wrocławskiej
              dyplom oraz „Centaura” – Statuetkę: Nauka – Praktyce   i kierował nią aż do swej śmierci w 1962 r. Pełnił funkcję
              im. Prof. Tadeusza Konopińskiego, w uznaniu zasług za   prodziekana (1953–1954) i dziekana Wydziału Rolnicze-
              wybitne osiągnięcia teoretyczne i praktyczne w hodowli   go (1960–1962), także prorektora (1954–1955) i rektora
              i produkcji bydła, świń i drobiu oraz za dotychczasowy   (1955–1959) Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu.
              dorobek naukowy, dydaktyczny, popularyzatorski i orga-  Był też organizatorem i kierownikiem Kursów Gorzel-
              nizacyjny w tej dziedzinie.                            niczych (1928–1940 i 1946–1951) oraz organizatorem
                                                                     specjalizacji technologia fermentacji i węglowodanów stu-
                                                                     dium wieczorowego Wydziału Chemicznego Politechniki
                                                                     Wrocławskiej. W okresie wojny, w czasie okupacji Lwowa
                                                                     był przewodniczącym Rady Zakładowej Związków Zawo-
                                                                     dowych Wydziału Rolniczego w Dublanach (ratując wiele
                                                                     osób przed głodem i zsyłką) oraz komendantem miejscowej
                                     Aleksander                      placówki AK. W latach 1957–1959 był przewodniczącym
                                     Tychowski                       Komisji Rolnictwa WRN we Wrocławiu. Był też członkiem
                                                                     Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN i Kolegium
                                                                     Redakcyjnego czasopisma „Przemysł Rolny”.
                                                                           Był opiekunem 2 prac habilitacyjnych, promotorem
                                                                     9 doktoratów i ponad 100 prac magisterskich.
                                                                           Opublikował 27 prac naukowych, w tym 21 orygi-
                    Urodził  się  13  września  1900  r.  we  Lwowie.    nalnych prac twórczych, cytowanych w zagranicznych pod-
              W 1917 r. ukończył gimnazjum w Żywcu i rozpoczął studia   ręcznikach oraz wykonał wiele recenzji prac naukowych.
              na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Lwowskiej.       Odznaczony był m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu
              Studia przerwał w 1918 r., biorąc udział w obronie Lwo-  Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Odznaką
              wa i walcząc w szeregach V Dywizji Lwowskiej w wojnie   Orląt Lwowskich.
              bolszewickiej, a ukończył je z odznaczeniem w 1922 r.        Zmarł 11 marca 1962 r. we Wrocławiu i pochowany
              W 1925 r. uzyskał stopień doktora na Wydziale Che-     został na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida.
              micznym Politechniki Lwowskiej na podstawie pracy
              pt. „Studia nad erythrodekstrynami” (promotor – prof.
              W. Syniewski). W 1938 r. został docentem, habilitując się
              na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. Tytuł
              profesora nadzwyczajnego nadano mu w 1940 r., a profesora
              zwyczajnego w 1960 r.
                                                                                            Włodzimierz
                    Jeszcze na rok przed ukończeniem studiów rozpo-
              czął pracę naukową w Katedrze Technologii Chemicznej                          Tymrakiewicz
              II i Mykologii Technicznej Politechniki Lwowskiej pod
              kierunkiem prof. Wiktora Syniewskiego, twórcy „pol-
              skiej szkoły skrobiowej” i z czasem stał się światowej
              rangi uczonym w zakresie nauki o skrobi, a także z za-
              kresu fermentacji alkoholowej. Swą wiedzę pogłębiał na
              stażach naukowych w Instytucie Biochemii w Berlinie          Urodził się 5 lutego 1898 r. w Opakach, powiat
              pod kierunkiem prof. C. Neuberga (1927/1928), w Ko-    Złoczów, województwo tarnopolskie.
              penhadze (1928), w Weihestephan w Niemczech (1929)           Studia wyższe ukończył na Wydziale Matema-
              i w Instytucie Pasteura w Paryżu (1930).               tyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we







         Księga1 DZIEJE UP.indb   706                                                                                    2012-03-05   14:01:04
   702   703   704   705   706   707   708   709   710   711   712