Page 698 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani 697

Od końca 1945 r. uczestniczył w organizacji Wy- weterynaryjnych z zakresu farmakologii na podstawie
działu Rolniczego Uniwersytetu i Politechniki we Wro- rozprawy habilitacyjnej pt. „Porównanie immunostymulu-
cławiu. Był organizatorem Katedry Ogólnej Uprawy Roli jących właściwości małych dawek mechloretaminy z lewa-
i Roślin. W roku 1946 wybrano go dziekanem Wydziału mizolem w badaniach laboratoryjnych i klinicznych”.
Rolniczego, a w 1951 r. prorektorem ds. nauki w Wyższej Dorobek naukowy obejmuje 161 pozycji, w tym
Szkole Rolniczej. Jednocześnie współorganizował Instytut 46 oryginalnych i 3 przeglądowe prace naukowe oraz 115
Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, którego w 1950 r. doniesień na kongresy, sympozja i konferencje naukowe.
został wicedyrektorem i kierownikiem Zakładu Uprawy Jest także autorem 17 raportów eksperta będących efek-
Roli i Płodozmianów. W latach 1951–1966 kierował Za- tem współpracy z kilkoma zakładami farmaceutycznymi
kładem Uprawy Roli i Płodozmianów Instytutu Uprawy, produkującymi leki weterynaryjne.
Nawożenia i Gleboznawstwa w Laskowicach Oławskich. Główne kierunki badawcze, które podejmował,
Autor 213 prac naukowych (z czego 31 wykonano to: farmakologia doświadczalna układu wegetatywnego
przed wojną) oraz podręczników akademickich: „Ogólna i hormonów kory nadnercza, immunofarmakologia do-
uprawa roślin” (pięć wydań, 1965), „Uprawa roli” (trzy świadczalna leków przeciwzapalnych oraz immunomo-
wydania, 1966). dulatorów syntetycznych i naturalnych, weterynaryjna
Członek Polskiej Akademii Umiejętności. Doktor immunofarmakologia kliniczna oraz immunotoksykologia
honoris causa WSR w Olsztynie i SGGW w Warszawie, antybiotyków.
członek rzeczywisty PAN, członek korespondent Wszech- Do najważniejszych osiągnięć z dziedziny farmako-
związkowej Akademii Nauk Rolniczych w Moskwie. logii układu wegetatywnego i hormonów kory nadnerczy
Wyróżniony m.in. Krzyżem Komandorskim Orde- należy wykrycie mechanizmów regulujących wzajemne
ru Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, relacje pomiędzy układem adrenergicznym a hormonami
Medalem im. M. Kopernika. kory nadnerczy w ich wpływie na regulację ciśnienia krwi.
Były żołnierz AK – pseudonim „Żubr”. Badania z zakresu immunofarmakologii doświadczalnej
Zmarł 6 grudnia 1975 r. we Wrocławiu. Spoczywa i klinicznej dotyczą dwóch grup leków: niesterydowych
na cmentarzu przy ul. Smętnej. leków przeciwzapalnych oraz syntetycznych i naturalnych
immunomodulatorów. Badał także immunotoksyczne
właściwości kilkunastu antybiotyków przeciwbakteryjnych
używanych w lecznictwie weterynaryjnym. Obecnie zaj-
muje się farmakokinetyką leków weterynaryjnych, głównie
chemioterapeutyków przeciwbakteryjnych, kierując swą
uwagę na czynniki istotnie zmieniające kinetykę tych le-
Marcin ków. W ramach tych badań dwukrotnie kierował grantami
Świtała KBN – własnym i promotorskim.
Wypromował 4 doktorów medycyny weterynaryjnej
z zakresu farmakologii i toksykologii leków, a obecnie jest
promotorem jednego otwartego przewodu doktorskiego.
Był recenzentem 2 wniosków profesorskich, 2 habilitacji
oraz 11 doktoratów.
Urodził się 11 listopada 1951 r. w Ostrowie Wlkp. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Farmakolo-
Studia wyższe na Wydziale Weterynaryjnym AR we Wro- gicznego, w którym pełnił funkcje sekretarza (1983–1986),
cławiu ukończył w 1975 r., uzyskując dyplom lekarza wete- a następnie przewodniczącego Oddziału Wrocławskiego
rynarii. W 1975 r. rozpoczął pracę w Katedrze Farmakologii (1989–1995). Należy do Polskiego Towarzystwa Nauk
i Toksykologii, w której nieprzerwanie pracuje do dzisiaj, Weterynaryjnych. Od 1996 r. jest członkiem Europejskiego
zajmując obecnie stanowisko profesora nadzwyczajnego. Towarzystwa Farmakologii i Toksykologii Weterynaryjnej
Stopień doktora nauk weterynaryjnych uzyskał (EAVPT). Brał czynny udział w sześciu kongresach tego
w 1980 r. po przedłożeniu rozprawy pt. „Zależność poziomu towarzystwa w Edynburgu (1994), Madrycie (1997), Jero-
katecholamin osoczowych od 11-hydroksykortykostero- zolimie (2000), Lizbonie (2003), Turynie (2006) i Lipsku
idów uwalnianych podczas hipertensji farmakologicznej”. (2009), a także w pięciu międzynarodowych konferencjach
W 1992 r. otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk dotyczących środków przeciwbakteryjnych stosowanych

Księga1 DZIEJE UP.indb 697 2012-03-05 14:01:02