Page 675 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

674 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Jest specjalistą w dziedzinie chemii rolniczej, Politechniki Wrocławskiej (1951–1960), kierownikiem
w szczególności w zakresie mikroelementów w żywieniu, Zakładu Ochrony Wód Instytutu Gospodarki Wodnej we
roślin oraz obiegu pierwiastków w systemie gleba – roślina. Wrocławiu (1960–1961).
Prowadzi też wiele badań metodycznych, opracowała m.in. Ogłosił drukiem 105 prac naukowych i popularno-
granicę toksyczności, cynku i niklu dla roślin oraz roztwór naukowych z dziedziny limnologii, rybactwa oraz ochrony
do ekstrakcji mikroelementów przyswajalnych dla roślin. wód przed zanieczyszczeniem. Większość swoich badań
Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i medalem poświęcił wpływowi chemizmu środowiska wodnego na
„Za Zasługi dla Wydziału Rolniczego”. odbywające się w nim procesy biologiczne. Opracował,
Wyróżniona 16 nagrodami Rektora oraz Nagrodą opartą na zasadach składu chemicznego i morfometrii,
Ministra. typologię jezior Suwalszczyzny. Zbadał 270 jezior, 220
rzek i 150 stawów, wprowadzając do metodyki analiz
chemicznych wody szereg nowych oznaczeń. Opraco-
wał skład chemiczny osadów 252 jezior Polski i podał
ich nową dla limnologii klasyfikację. Scharakteryzował
skład chemiczny wód i gleb stawów karpiowych w Polsce.
Opracował chemizm wód jezior tatrzańskich i wielkiego
Marian jeziora alpejskiego (Como we Włoszech). Na podstawie
Stangenberg badań składu chemicznego wód rzecznych Polski ustalił
najczęstszy typ tych wód. Zbadał skład chemiczny wód
rzeki Parany i jej zalewów w Argentynie. Scharaktery-
zował stan zanieczyszczenia rzek polskich i wytyczył
kierunki zmierzające do poprawy jakości wód. Opracował
systematykę wewnątrzgatunkową płoci (Rutilus rutilus
Urodził się 12 marca 1910 r. w Podwołoczyskach L.) w Polsce, tempo wzrostu ważniejszych gatunków ryb
w woj. tarnopolskim. Szkołę powszechną i gimnazjum ogól- w jeziorach Charzykowo i Gopło oraz zasady urządzania
nokształcące ukończył w Krasnymstawie (woj. lubelskie). gospodarstwa jeziorowego.
Studia wyższe odbywał w Szkole Głównej Gospodarstwa Przez 25 lat był przedstawicielem Polski w Socie-
Wiejskiego w Warszawie. tas Internationalis Limnologorum. W latach 1962–1965
Na podstawie rozprawy pt. „Szkic limnologiczny i 1969–1971 przewodniczył Komitetowi Hydrobiolo-
jezior Suwalszczyzny – Suchary i Jeziorak jako ostatnie sta- gicznemu PAN. Był członkiem rad naukowych (Instytut
dium starzenia się jezior” w 1936 r. uzyskał stopień doktora Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, Zakład
nauk rolniczych. Habilitował się w 1947 r. na Uniwersytecie Biologii PAN, Zakład Ekologii PAN, Państwowa Rada
i Politechnice we Wrocławiu po przedlożeniu rozprawy Ochrony Przyrody, Komitet Gospodarki Wodnej PAN), a
pt. „Zmienność ekologiczna płoci”. Profesorem nadzwy- także licznych towarzystw naukowych, krajowych i zagra-
czajnym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu został nicznych. Był również organizatorem i przewodniczącym
mianowany w tym samym roku. Tytuł profesora zwyczaj- XVI Międzynarodowego Kongresu Limnologicznego w
nego otrzymał w 1957 r. w Wyższej Szkole Rolniczej. Polsce w 1965 r. oraz I i III Krajowego Zjazdu Hydro-
Pracę zawodową rozpoczął w 1933 r. jako inży- biologów.
nier taksator w Drużynie Taksacyjnej Jezior Państwo- Został odznaczony i wyróżniony Krzyżem Kawalerskim
wych w Augustowie. W 1935 r. objął kierownictwo Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi,
Działu Rybactwa w Instytucie Badawczym Leśnictwa Medalem Komisji Edukacji Narodowej, członkostwem
w Warszawie. W latach 1936–1944 był kierownikiem Od- honorowym Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego
działu Limnologicznego Działu Wodnego Państwowego i Złotą Odznaką Miasta Mediolanu.
Zakładu Higieny w Warszawie. Po zakończeniu działań Do szczególnych dokonań zaliczyć należy wychowanie
wojennych przyjechał do Wrocławia i wraz z grupą pio- trzech pokoleń limnologów polskich. Był promotorem 16
nierów podjął się organizacji nauki polskiej. Był twórcą prac doktorskich, patronował 60 pracom magisterskim oraz
i długoletnim kierownikiem Katedry Limnologii i Rybac- 8 rozprawom habilitacyjnym.
twa (1945–1970), prorektorem Wyższej Szkoły Rolniczej Zmarł 24 marca 1986 r. Pochowany na cmentarzu
(1959–1962), kierownikiem Katedry Biologii Sanitarnej Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.

Księga1 DZIEJE UP.indb 674 2012-03-05 14:00:59