Page 608 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 608

Profesorowie, docenci i doktorzy habilitowani                                         607








                    Zwierząt Uniwersytetu, a później WSR we Wrocławiu w la-  przesiedlony na Dolny Śląsk i zamieszkał we wsi Kwietniki
                    tach 1946–1961. Podczas II wojny światowej pełnił funkcję   w powiecie Jawor. W 1946 r. został przyjęty do Liceum
                    prodziekana Wydziału Weterynaryjnego w Edynburgu.      Pedagogicznego w Jeleniej Górze, gdzie uzyskał maturę.
                          Pod kierunkiem Profesora Olbrychta 8 magistrów   Pracował w szkole dla dorosłych w Kamieniołomach
                    wykonało prace doktorskie, a 115 absolwentów prace     koło Jawora, a następnie w szkole w Jaworze. Studia na
                    magisterskie.                                          Uniwersytecie Wrocławskim,  na  kierunku  rolnictwo
                          Recenzował 10 rozpraw habilitacyjnych i 15 doktor-  ukończył w 1954 r. Następnie podjął studia doktoranckie
                    skich. Opracował i opublikował 3 skrypty: „Zootechnika”,   i równocześnie pracę nauczycielską, najpierw w Techni-
                    „Ogólna hodowla zwierząt” i „Przewodnik do ćwiczeń     kum Rolniczym w Bierutowie, a następnie w Technikum
                    z ogólnej hodowli zwierząt”.                           Melioracyjnym we Wrocławiu Praczach. Stopień doktora
                          Opublikował łącznie 129 prac oryginalnych i arty-  nauk rolniczych otrzymał w 1959 r. Promotorem pracy
                    kułów naukowych.                                       doktorskiej był prof. dr hab. Zygmunt Golonka. Stopień
                          Uczestniczył w Kongresie Genetycznym w Edynbur-  doktora habilitowanego nauk rolniczych uzyskał w 1967 r.
                    gu i Oxfordzie oraz Kongresie Biologii Rozrodu w Medio-  Tytuł profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych nadano
                    lanie i Kongresie Weterynaryjnym w Zurychu w 1938 r.   mu w 1976 r., a profesora zwyczajnego w 1990 r. W 1998 r.
                          Wykładał genetykę i hodowlę zwierząt oraz żywienie   przeszedł na emeryturę.
                    zwierząt w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie        Specjalizował się w ekonomice budownictwa wod-
                    do 1939 r., a następnie w Edynburgu w latach 1940–1943    no-melioracyjnego oraz rolniczego. W latach 1961–1962
                    i od 1946 r. na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu,   odbył staż naukowo-dydaktyczny w Stanach Zjednoczo-
                    a od 1951 r. w WSR we Wrocławiu na Wydziałach: Zoo-    nych jako stypendysta Rządu Federalnego (Minister-
                    technicznym, Rolniczym i Medycyny Weterynaryjnej.      stwa Edukacji) i uzyskał certyfikat ukończenia studiów
                          Zaaklimatyzował w Polsce kukurydzę pastewną      w dziedzinie systemu kształcenia zawodowego na średnim
                    – koński ząb i wyhodował 4 odmiany. Opracował nowo-    i uniwersyteckim poziomie w USA. Odbył również staże
                    czesny sprzęt do unasienniania zwierząt gospodarskich    naukowe na uniwersytetach w Moskwie i Bułgarii.
                    i dokonywania pomiarów, udowodnił eksperymentalnie, że       W latach 1969–1972 pełnił funkcję dziekana Wy-
                    rzęsistek bydlęcy powoduje ronienia u krów.            działu Melioracji Wodnych AR we Wrocławiu. Przez
                          Był człowiekiem prawym, odważnym – w roku        cztery kadencje był członkiem Senatu AR. Wieloletni
                    1955  publicznie  poddał  krytyce  poglądy T.  Łysenki,    członek komisji PAN Ekonomiki Rolnictwa oraz Techniki
                    a w Moskwie wyraził niezadowolenie, że wyróżniającemu   Rolniczej.
                    się młodemu naukowcowi zabroniono pracy nad liofilizacją      Wypromował 5 doktorów, w tym jednego z Gha-
                    nasienia. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu   ny.  Był  opiekunem  76  prac  magisterskich. Wykonał
                    Odrodzenia Polski.                                     8 recenzji prac doktorskich, 4 habilitacyjnych oraz 3 przy
                          Zmarł 2 czerwca 1963 r. w Krakowie. Pochowany    postępowaniu o nadanie tytułu profesora. Opracował
                    na cmentarzu Rakowickim.                               i wydał kilka podręczników, m.in.: „Ekonomika melioracji”,
                                                                           „Ekonomika budownictwa rolniczego” oraz „Zarządzanie
                                                                           małym przedsiębiorstwem”.
                                                                                 Uczestniczył w wielu międzynarodowych konfe-
                                                                           rencjach i kongresach, m.in. w Budapeszcie, Wiedniu,
                                                                           Moskwie, Waszyngtonie, w Carboudale (St. Illinois),
                                                                           Dawis (St. California) w Marienthal (RFN). Do jego
                                           Czesław                         znaczących osiągnięć naukowych należy zaliczyć opra-
                                           Opaliński                       cowanie technologii produkcji biogazu z gnojowicy z
                                                                           dodatkiem węgla brunatnego oraz ocieplanie budynków
                                                                           inwentarskich pianką krylaminową (mocznikowo-for-
                                                                           maldehydową).
                                                                                 Odznaczony  Krzyżem  Kawalerskim i Krzyżem
                                                                           Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem
                          Urodził się 14 września 1928 r. w Gródku Jagiel-  Zasługi oraz Medalem Edukacji Narodowej. Otrzymał
                    lońskim koło Lwowa. Następnie wraz z rodziną został    2 nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego, 1 – Ministra







        Księga1 DZIEJE UP.indb   607                                                                                    2012-02-01   13:28:35
   603   604   605   606   607   608   609   610   611   612   613