Page 165 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

164 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

wpływ działalności człowieka na ilościowe i jakościowe zmiany śro dowiska w szczególności
wód powierzchniowych i podziemnych, zaopatrzenie w wodę miast i wsi, kanalizacja, oczysz-
czanie ścieków, modelowanie hydrodynamiczne sieci kanalizacyjnych, gospodarka osadami,
uzdatnianie wód, eksploatacja systemów sanitarnych, wykorzystanie środowiska naturalnego
do oczyszczania małych ilości ścieków, modelowanie procesów wód i ścieków.
Instytut Inżynierii Środowiska przy współpracy z Uniwersytetem w Hanowerze zor-
ganizował w ramach programu TEMPUS (Trans-European Mobility Scheme for University
Studies) studia podyplomowe z zakresu gospodarki wodnej Woda i Środowisko.
W latach 1950–2010 Instytut zorganizował bądź współorganizował wiele konferencji,
niektóre cykliczne: Transport and sedimentation of solid particles, Odra i jej dorzecze, Bezpie-
czeństwo i trwałość budowli wodnych, Mała retencja w ochronie środowiska, Współczesne problemy
inżynierii środowiska, Bliskie naturze kształtowanie dolin rzecznych.
W historii Instytutu na trwałe zapisało się wielu pracowników, którzy już odeszli,
a wśród nich profesorowie: Jan Wierzbicki, Zbigniew Dziewoński, Julian Wołoszyn, Adam
Szpindor, Bolesław Broś i Stanisław Klin, adiunkci: Tomasz Barbacki, Mieczysław Różań-
ski, Zbigniew Janiak, Franciczek Woźny, Bogusław Gałoński, Antoni Omelański, a także
pracownicy inżynieryjno-techniczni: Mieczysław Karpiński, Zdzisław Piela, Roman Sura
i Paweł Krzestoń.

INSTYTUT KSZTAŁTOWANIA I OCHRONY ŚRODOWISKA

Katedra Melioracji i Inżynierii Rolnej, poprzedniczka dzisiejszego Instytutu, jest
najstarszą jednostką organizacyjną na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska
i Geodezji. Została utworzona 15 grudnia 1945 r. Praktycznie, rozpoczęła swoją działalność
1 lutego 1946 r. po przyjeździe do Wrocławia prof. dr. hab. inż. Stanisława Baca, który zo-
stał jej pierwszym kierownikiem. Tego samego dnia podjął pracę w Katedrze na stanowisku
adiunkta inż. Jan Wierzbicki, a od 1 września jako młodszy asystent Rudolf Hohenberg.
Nazwa Katedry ulegała zmianie – od 23 listopada 1951 r. jej nazwa brzmiała Katedra
Melioracji Rolnych – zatrudnionych było 11 osób, a kierownikiem był prof. dr inż. Stanisław
Bac. W 1954 r. zmieniono jej nazwę na Ka-
tedrę Melioracji Rolnych i Leśnych z trzema
zakładami: Melioracji Rolnych, Melioracji
Leśnych, Rolniczego Wykorzystania Ścieków.
W 1956 r. kierownictwo Katedry przejęła doc.
mgr Maria Trzebińska. Funkcję tę pełniła aż
do przejścia na emeryturę (1967). Od 1967 r.
kierownikiem Katedry był doc. dr hab. Sta-
nisław Marcilonek; utworzono też czwarty
Zakład Organizacji i Mechanizacji Robót
Melioracyjnych.
Po wprowadzeniu w uczelniach in-
stytutowej struktury organizacyjnej dotych-
czasową Katedrę przekształcono w Instytut
Melioracji Rolnych i Leśnych z czterema
zakładami:
t Melioracji Rolnych – kierownik prof.
dr hab. inż. Jan Szymański (1971–1988), doc.
dr hab. Leszek Pływaczyk (od 1988 r.),

Księga1 DZIEJE UP.indb 164 2012-02-01 13:24:13