Page 105 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

104 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

W pierwszej połowie lat 60., na skutek dyna-
micznego rozwoju poszczególnych katedr i zakła-
dów, powstała pilna potrzeba powiększenia ich bazy
lokalowej. Wykorzystane zostały istniejące wówczas
możliwości przeniesienia Zakładu Hodowli Drobiu do
wynajętych pomieszczeń przy ul. Łaciarskiej, a Zakład
Hodowli Bydła i Koni w 1966 r. przeniesiony został
z głównego gmachu Uczelni na ul. Kożuchowską, do
budynku użytkowanego od tej pory wspólnie z Katedrą
Ogólnej Hodowli Zwierząt.
Jednym z podstawowych problemów stojących
przed kierownictwem Wydziału, jak i całej Uczelni,
w pierwszym dziesięcioleciu jego istnienia, był rozwój
naukowy kadry nauczycieli akademickich. Musiała być
w miarę szybko zapełniona luka spowodowana przerwą
wojenną, dotycząca zresztą także i innych ośrodków
naukowych. Pewne opóźnienie w zdobywaniu przez
młodych adeptów nauki stopnia doktora spowodowała
niechęć do obowiązującego w pierwszej połowie lat
Uroczystość wręczenia medali
„Za Zasługi dla Akademii Rolniczej 50. stopnia kandydata nauk, jednak pod koniec tego okresu i przywróceniu stopnia doktora
we Wrocławiu” (1985) nauk liczba asystentów i adiunktów uzyskujących ten stopień wydatnie wzrosła. Powstały na
Od lewej: prof. J. Preś, Wydziale szkoły naukowe, znanych w kraju profesorów, takie jak genetyki i ogólnej hodowli
prof. Z. Hryncewicz,
prof. J. Juszczak, zwierząt – prof. Tadeusza Olbrychta, hodowli bydła – prof. Tadeusza Konopińskiego oraz
prof. A. Kaczmarek żywienia zwierząt i doświadczalnictwa – prof. Zygmunta Ruszczyca, zoohigieny – prof.
Mieczysława Ceny. Opierając się na nich, stopień doktora nauk rolniczych uzyskało wielu
pracowników nie tylko własnego Wydziału, ale też i innych uczelni oraz instytutów resor-
towych. Kontynuatorami szkół naukowych swoich mistrzów i twórcami własnych byli: prof.
Bolesław Nowicki – szkoły prof. Tadeusza Olbrychta, prof. Jerzy Juszczak – szkoły prof.
Tadeusza Konopińskiego, prof. Jerzy Preś – szkoły prof. Zygmunta Ruszczyca.
Większą trudność stanowiło uzyskanie stopnia doktora habilitowanego, jako że do
roku 1972 na skutek zbyt małej liczby samodzielnych pracowników (profesorów i docentów)
Wydział nie posiadał uprawnień w tym zakresie. Habilitacje, wykonywane pod patronatem
profesorów własnego Wydziału, przeprowadzane były na innych uczelniach, głównie na
Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Poznaniu i Uniwersytecie Wrocławskim,
a także w Instytucie Biologii Stosowanej AR we Wrocławiu.
Rok 1970 przyniósł zasadnicze zmiany w strukturze organizacyjnej Uczelni. Wpro-
wadzona została struktura instytutowa. Na Wydziale Zootechnicznym powołane zostały
następujące Instytuty:
t Instytut Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej, dyrektor prof. dr hab. Stanisław
Chudoba (do 1973 r.), prof. dr hab. Władysław Strojny (1973–1982), zastępca dyrektora
prof. dr hab. Krystyna Oporowska (1973–1976) z zakładami:
– Zakład Zoologii, kierownik prof. dr hab. Stanisław Chudoba (do 1974 r.), doc. dr
Ryszard Haitlinger (od 1975 r.), w skład którego wchodziła Pracownia Mikroskopii
Elektronowej (utworzona przy Zakładzie Zoologii w 1972 r.), kierownik dr Ryszarda
Turska (do 1979 r.), dr Zofia Czarna (od 1979 r.),
– Zakład Hodowli Pszczół i Owadów Użytkowych, kierownik doc. dr Jan Nowakowski,
– Zakład Limnologii i Rybactwa, kierownik prof. dr hab. Krystyna Oporowska.
t Instytut Hodowli i Technologii Produkcji Zwierzęcej, dyrektor prof. dr hab. Jerzy
Kotliński, zastępca dyrektora prof. dr hab. Mieczysław Cena, z zakładami:

Księga1 DZIEJE UP.indb 104 2012-02-01 13:22:33