- Doktoraty Honoris Causa nadane przez Uczelnię -

Wybitny specjalista z dziedziny melioracji i gospodarki wodnej gleb oraz kształtowania środowiska wiejskiego, uznany w kraju i na świecie autorytet w tej dziedzinie, autor licznych prac wytyczających nowe kierunki badań.

Urodził się w 1951 roku w Bydgoszczy. Studia na Wydziale Melioracji Wodnych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie ukończył w roku 1974 i podjął pracę w ówczesnym Instytucie Melioracji Rolnych i Leśnych, a obecnie Katedrze Kształtowania Środowiska i pracuje tam do dziś, kolejno na stanowiskach asystenta, starszego asystenta, adiunkta, profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego.

Dorobek naukowy prof. Tomasza Brandyka obejmuje około 300 pozycji, w tym ponad 150 opublikowanych, z czego 54 w języku angielskim, a także 19 referatów wygłoszonych na międzynarodowych konferencjach i kongresach oraz wykłady w 12 zagranicznych ośrodkach uniwersyteckich, w których przebywał na długoterminowych stażach naukowych (Iowa State University, Institute for Land and Water Management Research i University College Dublin) oraz podczas staży krótkoterminowych w ośrodkach naukowych w Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Niemczech, Austrii, Turcji i Stanach Zjednoczonych.

Tematyka badawcza profesora Brandyka obejmuje badania dotyczące: wpływu nawodnień nawożących i oczyszczających na parametry fizyczne i wodne gleb, metod pomiaru parametrów glebowych charakteryzujących ruch wody w strefie nienasyconej i oceny zmienności przestrzennej tych parametrów, zastosowania modelowania matematycznego w gospodarce wodnej gleb dolinowych, znaczenia uwilgotnienia gleby w modelowaniu klimatu, gospodarowania wodą dla potrzeb ochrony i renaturyzacji zdegradowanych gleb torfowych, analizy przepływu wody w glebach o zmiennej geometrii. Problematykę tę realizował w ramach kompleksowych programów badawczych, w których pełnił rolę głównego wykonawcy lub koordynatora. Jest współautorem skryptu Ćwiczenia z melioracji rolnych – drenowanie (1980, 1988) oraz podręczników Współczesne problemy melioracji (1993), Ochrona i zrównoważony rozwój środowiska wiejskiego (1996), Geosyntetyki w konstrukcjach inżynierskich (2000), The quality of organic soils and peat materials in agriculture (2002), Torfowiska i torf (2002).

Profesor Brandyk był dziekanem Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska SGGW w Warszawie w latach 1994–1999, od 2000 roku jest kierownikiem Katedry Kształtowania Środowiska na Wydziale Inżynierii i Kształtowania Środowiska SGGW. W 2002 roku został członkiem korespondentem PAN, a od 2003 roku jest wiceprzewodniczącym Wydziału V Nauk Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych PAN.

Profesor Tomasz Brandyk pełni wiele odpowiedzialnych funkcji z wyboru w instytucjach krajowych i zagranicznych: od 2004 roku jest wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Torfowego (IPS), od 2000 roku członkiem komisji III IPS – „Agricultural Use of Peat”, w której pełnił funkcję przewodniczącego w latach 2000–2004, od 2003 roku jest członkiem Sekcji III Nauk Biologicznych, Rolniczych i Leśnych Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, od 1999 roku członkiem Prezydium Komitetu Melioracji i Inżynierii Środowiska Rolniczego PAN, od 2003 roku jest wiceprzewodniczącym Polskiego Komitetu Narodowego IPS, od 1999 roku członkiem Prezydium Komitetu Krajowego Międzynarodowej Komisji Nawodnień i Odwodnień (ICID), od 1999 roku członkiem Rady Naukowej Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach, a od 2002 Rady Naukowej Zakładu Badań Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN w Poznaniu.

Prof. Tomasz Brandyk jest m.in. członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Postępy Nauk Rolniczych”, członkiem rad redakcyjnych czasopism „Academia”, „Acta Agrophysica”, „Peatlands International” oraz członkiem Rady Programowej „Woda. Środowisko. Obszary wiejskie”. Związki profesora Brandyka z wrocławską Akademią Rolniczą są wieloletnie i wielostronne. Obejmują współpracę w zakresie kształcenia kadr, modernizacji planów i programów studiów oraz badań naukowych.