- Tytuły profesora honorowego nadane przez Uczelnię -

Doc. dr hab. Tadeusz Wijaszka jest wybitnym lekarzem weterynarii, specjalistą z dziedziny wirusologii, zwłaszcza z zakresu wirusowych chorób świń, dyrektorem Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego. Jest ekspertem w licznych komitetach opiniodawczych oraz członkiem grup roboczych Komisji Europejskiej, propagatorem polskiej weterynarii w Unii Europejskiej, współorganizatorem krajowych specjalizacji lekarzy weterynarii i współtwórcą rozwiązań legislacyjnych dostosowujących polskie prawo weterynaryjne do unijnego.

Tadeusz M. Wijaszka urodził się 15.06.1940 r. w Klementowicach (powiat Puławy). Ukończył studia na Wydziale Weterynaryjnym SGGW w Warszawie, uzyskując w 1963 r. dyplom lekarza weterynarii i rozpoczynając pracę w Zakładzie Chorób Świń Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach jako asystent. W 1972 r. obronił, na Wydziale Weterynaryjnym SGGW w Warszawie, pracę doktorską, natomiast stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1979 r.

Zainteresowania naukowe doc. Wijaszki koncentrują się na zagadnieniach związanych z wirusowymi chorobami zwierząt. Opracował m.in. nowe metody rozpoznawania pomoru świń oraz choroby Aujeszky’ego, brał udział w badaniach nad nową szczepionką przeciwko pomorowi świń. Jako pierwszy w kraju wprowadził system monitoringu zagrożenia tą chorobą w hodowli świń poprzez rutynowe badania serologiczne. Na podstawie jego badań Zakłady Przemysłu Bioweterynaryjnego w Puławach wdrożyły w 1971 r. produkcję szczepionki przeciwko chorobie Aujeszky’ego. W 1970 r. rozpoczął badania nad zakaźnym zapaleniem żołądka i jelit oraz nad chorobą pęcherzykową świń. W wyniku prac doc. Wijaszki powstały instrukcje laboratoryjnego rozpoznawania tych chorób oraz próby uzyskania szczepionek. Rezultaty jego badań publikowało m.in. czasopismo Nature.

Doc. dr hab. Wijaszka jest stypendystą The British Council. Podczas pobytu w Laboratorium Biologii Molekularnej Instytutu Badania Chorób Zwierząt w Compton prowadził badania nad wirusem zapaleniem żołądka i jelit świń. Natomiast w Instytucie Wirusologii Zwierząt w Pirbright zajmował się typowaniem wirusa pryszczycy oraz współuczestniczył w opracowaniu nowych metod rozpoznawania tej choroby i chorób pryszczycopodobnych. W kraju kontynuował badania nad uzyskaniem inaktywowanej szczepionki przeciwko pryszczycy świń z zastosowaniem nowych metod przygotowywania adiuwantów. Wraz z zespołem opracował nowe metody namnażania wirusa wykorzystywanego w produkcji szczepionki. W latach 1982–1987 przebywał w Rangunie (Birma), wydelegowany przez Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) do utworzenia tam laboratorium diagnostycznego pryszczycy oraz pomocy w przygotowaniu produkcji szczepionek przeciwko pryszczycy i pomorowi świń.

O wyjątkowym talencie organizacyjnym doc. Wijaszki świadczą pełnione przez niego liczne funkcje: kierownika Pracowni Diagnostyki Wirusologicznej, pełnomocnika dyrekcji PIWet ds. wdrożeń, od 1992 r. kierownika Centralnego Ośrodka Doskonalenia Kadr Weterynaryjnych, przemianowanego później na Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego. Był wiceprezesem Lubelskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej, a także szefem doradców Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej. W latach 1991–1999 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego miesięcznika „Życie Weterynaryjne”. W 1992 r. został powołany do grupy ekspertów, której celem było przygotowanie projektu rozporządzenia o specjalizacji lekarzy weterynarii, a 3 lata później wszedł w skład Komisji ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii jako jej wiceprzewodniczący. Pełnił funkcję krajowego kierownika specjalizacji Nr 17 „Epizootiologia i administracja weterynaryjna”, a od 1996 do 1999 r. wiceprezesa Rady KRLW. W latach 1992–1998 był członkiem-obserwatorem Komisji Rejestracji Leków działającej przy Ministrze Zdrowia. W 1998 r. doc. Tadeusz Wijaszka został oddelegowany przez Ministra Spraw Zagranicznych oraz Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (obecnie Rozwoju Wsi) do pracy w Przedstawicielstwie RP przy UE w Brukseli na stanowisko radcy-kierownika Wydziału ds. Rolnictwa, gdzie zajmował się m.in. negocjacjami w takich dziedzinach jak weterynaria, ochrona roślin, żywność i żywienie oraz koordynowanie prac Wydziału. W 2001 r. został powołany na stanowisko Dyrektora Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach, który w 2003 r. zyskał status Państwowego Instytutu Badawczego. Dzięki staraniom doc. Wijaszki istnieje tam jedyne w Polsce laboratorium referencyjne analizy dioksyn w żywności i paszach.

Na uwagę zasługuje jego ścisły związek z Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu. W latach 2002–2004 wykładał na studiach specjalizacyjnych prowadzonych przez Wydział Medycyny Weterynaryjnej UP we Wrocławiu. Organizował również szkolenia pracowników Wydziału Medycyny Weterynaryjnej naszej uczelni w PIWet-PIB w Puławach, przyczyniając się do rozwoju młodej kadry naukowej. Współpraca z dyr. Wijaszką zaowocowała podpisaniem umowy o utworzeniu konsorcjum naukowego z PIWet-PIB w Puławach.

Za liczne zasługi doc. Wijaszka został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz różnymi odznaczeniami resortowymi i związkowymi (m.in. Medalem Europejskim). Ministerstwo Rolnictwa Republiki Francuskiej przyznało mu Order du Mérite Agricole – France Commandeur.