- Rektorzy -

Urodził się 19 lipca 1947 r. w Kobylanach w powiecie krośnieńskim, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej. Ukończył liceum ogólnokształcące w Nysie, a następnie studia w 1973 r. na Wydziale Weterynaryjnym Akademii Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując dyplom lekarza weterynarii. Po studiach rozpoczął staż i pracę naukową w ówczesnej Katedrze Zoohigieny na Wydziale Zootechnicznym, przechodząc w niej wszystkie szczeble awansu naukowego. W 1977 r. uzyskał stopień doktora nauk rolniczych na podstawie rozprawy pt. „Zoohigieniczne badania warunków środowiskowych w przemysłowej fermie trzody chlewnej typu «Agrokompleks Agard»”, a w 1985 r. stopień doktora habilitowanego po przedłożeniu rozprawy pt. „Badania zoohigieniczne nad skutkami ograniczania presji termicznej środowiska na lochy ciężarne w okresie letnim”. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1995 r., a w 1999 r. stanowisko profesora zwyczajnego.

Jest specjalistą w dziedzinach higieny i dobrostanu zwierząt oraz ekotoksykologii. Członek Komitetu Nauk Zootechnicznych PAN oraz International Society of Animal Hygiene. W PTNW od 2002 r. kieruje Sekcją Higieny Środowiska i Dobrostanu Zwierząt. Od 1990 do 1993 r. był przedstawicielem Polski w Monitoring Committee on Public Image of Animal Production Europejskiej Federacji Zootechnicznej, a w latach 1994–1998 członkiem Komisji Zdrowia i Utrzymania Zwierząt tej organizacji. W latach 1998–2001 był przedstawicielem Polski w Standing Committee for Protection of Animals Rady Europy w Strasbourgu oraz kierownikiem międzynarodowej grupy roboczej Animal Welfare – Projektu Phare. W latach 1999–2005 przewodniczący I Lokalnej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach, a 2005–2009 członek Krajowej Komisji Etycznej. Należy do Rady Naukowej Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach. Jest członkiem Rady Programowej „Medycyny Weterynaryjnej” oraz radcą Głównego Lekarza Weterynarii ds. Dobrostanu Zwierząt. Pełnił wiele funkcji organizacyjnych na Uczelni, był m.in. organizatorem i kierownikiem Studium Doktoranckiego(1995–2002), prorektorem ds. współpracy z zagranicą i rozwoju uczelni (2002–2008). W latach 2008 - 2016 był rektorem Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Jest autorem i współautorem 284 publikacji, w tym 128 oryginalnych prac badawczych oraz 2 patentów. Zorganizował wiele konferencji i seminariów naukowych, w tym 7 o charakterze międzynarodowym. Zainicjowane przez niego coroczne konferencje pt. „Etyczne i prawne aspekty ochrony dobrostanu zwierząt” weszły do stałego kalendarza imprez naukowych Uczelni. Kierował 11 projektami badawczymi. Jego badania dotyczą głównie: wpływu systemów utrzymania i czynników środowiska na dobrostan świń i drobiu; stosowania naturalnych i syntetycznych dodatków do paszy dla zwierząt o charakterze immunotropowym, profilaktycznym i poprawiającym właściwości dietetyczne produktów zwierzęcych oraz stosowania preparatów biotechnologicznych do paszy i ściółki ograniczających emisję amoniaku do środowiska; oddziaływania skażeń przemysłowych pyłami metalonośnymi na zdrowie zwierząt oraz bezpieczeństwo żywności.

Wprowadził do nomenklatury zootechniczno-weterynaryjnej w Polsce pojęcie dobrostan zwierząt, dzisiaj powszechnie używane i akceptowane. Jest orędownikiem ochrony zwierząt przed zadawaniem im zbędnego cierpienia i uwzględniania aspektów etycznych w hodowli zwierząt gospodarskich. Jest autorem pierwszego w Polsce podręcznika akademickiego pt. „Higiena i dobrostan zwierząt gospodarskich” oraz współautorem europejskiego „Farm animal welfare, environment & food quality interaction studies”. Ekspert krajowy i zagraniczny w zakresie dobrostanu zwierząt. Przebywał na krótkoterminowych stażach naukowych, praktykach, misjach oraz kongresach i konferencjach międzynarodowych w wielu krajach europejskich i w USA.

Prowadzi wykłady dla studentów z zakresu higieny i dobrostanu zwierząt oraz ekotoksykologii, a także wykłady z dobrostanu zwierząt dla słuchaczy weterynaryjnych specjalizacyjnych studiów podyplomowych we Wrocławiu, Warszawie, Olsztynie i Puławach. Jest współautorem 2 skryptów akademickich i autorem lub współautorem rozdziałów 11 podręczników, w tym m.in. „Szczegółowa patologia i terapia chorób świń”, „Ekotoksykologiczne problemy chowu zwierząt w rejonie skażeń metalami ciężkimi” , „Szczegółowa patologia i terapia chorób świń”, „Zagrożenia, ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego”, „Standardy higieniczne, dobrostan zwierząt oraz ochrona środowiska w produkcji zwierzęcej w świetle przepisów UE”, „Środowisko, rozród, profilaktyka i terapia chorób świń”, „Choroby drobiu” .

Był promotorem 6 zakończonych doktoratów, recenzentem 11 rozpraw habilitacyjnych i 27 doktorskich, wypromował ponad 70 magistrantów. Prowadzi szeroką działalność popularyzatorską, szczególnie w zakresie etycznych i prawnych aspektów dobrostanu zwierząt.

Otrzymał 2 nagrody Ministra Rolnictwa, 3 nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, liczne nagrody Rektora oraz został wyróżniony Odznaką Honorową Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi „Zasłużony dla Rolnictwa”, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.