- Profesorowie -

Urodził się 12 października 1915 r. we Lwowie; tam też w roku 1934 złożył egzamin maturalny. Studiował we Lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej, gdzie w marcu 1940 r. otrzymał dyplom lekarza weterynarii. Pracę naukową rozpoczął bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu, początkowo jako aspirant w Katedrze Farmakologii Lwowskiego Instytutu Weterynaryjnego. Podobnie jak wielu innym w tym okresie wojna i jemu skomplikowała drogę życiową. Po przerwie spowodowanej okupacją niemiecką pracował od 1942 r. jako asystent w Katedrze Anatomii Opisowej Zwierząt. W 1944 r. rozpoczął pracę w Katedrze Chorób Wewnętrznych Lwowskiego Instytutu Weterynaryjnego. W 1945 r. jako repatriant zgłosił się do Pełnomocnika Rządu RP ds. Organizacji Uniwersytetu we Wrocławiu i został przyjęty do pracy w grupie weterynaryjnej, gdzie po utworzeniu Wydziału Medycyny Weterynaryjnej został włączony do zespołu naukowego i pracował jako starszy asystent w Katedrze Chorób Wewnętrznych.

W styczniu 1948 r., na podstawie rozprawy pt. „Moczopędne i toksyczne działanie niektórych substancji purynowych z grupy kofein”, uzyskał stopień doktora medycyny weterynaryjnej. Była to pierwsza praca doktorska na Wydziale Weterynaryjnym wykonana w całości we Wrocławiu. W celu pogłębienia studiów medycznych od roku 1946 studiował na Wydziale Lekarskim i w roku 1952 uzyskał dyplom lekarza medycyny. W tym samym okresie przeszedł do pracy w Katedrze Fizjopatologii, która była organizowana przez prof. dr. Feliksa Stańskiego. Habilitował się w 1961 r. na podstawie rozprawy pt. „Czynność tarczycy u bydła na terenach wolorodnych Dolnego Śląska”. Katedrą Fizjopatologii kierował bez przerwy do roku 1976, kiedy objął stanowisko dyrektora Instytutu Nauk Biologicznych na wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Kierując przez wiele lat Katedrą Fizjopatologii, przeszedł wszystkie stopnie kariery akademickiej. Zajmował się przede wszystkim patofizjologią układu krwi oraz patofizjologią tarczycy. W dorobku Profesora widoczne jest doświadczenie lekarza medycyny i weterynarii. Przykładem może być praca ukazująca uniwersalność mechanizmów krzepnięcia u kręgowców oraz praca habilitacyjna dotycząca czynności tarczycy na terenach wolorodnych Dolnego Śląska. W latach 1958–1960 pełnił obowiązki prodziekana. Był członkiem PTNW oraz PTF.

Zmarł 31 marca 1983 r. Spoczywa na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.